< دوم سموئیل 22 >

وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید: 1
וידבר דוד ליהוה את דברי השירה הזאת ביום הציל יהוה אתו מכף כל איביו ומכף שאול
خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. 2
ויאמר יהוה סלעי ומצדתי ומפלטי לי
خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند. 3
אלהי צורי אחסה בו מגני וקרן ישעי משגבי ומנוסי משעי מחמס תשעני
او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی! 4
מהלל אקרא יהוה ומאיבי אושע
مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود. 5
כי אפפני משברי מות נחלי בליעל יבעתני
مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585) 6
חבלי שאול סבני קדמני מקשי מות (Sheol h7585)
اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید. 7
בצר לי אקרא יהוה ואל אלהי אקרא וישמע מהיכלו קולי ושועתי באזניו
آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود. 8
ותגעש (ויתגעש) ותרעש הארץ מוסדות השמים ירגזו ויתגעשו כי חרה לו
دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید. 9
עלה עשן באפו ואש מפיו תאכל גחלים בערו ממנו
او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت. 10
ויט שמים וירד וערפל תחת רגליו
بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود. 11
וירכב על כרוב ויעף וירא על כנפי רוח
او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند. 12
וישת חשך סביבתיו סכות חשרת מים עבי שחקים
درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد. 13
מנגה נגדו בערו גחלי אש
آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت. 14
ירעם מן שמים יהוה ועליון יתן קולו
او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت. 15
וישלח חצים ויפיצם ברק ויהמם (ויהם)
آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد. 16
ויראו אפקי ים יגלו מסדות תבל בגערת יהוה מנשמת רוח אפו
خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید. 17
ישלח ממרום יקחני ימשני ממים רבים
مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید 18
יצילני מאיבי עז משנאי כי אמצו ממני
وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد. 19
יקדמני ביום אידי ויהי יהוה משען לי
او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت. 20
ויצא למרחב אתי יחלצני כי חפץ בי
خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است، 21
יגמלני יהוה כצדקתי כבר ידי ישיב לי
زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام. 22
כי שמרתי דרכי יהוה ולא רשעתי מאלהי
همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام. 23
כי כל משפטו לנגדי וחקתיו לא אסור ממנה
در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام. 24
ואהיה תמים לו ואשתמרה מעוני
خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام. 25
וישב יהוה לי כצדקתי כברי לנגד עיניו
خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی. 26
עם חסיד תתחסד עם גבור תמים תתמם
به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی. 27
עם נבר תתבר ועם עקש תתפל
تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی. 28
ואת עם עני תושיע ועיניך על רמים תשפיל
ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی. 29
כי אתה נירי יהוה ויהוה יגיה חשכי
با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید. 30
כי בכה ארוץ גדוד באלהי אדלג שור
اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند. 31
האל תמים דרכו אמרת יהוה צרופה-- מגן הוא לכל החסים בו
کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟ 32
כי מי אל מבלעדי יהוה ומי צור מבלעדי אלהינו
خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند. 33
האל מעוזי חיל ויתר תמים דרכו (דרכי)
پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم. 34
משוה רגליו (רגלי) כאילות ועל במתי יעמדני
او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم. 35
מלמד ידי למלחמה ונחת קשת נחושה זרעתי
خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام. 36
ותתן לי מגן ישעך וענתך תרבני
زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم. 37
תרחיב צעדי תחתני ולא מעדו קרסלי
دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم. 38
ארדפה איבי ואשמידם ולא אשוב עד כלותם
آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند. 39
ואכלם ואמחצם ולא יקומון ויפלו תחת רגלי
تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای. 40
ותזרני חיל למלחמה תכריע קמי תחתני
تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم. 41
ואיבי תתה לי ערף משנאי ואצמיתם
فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد. 42
ישעו ואין משיע אל יהוה ולא ענם
من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم. 43
ואשחקם כעפר ארץ כטיט חוצות אדקם ארקעם
تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند. 44
ותפלטני מריבי עמי תשמרני לראש גוים עם לא ידעתי יעבדני
بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند. 45
בני נכר יתכחשו לי לשמוע אזן ישמעו לי
آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند. 46
בני נכר יבלו ויחגרו ממסגרותם
خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است! 47
חי יהוה וברוך צורי וירם אלהי צור ישעי
خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند، 48
האל הנתן נקמת לי ומריד עמים תחתני
و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی. 49
ומוציאי מאיבי ומקמי תרוממני מאיש חמסים תצילני
ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید. 50
על כן אודך יהוה בגוים ולשמך אזמר
خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید. 51
מגדיל (מגדול) ישועות מלכו ועשה חסד למשיחו לדוד ולזרעו עד עולם

< دوم سموئیل 22 >