دوم سموئیل 22
| وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید: | 1 |
Und David redete vor dem HERRN die Worte dieses Liedes zur Zeit, da ihn der HERR errettet hatte von der Hand aller seiner Feinde und von der Hand Sauls, und sprach:
| خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. | 2 |
Der HERR ist mein Fels und meine Burg und mein Erretter.
| خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند. | 3 |
Gott ist mein Hort, auf den ich traue, mein Schild und Horn meines Heils, mein Schutz und meine Zuflucht, mein Heiland, der du mir hilfst vor dem Frevel.
| او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی! | 4 |
Ich rufe an den HERRN, den Hochgelobten, so werde ich von meinen Feinden erlöst.
| مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود. | 5 |
Es hatten mich umfangen die Schmerzen des Todes, und die Bäche des Verderbens erschreckten mich.
| مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585) | 6 |
Der Hölle Bande umfingen mich, und des Todes Stricke überwältigten mich. (Sheol h7585)
| اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید. | 7 |
Da mir angst war, rief ich den HERRN an und schrie zu meinem Gott; da erhörte er meine Stimme von seinem Tempel, und mein Schreien kam vor ihn zu seinen Ohren.
| آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود. | 8 |
Die Erde bebte und ward bewegt; die Grundfesten des Himmels regten sich und bebten, da er zornig war.
| دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید. | 9 |
Dampf ging auf von seiner Nase und verzehrend Feuer von seinem Munde, daß es davon blitzte.
| او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت. | 10 |
Er neigte den Himmel und fuhr herab, und Dunkel war unter seinen Füßen.
| بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود. | 11 |
Und er fuhr auf dem Cherub und flog daher, und er schwebte auf den Fittichen des Windes.
| او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند. | 12 |
Sein Gezelt um ihn her war finster und schwarze, dicke Wolken.
| درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد. | 13 |
Von dem Glanz vor ihm brannte es mit Blitzen.
| آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت. | 14 |
Der HERR donnerte vom Himmel, und der Höchste ließ seinen Donner aus.
| او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت. | 15 |
Er schoß seine Strahlen und zerstreute sie; er ließ blitzen und erschreckte sie.
| آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد. | 16 |
Da sah man das Bett der Wasser, und des Erdbodens Grund ward aufgedeckt von dem Schelten des HERRN, von dem Odem und Schnauben seiner Nase.
| خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید. | 17 |
Er streckte seine Hand aus von der Höhe und holte mich und zog mich aus den großen Wassern.
| مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید | 18 |
Er errettete mich von meinen starken Feinden, von meinen Hassern, die zu mir mächtig waren,
| وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد. | 19 |
die mich überwältigten zur Zeit meines Unglücks; und der HERR ward meine Zuversicht.
| او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت. | 20 |
Und er führte mich aus in das Weite, er riß mich heraus; denn er hatte Lust zu mir.
| خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است، | 21 |
Der HERR tut wohl an mir nach meiner Gerechtigkeit; er vergilt mir nach der Reinigkeit meiner Hände.
| زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام. | 22 |
Denn ich halte die Wege des HERRN und bin nicht gottlos wider meinen Gott.
| همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام. | 23 |
Denn alle seine Rechte habe ich vor Augen, und seine Gebote werfe ich nicht von mir;
| در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام. | 24 |
sondern ich bin ohne Tadel vor ihm und hüte mich vor Sünden.
| خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام. | 25 |
Darum vergilt mir der HERR nach meiner Gerechtigkeit, nach meiner Reinigkeit vor seinen Augen.
| خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی. | 26 |
Bei den Heiligen bist du heilig, bei den Frommen bist du fromm,
| به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی. | 27 |
bei den Reinen bist du rein, und bei den Verkehrten bist du verkehrt.
| تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی. | 28 |
Denn du hilfst dem elenden Volk, und mit deinen Augen erniedrigst du die Hohen.
| ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی. | 29 |
Denn du, HERR, bist meine Leuchte; der HERR macht meine Finsternis licht.
| با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید. | 30 |
Denn mit dir kann ich Kriegsvolk zerschlagen und mit meinem Gott über die Mauer springen.
| اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند. | 31 |
Gottes Wege sind vollkommen; des HERRN Reden sind durchläutert. Er ist ein Schild allen, die ihm vertrauen.
| کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟ | 32 |
Denn wo ist ein Gott außer dem HERRN, und wo ist ein Hort außer unserm Gott?
| خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند. | 33 |
Gott stärkt mich mit Kraft und weist mir einen Weg ohne Tadel.
| پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم. | 34 |
Er macht meine Füße gleich den Hirschen und stellt mich auf meine Höhen.
| او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم. | 35 |
Er lehrt meine Hände streiten und lehrt meinen Arm den ehernen Bogen spannen.
| خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام. | 36 |
Du gibst mir den Schild deines Heils; und wenn du mich demütigst, machst du mich groß.
| زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم. | 37 |
Du machst unter mir Raum zu gehen, daß meine Knöchel nicht wanken.
| دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم. | 38 |
Ich will meinen Feinden nachjagen und sie vertilgen und will nicht umkehren, bis ich sie umgebracht habe.
| آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند. | 39 |
Ich will sie umbringen und zerschmettern; sie sollen mir nicht widerstehen und müssen unter meine Füße fallen.
| تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای. | 40 |
Du kannst mich rüsten mit Stärke zum Streit; du kannst unter mich werfen, die sich wider mich setzen.
| تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم. | 41 |
Du gibst mir meine Feinde in die Flucht, daß ich verstöre, die mich hassen.
| فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد. | 42 |
Sie sahen sich um, aber da ist kein Helfer, nach dem HERRN; aber er antwortet ihnen nicht.
| من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم. | 43 |
Ich will sie zerstoßen wie Staub auf der Erde; wie Kot auf der Gasse will ich sie verstäuben und zerstreuen.
| تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند. | 44 |
Du hilfst mir von dem zänkischen Volk und behütest mich, daß ich ein Haupt sei unter den Heiden; ein Volk, das ich nicht kannte, dient mir.
| بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند. | 45 |
Den Kindern der Fremde hat's wider mich gefehlt; sie gehorchen mir mit gehorsamen Ohren.
| آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند. | 46 |
Die Kinder der Fremde sind verschmachtet und kommen mit Zittern aus ihren Burgen.
| خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است! | 47 |
Der HERR lebt, und gelobt sei mein Hort; und Gott, der Hort meines Heils, werde erhoben,
| خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند، | 48 |
der Gott, der mir Rache gibt und wirft die Völker unter mich.
| و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی. | 49 |
Er hilft mir aus von meinen Feinden. Du erhöhst mich aus denen, die sich wider mich setzen; du hilfst mir von den Frevlern.
| ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید. | 50 |
Darum will ich dir danken, HERR, unter den Heiden und deinem Namen lobsingen,
| خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید. | 51 |
der seinem Könige großes Heil beweist und wohltut seinem Gesalbten, David und seinem Samen ewiglich.
