دوم سموئیل 22

1 وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید:

David adressa à Yahweh les paroles de ce cantique, au jour où Yahweh l’eut délivré de la main de tous ses ennemis et de la main de Saül.

2 خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد.

Il dit: Yahweh est mon rocher, ma forteresse, mon libérateur,

3 خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.

Dieu est mon roc où je trouve un asile, mon bouclier, la corne de mon salut, ma haute retraite et mon refuge. Mon Sauveur, tu m’as sauvé de la violence.

4 او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!

J’invoquai celui qui est digne de louange, Yahweh, et je fus délivré de mes ennemis.

5 مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.

Car les vagues de la mort m’environnaient, les torrents de Bélial m’épouvantaient.

6 مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)

Les liens du schéol m’enlaçaient, les filets de la mort étaient tombés devant moi. (Sheol h7585)

7 اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.

Dans ma détresse, j’invoquai Yahweh, et je criai vers mon Dieu; de son temple il entendit ma voix, et mon cri parvint à ses oreilles.

8 آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.

La terre fut ébranlée et trembla, les fondements du ciel s’agitèrent; ils furent ébranlés, parce qu’il était courroucé;

9 دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.

une fumée montait de ses narines, et un feu dévorant sortait de sa bouche; il en jaillissait des charbons embrasés.

10 او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.

Il abaissa les cieux, et descendit; une sombre nuée était sous ses pieds.

11 بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود.

Il monta sur un Chérubin, et il volait, il apparut sur les ailes du vent.

12 او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.

Il s’entoura des ténèbres comme d’une tente, d’amas d’eaux et de sombres nuages.

13 درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.

De l’éclat qui le précédait jaillissaient des charbons de feu.

14 آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.

Yahweh tonna des cieux, le Très-Haut fit retentir sa voix.

15 او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.

Il lança des flèches et les dispersa, la foudre, et il les confondit.

16 آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد.

Alors le lit de la mer apparut, les fondements de la terre furent mis à nu; à la menace de Yahweh, au souffle du vent de ses narines.

17 خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.

Il étendit sa main d’en haut et me saisit, il me retira des grandes eaux;

18 مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید

il me délivra de mon ennemi puissant, de ceux qui me haïssaient, alors qu’ils étaient plus forts que moi.

19 وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.

Ils m’avaient surpris au jour de mon malheur, mais Yahweh fut mon appui.

20 او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.

Il m’a mis au large, il m’a sauvé, parce qu’il s’est complu en moi.

21 خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،

Yahweh m’a récompensé selon ma justice, il m’a rendu selon la pureté de mes mains.

22 زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.

Car j’ai gardé les voies de Yahweh, et je n’ai pas péché, pour m’éloigner de mon Dieu.

23 همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.

Tous ses jugements étaient devant moi, et je ne m’écartais pas de ses lois.

24 در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.

J’étais sans reproche envers lui, et je me tenais en garde contre mon iniquité.

25 خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام.

Yahweh m’a rendu selon ma justice, selon ma pureté devant ses yeux.

26 خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.

Avec celui qui est bon, tu te montres bon, avec l’homme droit, tu te montres droit;

27 به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی.

avec celui qui est pur, tu te montres pur, et avec le fourbe, tu agis perfidement.

28 تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.

Tu sauves le peuple humilié, et de ton regard tu abaisses les orgueilleux.

29 ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.

Car tu es ma lumière, ô Yahweh; Yahweh éclaire mes ténèbres.

30 با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.

Avec toi je me précipite sur les bataillons armés. Avec mon Dieu je franchis les murailles.

31 اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.

Dieu!... Ses voies sont parfaites, la parole de Yahweh est éprouvée; il est un bouclier pour tous ceux qui se confient en lui.

32 کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟

Car qui est Dieu, si ce n’est Yahweh, et qui est un rocher, si ce n’est notre Dieu?

33 خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.

Dieu est ma forte citadelle, il conduit l’homme intègre dans sa voie,

34 پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.

Il rend mes pieds semblables à ceux des biches, et il me fait tenir debout sur mes hauteurs.

35 او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.

Il forme mes mains au combat, et mes bras tendent l’arc d’airain.

36 خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.

Tu m’as donné le bouclier de ton salut, et ta douleur me fait grandir.

37 زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.

Tu élargis mon pas au-dessous de moi, et mes pieds ne chancellent point.

38 دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.

Je poursuis mes ennemis et je les détruis; je ne reviens pas sans les avoir anéantis.

39 آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.

Je les anéantis, je les brise, ils ne se relèvent pas; ils tombent sous mes pieds.

40 تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.

Tu me ceins de force pour le combat, tu fais plier sous moi mes adversaires.

41 تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.

Mes ennemis, tu leur fais tourner le dos devant moi, comme à ceux qui me haïssent, pour que je les extermine.

42 فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.

Ils regardent, et personne qui les sauve! Ils crient vers Yahweh, et il ne leur répond pas!

43 من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.

Je les broie comme la poussière de la terre; comme la boue des rues, je les écrase, je les foule.

44 تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.

Tu me délivres des révoltes de mon peuple; tu me conserves pour chef des nations; un peuple que je ne connaissais pas m’est asservi.

45 بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.

Les fils de l’étranger me flattent, dès qu’ils ont entendu, ils m’obéissent.

46 آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.

Les fils de l’étranger sont défaillants, ils sortent tremblants de leurs forteresses.

47 خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!

Vive Yahweh et béni soit mon rocher! Dieu, mon rocher de refuge, qu’il soit exalté!

48 خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،

Dieu, qui m’accorde des vengeances, qui fait descendre les peuples sous mes pieds,

49 و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.

qui me fait échapper à mes ennemis; toi qui m’élèves au-dessus de mes adversaires, qui me délivres de l’homme de violence.

50 ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.

C’est pourquoi je te louerai parmi les nations, ô Yahweh, et je chanterai à la gloire de ton nom.

51 خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید.

Il accorde de glorieuses délivrances à son roi, il fait miséricorde à son oint, à David et à sa postérité pour toujours.