دوم سموئیل 22

1 وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید:

David spoke to the LORD the words of this song in the day that the LORD delivered him out of the hand of all his enemies, and out of the hand of Saul,

2 خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد.

and he said: “The LORD is my rock, my fortress, and my deliverer, even mine;

3 خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.

God is my rock in whom I take refuge; my shield, and the horn of my salvation, my high tower, and my refuge. My saviour, you save me from violence.

4 او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!

I call on the LORD, who is worthy to be praised; So shall I be saved from my enemies.

5 مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.

For the waves of death surrounded me. The floods of ungodliness made me afraid.

6 مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)

The cords of Sheol were around me. The snares of death caught me. (Sheol h7585)

7 اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.

In my distress, I called on the LORD. Yes, I called to my God. He heard my voice out of his temple. My cry came into his ears.

8 آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.

Then the earth shook and trembled. The foundations of heaven quaked and were shaken, because he was angry.

9 دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.

Smoke went up out of his nostrils. Consuming fire came out of his mouth. Coals were kindled by it.

10 او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.

He bowed the heavens also, and came down. Thick darkness was under his feet.

11 بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود.

He rode on a cherub, and flew. Yes, he was seen on the wings of the wind.

12 او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.

He made darkness a shelter around himself, gathering of waters, and thick clouds of the skies.

13 درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.

At the brightness before him, coals of fire were kindled.

14 آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.

The LORD thundered from heaven. The Most High uttered his voice.

15 او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.

He sent out arrows and scattered them, lightning and confused them.

16 آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد.

Then the channels of the sea appeared. The foundations of the world were laid bare by the LORD’s rebuke, at the blast of the breath of his nostrils.

17 خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.

He sent from on high and he took me. He drew me out of many waters.

18 مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید

He delivered me from my strong enemy, from those who hated me, for they were too mighty for me.

19 وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.

They came on me in the day of my calamity, but the LORD was my support.

20 او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.

He also brought me out into a large place. He delivered me, because he delighted in me.

21 خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،

The LORD rewarded me according to my righteousness. He rewarded me according to the cleanness of my hands.

22 زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.

For I have kept the LORD’s ways, and have not wickedly departed from my God.

23 همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.

For all his ordinances were before me. As for his statutes, I didn’t depart from them.

24 در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.

I was also perfect towards him. I kept myself from my iniquity.

25 خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام.

Therefore the LORD has rewarded me according to my righteousness, According to my cleanness in his eyesight.

26 خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.

With the merciful you will show yourself merciful. With the perfect man you will show yourself perfect.

27 به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی.

With the pure you will show yourself pure. With the crooked you will show yourself shrewd.

28 تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.

You will save the afflicted people, but your eyes are on the arrogant, that you may bring them down.

29 ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.

For you are my lamp, LORD. The LORD will light up my darkness.

30 با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.

For by you, I run against a troop. By my God, I leap over a wall.

31 اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.

As for God, his way is perfect. The LORD’s word is tested. He is a shield to all those who take refuge in him.

32 کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟

For who is God, besides the LORD? Who is a rock, besides our God?

33 خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.

God is my strong fortress. He makes my way perfect.

34 پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.

He makes his feet like hinds’ feet, and sets me on my high places.

35 او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.

He teaches my hands to war, so that my arms bend a bow of bronze.

36 خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.

You have also given me the shield of your salvation. Your gentleness has made me great.

37 زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.

You have enlarged my steps under me. My feet have not slipped.

38 دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.

I have pursued my enemies and destroyed them. I didn’t turn again until they were consumed.

39 آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.

I have consumed them, and struck them through, so that they can’t arise. Yes, they have fallen under my feet.

40 تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.

For you have armed me with strength for the battle. You have subdued under me those who rose up against me.

41 تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.

You have also made my enemies turn their backs to me, that I might cut off those who hate me.

42 فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.

They looked, but there was no one to save; even to the LORD, but he didn’t answer them.

43 من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.

Then I beat them as small as the dust of the earth. I crushed them as the mire of the streets, and spread them abroad.

44 تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.

You also have delivered me from the strivings of my people. You have kept me to be the head of the nations. A people whom I have not known will serve me.

45 بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.

The foreigners will submit themselves to me. As soon as they hear of me, they will obey me.

46 آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.

The foreigners will fade away, and will come trembling out of their close places.

47 خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!

The LORD lives! Blessed be my rock! Exalted be God, the rock of my salvation,

48 خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،

even the God who executes vengeance for me, who brings down peoples under me,

49 و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.

who brings me away from my enemies. Yes, you lift me up above those who rise up against me. You deliver me from the violent man.

50 ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.

Therefore I will give thanks to you, LORD, amongst the nations, and will sing praises to your name.

51 خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید.

He gives great deliverance to his king, and shows loving kindness to his anointed, to David and to his offspring, forever more.”