دوم سموئیل 22

1 وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید:

And David spake unto the LORD the words of this song in the day that the LORD delivered him out of the hand of all his enemies, and out of the hand of Saul:

2 خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد.

and he said, The LORD is my rock, and my fortress, and my deliverer, even mine;

3 خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.

The God of my rock, in him will I trust; my shield and the horn of my salvation, my high tower, and my refuge; my saviour, thou savest me from violence.

4 او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!

I will call upon the LORD, who is worthy to be praised: so shall I be saved from mine enemies.

5 مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.

For the waves of death compassed me, the floods of ungodliness made me afraid.

6 مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)

The cords of Sheol were round about me: the snares of death came upon me. (Sheol h7585)

7 اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.

In my distress I called upon the LORD, yea, I called unto my God: and he heard my voice out of his temple, and my cry [came] into his ears.

8 آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.

Then the earth shook and trembled, the foundations of heaven moved and were shaken, because he was wroth.

9 دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.

There went up a smoke out of his nostrils, and fire out of his mouth devoured: coals were kindled by it.

10 او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.

He bowed the heavens also, and came down; and thick darkness was under his feet.

11 بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود.

And he rode upon a cherub, and did fly: yea, he was seen upon the wings of the wind.

12 او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.

And he made darkness pavilions round about him, gathering of waters, thick clouds of the skies.

13 درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.

At the brightness before him coals of fire were kindled.

14 آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.

The LORD thundered from heaven, and the Most High uttered his voice.

15 او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.

And he sent out arrows, and scattered them; lightning, and discomfited them.

16 آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد.

Then the channels of the sea appeared, the foundations of the world were laid bare, by the rebuke of the LORD, at the blast of the breath of his nostrils.

17 خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.

He sent from on high, he took me; he drew me out of many waters;

18 مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید

He delivered me from my strong enemy, from them that hated me; for they were too mighty for me.

19 وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.

They came upon me in the day of my calamity: but the LORD was my stay.

20 او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.

He brought me forth also into a large place: he delivered me, because he delighted in me.

21 خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،

The LORD rewarded me according to my righteousness: according to the cleanness of my hands hath he recompensed me.

22 زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.

For I have kept the ways of the LORD, and have not wickedly departed from my God.

23 همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.

For all his judgments were before me: and as for his statutes, I did not depart from them.

24 در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.

I was also perfect toward him, and I kept myself from mine iniquity.

25 خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام.

Therefore hath the LORD recompensed me according to my righteousness; according to my cleanness in his eyesight.

26 خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.

With the merciful thou wilt shew thyself merciful, with the perfect man thou wilt shew thyself perfect;

27 به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی.

With the pure thou wilt shew thyself pure; and with the perverse thou wilt shew thyself froward.

28 تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.

And the afflicted people thou wilt save: but thine eyes are upon the haughty, that thou mayest bring them down.

29 ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.

For thou art my lamp, O LORD: and the LORD will lighten my darkness.

30 با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.

For by thee I run upon a troop: by my God do I leap over a wall.

31 اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.

As for God, his way is perfect: the word of the LORD is tried; he is a shield unto all them that trust in him.

32 کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟

For who is God, save the LORD? and who is a rock, save our God?

33 خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.

God is my strong fortress: and he guideth the perfect in his way.

34 پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.

He maketh his feet like hinds’ [feet]: and setteth me upon my high places.

35 او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.

He teacheth my hands to war; so that mine arms do bend a bow of brass.

36 خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.

Thou hast also given me the shield of thy salvation: and thy gentleness hath made me great.

37 زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.

Thou hast enlarged my steps under me, and my feet have not slipped.

38 دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.

I have pursued mine enemies, and destroyed them; neither did I turn again till they were consumed.

39 آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.

And I have consumed them, and smitten them through, that they cannot arise; yea, they are fallen under my feet.

40 تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.

For thou hast girded me with strength unto the battle: thou hast subdued under me those that rose up against me.

41 تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.

Thou hast also made mine enemies turn their backs unto me, that I might cut off them that hate me.

42 فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.

They looked, but there was none to save; even unto the LORD, but he answered them not.

43 من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.

Then did I beat them small as the dust of the earth, I did stamp them as the mire of the streets, and did spread them abroad.

44 تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.

Thou also hast delivered me from the strivings of my people; thou hast kept me to be the head of the nations: a people whom I have not known shall serve me.

45 بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.

The strangers shall submit themselves unto me: as soon as they hear of me, they shall obey me.

46 آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.

The strangers shall fade away, and shall come trembling out of their close places.

47 خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!

The LORD liveth; and blessed be my rock; and exalted be the God of the rock of my salvation:

48 خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،

Even the God that executeth vengeance for me, and bringeth down peoples under me,

49 و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.

And that bringeth me forth from mine enemies: yea, thou liftest me up above them that rise up against me: thou deliverest me from the violent man.

50 ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.

Therefore I will give thanks unto thee, O LORD, among the nations, and will sing praises unto thy name.

51 خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید.

Great deliverance giveth he to his king: and sheweth lovingkindness to his anointed, to David and to his seed, for evermore.