< دوم سموئیل 22 >

وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید: 1
David spoke to the LORD the words of this song in the day that the LORD delivered him out of the hand of all his enemies, and out of the hand of Saul:
خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. 2
and he said, "The LORD is my Rock, and my fortress, and my deliverer.
خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند. 3
My God, my Rock, in him I will take refuge, my shield, and the horn of my salvation, my high tower, and my refuge, my savior; from violent people he saves me.
او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی! 4
I call on the LORD, who is worthy to be praised, and I am saved from my enemies.
مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود. 5
For the waves of death surrounded me, and the currents of ungodliness overwhelmed me.
مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585) 6
The cords of Sheol were around me. The snares of death caught me. (Sheol h7585)
اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید. 7
In my distress I called upon the LORD, and I cried out to my God. He heard my voice out of his temple, and my cry came into his ears.
آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود. 8
Then the earth shook and trembled. The foundations of the mountains quaked and were shaken, because he was angry.
دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید. 9
Smoke went up out of his nostrils. Fire out of his mouth devoured. Coals were kindled by it.
او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت. 10
He bowed the heavens also, and came down. Thick darkness was under his feet.
بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود. 11
He rode on a cherub, and flew; and he glided on the wings of the wind.
او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند. 12
He made darkness his hiding place, his canopy around him thick clouds dark with water.
درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد. 13
From the brightness before him his thick clouds passed on, with hailstones and coals of fire.
آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت. 14
The LORD thundered from heaven. The Most High uttered his voice.
او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت. 15
And he sent out arrows and scattered them, and he shot lightning bolts and routed them.
آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد. 16
Then the channels of the sea appeared. The foundations of the world were laid bare by the rebuke of the LORD, at the blast of the breath of his nostrils.
خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید. 17
He sent from on high and he took me. He drew me out of many waters.
مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید 18
He delivered me from my strong enemy, from those who hated me, for they were too mighty for me.
وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد. 19
They came on me in the day of my calamity, but the LORD was my support.
او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت. 20
He also brought me out into a large place. He delivered me, because he delighted in me.
خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است، 21
The LORD rewarded me according to my righteousness. He rewarded me according to the cleanness of my hands.
زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام. 22
For I have kept the ways of the LORD, and have not wickedly departed from my God.
همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام. 23
For all his ordinances were before me, and his statutes I did not put away from me.
در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام. 24
I was also perfect toward him. I kept myself from my iniquity.
خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام. 25
Therefore the LORD has rewarded me according to my righteousness, according to the cleanness of my hands in his sight.
خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی. 26
With the faithful you show yourself faithful. With the innocent you show yourself innocent.
به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی. 27
With the pure you show yourself pure. And with the crooked you show yourself tortuous.
تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی. 28
You save a humble people, but the eyes of the proud you will bring low.
ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی. 29
For you light my lamp. The LORD my God lights up my darkness.
با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید. 30
For by you, I run against a troop. By my God, I leap over a wall.
اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند. 31
As for God, his way is perfect. The word of the LORD is pure. He is a shield to all those who take refuge in him.
کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟ 32
For who is God, besides the LORD? Who is a rock, besides our God,
خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند. 33
the God who girds me with strength, and makes my way blameless?
پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم. 34
He makes my feet like those of a deer, and sets me on my high places.
او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم. 35
He teaches my hands to war, so that my arms bend a bow of bronze.
خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام. 36
You have also given me the shield of your salvation, and your right hand holds me up, and your help has made me great.
زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم. 37
You have enlarged my steps under me. My feet have not slipped.
دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم. 38
I pursued my enemies and overtook them, and I did not turn back until they were destroyed.
آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند. 39
And I consumed them, and struck them through, so that they did not rise. And they fell beneath my feet.
تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای. 40
For you have equipped me with strength for the battle. You have subdued under me those who rose up against me.
تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم. 41
You have also made my enemies turn their backs to me, that I might cut off those who hate me.
فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد. 42
They cry out, but there was none to save; even to the LORD, but he did not answer them.
من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم. 43
Then I ground them as fine as the dust on the surface of a path. Like the mud in the streets, I trampled them.
تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند. 44
You also have delivered me from the strivings of my people. You have kept me to be the head of the nations. A people whom I have not known will serve me.
بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند. 45
As soon as they hear of me they obey me. Foreigners come cringing to me;
آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند. 46
they are not bound in chains.
خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است! 47
The LORD lives. Blessed be my rock. Exalted be God, the rock of my salvation,
خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند، 48
even the God who executes vengeance for me, and subdues peoples under me,
و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی. 49
who brings me away from my enemies. Yes, you lift me up above those who rise up against me. You protect me from the violent man.
ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید. 50
Therefore I will praise you, LORD, among the nations, and will sing praises to your name.
خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید. 51
He gives great deliverance to his king, and shows loving kindness to his anointed, to David and to his descendants, until forever."

< دوم سموئیل 22 >