دوم سموئیل 22

1 وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید:

And David spoke to the Lord the words of this song, in the day in which the Lord rescued him out of the hand of all his enemies, and out of the hand of Saul.

2 خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد.

And the song was thus: O Lord, my rock, and my fortress, and my deliverer,

3 خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.

my God; he shall be to me my guard, I will trust in him: [he is] my protector, and the horn of my salvation, my helper, and my sure refuge; you shall save me from the unjust man.

4 او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!

I will call upon the Lord who is worthy to be praised, and I shall be saved from my enemies.

5 مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.

For the troubles of death compassed me, the floods of iniquity amazed me:

6 مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)

the pangs of death surrounded me, the agonies of death prevented me. (Sheol h7585)

7 اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.

When I am afflicted I will call upon the Lord, and will cry to my God, and he shall hear my voice out of his temple, and my cry shall come into his ears.

8 آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.

And the earth was troubled and quaked, and the foundations of heaven were confounded and torn asunder, because the Lord was angry with them.

9 دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.

There went up a smoke in his wrath, and fire out of his mouth devours: coals were kindled at it.

10 او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.

And he bowed the heavens, and came down, and [there was] darkness under his feet.

11 بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود.

And he rode upon the cherubs and did fly, and was seen upon the wings of the wind.

12 او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.

And he made darkness his hiding-place; his tabernacle round about him was the darkness of waters, he condensed it with the clouds of the air.

13 درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.

At the brightness before him coals of fire were kindled.

14 آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.

The Lord thundered out of heaven, and the Most High uttered his voice.

15 او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.

And he sent forth arrows, and scattered them, and he flashed lightning, and dismayed them.

16 آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد.

And the channels of the sea were seen, and the foundations of the world were discovered, at the rebuke of the Lord, at the blast of the breath of his anger.

17 خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.

He sent from above and took me; he drew me out of many waters.

18 مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید

He delivered me from my strong enemies, from them that hated me, for they were stronger than I.

19 وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.

The days of my affliction prevented me; but the Lord was my stay.

20 او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.

And he brought me into a wide place, and rescued me, because he delighted in me.

21 خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،

And the Lord recompensed me according to my righteousness; even according to the purity of my hands did he recompense me.

22 زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.

Because, I kept the ways of the Lord, and did not wickedly depart from my God.

23 همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.

For all his judgments and his ordinances [were] before me: I departed not from them.

24 در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.

And I shall be blameless before him, and will keep myself from my iniquity.

25 خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام.

And the Lord will recompense me according to my righteousness, and according to the purity of my hands in his eye-sight.

26 خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.

With the holy you will be holy, and with the perfect man you will be perfect,

27 به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی.

and with the excellent you will be excellent, and with the froward you will be froward.

28 تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.

And you will save the poor people, and will bring down the eyes of the haughty.

29 ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.

For you, Lord, [are] my lamp, and the Lord shall shine forth to me in my darkness.

30 با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.

For by you shall I run [as] a girded man, and by my God shall I leap over a wall.

31 اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.

As for the Mighty One, his way [is] blameless: the word of the Lord [is] strong [and] tried in the fire: he is a protector to all that put their trust in him.

32 کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟

Who [is] strong, but the Lord? and who will be a Creator except our God?

33 خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.

[It is] the Mighty One who strengthens me with might, and has prepared my way without fault.

34 پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.

He makes my feet like hart's feet, and sets me upon the high places.

35 او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.

He teaches my hands to war, and has broken a brazen bow by my arm.

36 خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.

And you have given me the shield of my salvation, and your propitious dealing has increased me,

37 زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.

so as to make room under me for my going, and my legs did not totter.

38 دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.

I will pursue my enemies, and will utterly destroy them; and I will not turn again till I have consumed them.

39 آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.

And I will crush them, and they shall not rise; and they shall fall under my feet.

40 تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.

And you shall strengthen me with power for the war; you shall cause them that rise up against me to bow down under me.

41 تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.

And you have caused mine enemies to flee before me, even them that hated me, and you have slain them.

42 فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.

They shall cry, and there shall be no helper; to the Lord, but he hearkens not to them.

43 من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.

And I ground them as the dust of the earth, I beat them small as the mire of the streets.

44 تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.

And you shall deliver me from the striving of the peoples, you shall keep me [to be] the head of the Gentiles: a people which I knew not served me.

45 بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.

The strange children feigned [obedience] to me; they listened to me as soon as they heard.

46 آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.

The strange children shall be cast away, and shall be overthrown out of their hiding places.

47 خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!

The Lord lives, and blessed [be] my guardian, and my God, my strong keeper, shall be exalted.

48 خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،

The Lord who avenges me [is] strong, chastening the nations under me,

49 و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.

and bringing me out from my enemies: and you shall set me on high from among those that rise up against me: you shall deliver me from the violent man.

50 ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.

Therefore will I confess to you, O Lord, among the Gentiles, and sing to your name.

51 خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید.

He magnifies the salvation of his king, and works mercy for his anointed, even for David and for his seed for ever.