دوم سموئیل 22

1 وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید:

And David spoke to the Lord the words of this verse, in the day that the Lord freed him from the hand of all his enemies and from the hand of Saul.

2 خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد.

And he said: “The Lord is my rock, and my strength, and my Savior.

3 خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.

I will hope in him. God is my strong one, my shield, and the horn of my salvation. He lifts me up, and he is my refreshment. You, O my Savior, will free me from iniquity.

4 او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!

I will call upon the Lord, who is praiseworthy; and I will be saved from my enemies.

5 مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.

For the pangs of death have encircled me. The torrents of Belial have terrified me.

6 مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)

The ropes of Hell have encompassed me. The snares of death have intercepted me. (Sheol h7585)

7 اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.

In my tribulation, I will call upon the Lord, and I will cry out to my God. And he will heed my voice from his temple, and my outcry will reach his ears.

8 آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.

The earth was shaken, and it quaked. The foundations of the mountains were struck together and violently shaken, because he was angry with them.

9 دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.

Smoke ascends from his nostrils, and fire from his mouth will devour; coals have been kindled by it.

10 او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.

He bent down the heavens, and it descended; and a fog was beneath his feet.

11 بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود.

And he climbed upon the cherubim, and he flew; and he slid upon the wings of the wind.

12 او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.

He set darkness as a hiding place around himself, with waters sifted from the clouds of the heavens.

13 درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.

By means of the brightness of his glance, coals of fire were kindled.

14 آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.

The Lord will thunder from heaven; and the Most High will utter his voice.

15 او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.

He shot arrows, and he scattered them; lightning, and he consumed them.

16 آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد.

And the overflow of the sea appeared, and the foundations of the globe were revealed, at the rebuke of the Lord, at the exhale of the breath of his fury.

17 خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.

He sent from on high, and he took me up. And he drew me out of many waters.

18 مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید

He freed me from my most powerful enemy and from those who had hated me. For they were too strong for me.

19 وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.

He went before me in the day of my affliction, and the Lord became my firmament.

20 او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.

And he led me out to a wide-open place. He freed me, because I was pleasing to him.

21 خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،

The Lord will reward me according to my justice. And he will repay me according to the cleanness of my hands.

22 زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.

For I have kept to the ways of the Lord, and I have not acted impiously before my God.

23 همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.

For all his judgments are in my sight. And I have not removed his precepts from me.

24 در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.

And I shall be perfect with him. And I shall guard myself from my own iniquity.

25 خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام.

And the Lord will recompense me according to my justice, and according to the cleanness of my hands in the sight of his eyes.

26 خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.

With the holy one, you will be holy, and with the strong one, you will be perfect.

27 به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی.

With the elect one, you will be elect, and with the perverse one, you will be perverse.

28 تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.

And you will bring to salvation the poor people, and you will humble the exalted with your eyes.

29 ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.

For you are my lamp, O Lord. And you, O Lord, will illuminate my darkness.

30 با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.

For in you, I will run girded. In my God, I will leap over the wall.

31 اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.

God, his way is immaculate; the eloquence of the Lord is an exacting fire. He is the shield of all who hope in him.

32 کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟

Who is God except the Lord? And who is strong except our God?

33 خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.

God, he has girded me with fortitude, and he has made my way perfect:

34 پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.

making my feet like the feet of the stag, and stationing me upon my exalted places,

35 او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.

teaching my hands to do battle, and making my arms like a bow of brass.

36 خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.

You have given me the shield of your salvation. And your mildness has multiplied me.

37 زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.

You will enlarge my steps under me, and my ankles will not fail.

38 دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.

I will pursue my enemies, and crush them. And I will not turn back, until I consume them.

39 آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.

I will consume them and break them apart, so that they cannot rise up; they will fall under my feet.

40 تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.

You have girded me with strength for the battle. Those who resisted me, you have bent down under me.

41 تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.

You have caused my enemies to turn their back to me; they have hatred for me, and I shall destroy them.

42 فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.

They will cry out, and there will be no one to save; to the Lord, and he will not heed them.

43 من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.

I will wipe them away like the dust of the earth. I will break them apart and crush them, like the mud of the streets.

44 تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.

You will save me from the contradictions of my people. You will preserve me to be the head of the Gentiles; a people I do not know shall serve me.

45 بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.

The sons of foreigners, who will resist me, at the hearing of the ear they will be obedient to me.

46 آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.

The foreigners flowed away, but they will be drawn together in their anguishes.

47 خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!

The Lord lives, and my God is blessed. And the strong God of my salvation shall be exalted.

48 خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،

God gives me vindication, and he casts down the peoples under me.

49 و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.

He leads me away from my enemies, and he lifts me up from those who resist me. You will free me from the iniquitous man.

50 ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.

Because of this, I will confess to you, O Lord, among the Gentiles, and I will sing to your name:

51 خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید.

magnifying the salvation of his king, and showing mercy to David, his Christ, and to his offspring forever.”