دوم سموئیل 22

1 وقتی که خداوند داوود را از دست شائول و دشمنان دیگرش رهانید، او این سرود را برای خداوند سرایید:

Og David talede Ordene af denne Sang for Herren paa den Dag, Herren havde friet ham af alle hans Fjenders Haand og af Sauls Haand,

2 خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد.

og han sagde: Herren er min Klippe og min Befæstning og den, som befrier mig.

3 خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند.

Han er Gud, min Klippe, paa hvilken jeg tror, mit Skjold og min Frelses Horn, min Ophøjelse og min Tilflugt, min Frelser, fra Vold har du frelst mig.

4 او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی!

Jeg vil paakalde Herren, som bør at loves, saa bliver jeg frelst fra mine Fjender.

5 مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود.

Thi Dødens Bølger omspændte mig, Belials Bække forfærdede mig.

6 مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585)

Helvedes Reb omgave mig, Dødens Snarer laa foran mig. (Sheol h7585)

7 اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید.

Da jeg var i Angest, raabte jeg til Herren, ja, jeg raabte til min Gud, og han hørte min Røst af sit Tempel og mit Raab med sine Øren.

8 آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود.

Og Jorden bævede og rystede, Himmelens Grundvolde bevægedes, og de bævede, thi han var vred.

9 دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید.

Og der opgik en Røg af hans Næse, og Ild af hans Mund fortærede; gloende Kul brændte ud fra ham.

10 او آسمان را شکافت و نزول کرد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت.

Og han bøjede Himmelen og for ned, og der var Mørkhed under hans Fødder.

11 بر ارابهٔ آسمانی خویش سوار شد و با سرعت باد پرواز نمود.

Og han for paa Keruben og fløj, og han blev set over Vejrets Vinger.

12 او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند.

Og han satte Mørkhed til Dække trindt omkring sig; der var Vandenes Forsamling og tykke Skyer.

13 درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد.

Fra Glansen, som var for ham, brændte gloende Kul.

14 آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت.

Herren tordnede fra Himmelen, og den højeste udgav sin Røst.

15 او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت.

Og han udskød Pile og adspredte dem; der kom Lyn, og han forfærdede dem.

16 آنگاه به فرمان او آب دریا به عقب رفت و با دمیدن نفس خداوند خشکی پدید آمد.

Da saas Havets Leje, Jordens Grundvolde blottedes ved Herrens Trusel, ved hans Næses Aandes Pust.

17 خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید.

Han udrakte sin Haand fra det høje, han hentede mig, han drog mig af mange Vande.

18 مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید

Han friede mig fra min stærke Fjende, fra mine Hadere, thi de vare mig for stærke.

19 وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد.

De overfaldt mig i min Modgangs Tid; men Herren var min Støtte.

20 او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت.

Og han udførte mig i det vide Rum; han friede mig, thi han havde Lyst til mig.

21 خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است،

Herren gengældte mig efter min Retfærdighed, han betalte mig efter mine Hænders Renhed.

22 زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام.

Thi jeg har bevaret Herrens Veje, og jeg har ikke handlet ugudeligt imod min Gud.

23 همهٔ احکامش را بجا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام.

Thi alle hans Domme ere mig for Øje, og hans Skikke, fra dem viger jeg ikke;

24 در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام.

men jeg var fuldkommen for ham og vogtede mig for min Misgerning.

25 خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و درستکار بوده‌ام.

Og Herren betalte mig efter min Retfærdighed, efter min Renhed for hans Øjne.

26 خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی.

Imod den fromme viser du dig from, imod den trofaste vældige viser du dig trofast.

27 به اشخاص پاک، خود را پاک نشان می‌دهی، ولی با اشخاص حیله‌گر، به زیرکی رفتار می‌کنی.

Imod den rene viser du dig ren, og imod den forvendte viser du dig vrang.

28 تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی.

Og du skal frelse det elendige Folk, og dine Øjne ere over de høje, dem fornedrer du.

29 ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی.

Thi du, Herre, er min Lygte, og Herren skal gøre min Mørkhed klar.

30 با کمک تو به سپاهیان دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید.

Thi ved dig stormer jeg igennem Skaren, ved min Gud springer jeg over en Mur.

31 اعمال خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند.

Guds Vej er fuldkommen, Herrens Tale er lutret; han er alle dem et Skjold, som haabe paa ham.

32 کیست خدا غیر از یهوه و کیست صخرهٔ مستحکم غیر از خدای ما؟

Thi hvo er en Gud foruden Herren? og hvo er en Klippe foruden vor Gud?

33 خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند.

Gud er min Styrke og Kraft, og han letter min Vej fuldkomment.

34 پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم.

Han gør mine Fødder som Hindernes og skal lade mig staa paa mine Høje.

35 او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم.

Han lærer mine Hænder til Krigen, og en Kobberbue spændes med mine Arme.

36 خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای، و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام.

Og du giver mig din Frelses Skjold; og idet du ydmyger mig, gør du mig stor.

37 زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم.

Du gør mine Trin vide under mig, og mine Knokler snublede ikke.

38 دشمنانم را تعقیب می‌کنم و آنها را شکست می‌دهم و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم.

Jeg forfølger mine Fjender og ødelægger dem og vender ikke tilbage, før jeg har gjort Ende paa dem.

39 آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند.

Ja, jeg har gjort Ende paa dem og knuset dem, at de ikke skulle rejse sig; og de faldt under mine Fødder.

40 تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای.

Og du har omgjordet mig med Kraft til Krigen, du skal nedbøje dem under mig, som staa op imod mig.

41 تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم.

Og du har jaget mig mine Fjender paa Flugt, ja mine Hadere, og jeg udrydder dem.

42 فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد.

De saa sig om, men der var ingen Frelser; til Herren, men han svarede dem ikke.

43 من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم.

Og jeg støder dem smaa som Jordens Støv, som Dynd paa Gader knuser jeg dem og tramper dem ned.

44 تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند.

Og du udfriede mig fra mit Folks Kiv; du bevarede mig til Hedningernes Hoved, et Folk, som jeg ikke kendte, de tjene mig.

45 بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند.

Den fremmedes Børn smigre for mig; da deres Øre hørte om mig, adløde de mig.

46 آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند.

Den fremmedes Børn visne hen, og de gaa omgjordede ud af deres Borge.

47 خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است!

Herren lever, og lovet være min Klippe, og Gud, min Frelses Klippe, skal ophøjes!

48 خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند،

Den Gud, som giver mig Hævn, og som nedkaster Folkene under mig,

49 و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی.

og som fører mig ud fra mine Fjender; du ophøjer mig over dem, som staa op imod mig, du redder mig fra Voldsmænd.

50 ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید.

Derfor vil jeg bekende dig, Herre! iblandt Hedningerne og synge dit Navn Lov.

51 خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه رحمت می‌فرماید.

Han gør sin Frelse stor for sin Konge og gør Miskundhed imod sin Salvede, imod David og imod hans Sæd, evindelig.