دوم سموئیل 10

1 پس از چندی، پادشاه عمون مرد و پسرش حانون بر تخت او نشست.

Keyin xundaⱪ ix boldiki, Ammoniylarning padixaⱨi ɵldi wǝ uning Ⱨanun degǝn oƣli ornida padixaⱨ boldi.

2 داوود پادشاه، پیش خود فکر کرد: «باید رسم دوستی را با حانون بجا آورم، چون پدرش ناحاش، دوست باوفای من بود.» پس داوود نمایندگانی به دربار حانون فرستاد تا به او تسلیت بگویند. ولی وقتی نمایندگان به عمون رسیدند،

Dawut bolsa: Uning atisi manga iltipat kɵrsǝtkǝndǝk mǝn Naⱨaxning oƣli Ⱨanunƣa iltipat kɵrsitǝy, — dedi. Andin Dawut atisining pǝtisigǝ [Ⱨanunning] kɵnglini soraxⱪa ɵz hizmǝtkarliridin birnǝqqini mangdurdi. Dawutning hizmǝtkarliri Ammoniylarning zeminiƣa kǝlgǝndǝ,

3 بزرگان عمون به حانون گفتند: «این اشخاص برای احترام به پدرت به اینجا نیامده‌اند، بلکه داوود آنها را فرستاده است تا پیش از حمله به ما، شهرها را جاسوسی کنند.»

Ammoniylarning ǝmǝldarliri ƣojisi Ⱨanunƣa: Sili Dawutni rastla atilirining ⱨɵrmiti üqün ⱪaxliriƣa kɵngül sorap adǝm ǝwǝtiptu, dǝp ⱪaramla? Dawutning hizmǝtkarlirini ⱪaxliriƣa ǝwǝtkini xǝⱨǝrni paylap uningdin mǝlumat elix, andin bu xǝⱨǝrni aƣdurux üqün ǝmǝsmu? — dedi.

4 از این رو، حانون فرستاده‌های داوود را گرفته، ریش یک طرف صورتشان را تراشید و لباسشان را از پشت پاره کرده، ایشان را نیمه برهنه به کشورشان برگردانید.

Xuning bilǝn Ⱨanun Dawutning hizmǝtkarlirini tutup, saⱪallirining yerimini qüxürüp, kiyimlirining bǝldin tɵwinini kǝstürüp, kɵtini eqip kǝtküzüwǝtti.

5 نمایندگان داوود خجالت می‌کشیدند با این وضع به وطن بازگردند. داوود چون این خبر را شنید، دستور داد آنها در شهر اریحا بمانند تا ریششان بلند شود.

Bu hǝwǝr Dawutⱪa yǝtküzüldi; u ularni kütüwelixⱪa aldiƣa adǝm mangdurdi; qünki ular intayin nomus ⱨes ⱪilƣanidi. Padixaⱨ ularƣa: Saⱪal-burutunglar ɵskiqilik Yeriho xǝⱨiridǝ turup, andin yenip kelinglar, — dedi.

6 مردم عمون وقتی فهمیدند با این کار، داوود را دشمن خود کرده‌اند، بیست هزار سرباز پیادهٔ سوری از بیت‌رحوب و صوبه و دوازده هزار نفر از طوب، و نیز پادشاه معکه را با هزار نفر اجیر کردند.

Ammoniylar ɵzlirining Dawutning nǝpritigǝ uqriƣanliⱪini bilip, adǝm ǝwǝtip Bǝyt-Rǝⱨobdiki Suriylǝr bilǝn Zobaⱨdiki Suriylǝrdin yigirmǝ ming piyadǝ ǝskǝr, Maakaⱨning padixaⱨidin bir ming adǝm wǝ Tobdiki adǝmlǝrdin on ikki ming adǝmni yallap kǝldi.

7 وقتی داوود از این موضوع باخبر شد، یوآب و تمام سپاه اسرائیل را به مقابله با آنها فرستاد. عمونی‌ها از دروازه‌های شهر دفاع می‌کردند و سربازان سوری اهل بیت‌رحوب و صوبه و سربازان طوب و معکه، در صحرا مستقر شده بودند.

Dawut buni anglap, Yoabning pütkül jǝnggiwar ⱪoxunini [ularning aldiƣa] mangdurdi.

8

Ammoniylar qiⱪip xǝⱨǝrning dǝrwazisining aldida sǝp tüzidi; Zobaⱨ bilǝn Rǝⱨobdiki Suriylǝr wǝ Tob bilǝn Maakaⱨning adǝmliri dalada sǝp tüzidi;

9 وقتی یوآب دید که باید در دو جبهه بجنگد، گروهی از بهترین رزمندگان خود را انتخاب کرد و فرماندهی آنها را به عهده گرفت تا به جنگ سربازان سوری برود.

Yoab jǝngning aldi ⱨǝm kǝynidin bolidiƣanliⱪiƣa kɵzi yetip, Israildin bir ⱪisim sǝrhil adǝmlǝrni ilƣap, Suriyǝlǝrgǝ ⱪarxi sǝp tüzidi;

10 بقیهٔ سربازان را به برادرش ابیشای سپرد تا به عمونی‌ها که از شهر دفاع می‌کردند، حمله کند.

ⱪalƣanlarni Ammoniylarƣa ⱪarxi sǝp tizƣin dǝp inisi Abixayning ⱪoliƣa tapxurp, uningƣa:

11 یوآب به برادرش گفت: «اگر از عهدهٔ سربازان سوری برنیامدم به کمک من بیا، و اگر تو از عهدهٔ عمونی‌ها برنیامدی، من به کمک تو می‌آیم.

— Əgǝr Suriylǝr manga küqlük kǝlsǝ, sǝn manga yardǝm bǝrgǝysǝn; ǝmma Ammoniylar sanga küqlük kǝlsǝ, mǝn berip sanga yardǝm berǝy.

12 شجاع باش! اگر واقعاً می‌خواهیم قوم خود و شهرهای خدای خود را نجات دهیم، امروز باید مردانه بجنگیم. هر چه خواست خداوند است، انجام خواهد شد.»

Jür’ǝtlik bolƣin! Ɵz hǝlⱪimiz üqün wǝ Hudayimizning xǝⱨǝrliri üqün baturluⱪ ⱪilayli. Pǝrwǝrdigar Ɵzigǝ layiⱪ kɵrünginini ⱪilƣay! — dedi.

13 هنگامی که یوآب و سربازانش حمله کردند، سوریان پا به فرار گذاشتند.

Əmdi Yoab wǝ uning bilǝn bolƣan adǝmlǝr Suriylǝrgǝ ⱨujum ⱪilƣili qiⱪti; Suriylǝr uning aldida ⱪaqti.

14 عمونیان نیز وقتی دیدند مزدوران سوری فرار می‌کنند، آنها هم فرار کرده، تا داخل شهر، عقب‌نشینی نمودند. یوآب از جنگ با عمونی‌ها بازگشت و به اورشلیم مراجعت کرد.

Ammoniylar Suriylǝrning ⱪaqⱪinini kɵrgǝndǝ, ularmu Abixaydin ⱪeqip, xǝⱨǝrgǝ kiriwaldi. Yoab bolsa Ammoniylar bilǝn jǝng ⱪilixtin qekinip, Yerusalemƣa yenip kǝldi.

15 سوری‌ها وقتی دیدند نمی‌توانند در برابر اسرائیلی‌ها مقاومت کنند، تمام سربازان خود را احضار کردند. هددعزر پادشاه، سوری‌هایی را نیز که در شرق رود فرات بودند جمع کرد. این نیروها به فرماندهی شوبک که فرماندهٔ سپاه هددعزر بود به حیلام آمدند.

Suriylǝr bolsa ɵzlirining Israillarning aldida mǝƣlup bolƣinini kɵrgǝndǝ, yǝnǝ jǝm boluxti.

16

Ⱨadad’ezǝr adǝmlǝrni ǝwǝtip, [Əfrat] dǝryasining neri tǝripidiki Suriylǝrni [yardǝmgǝ] qaⱪirip, ularni yɵtkǝp kǝldi; ular Helam xǝⱨirigǝ kǝlgǝndǝ, Ⱨadad’ezǝrning ⱪoxunining sǝrdari Xobak ularƣa baxqiliⱪ ⱪildi.

17 داوود چون این را شنید، همهٔ سربازان اسرائیلی را جمع کرد و از رود اردن عبور کرده، به حیلام آمد. در آنجا با سربازان سوری وارد جنگ شد.

Bu hǝwǝr Dawutⱪa yǝtkǝndǝ, u pütkül Israilni yiƣdurup, Iordan dǝryasidin ɵtüp, Helam xǝⱨirigǝ bardi. Suriylǝr Dawutⱪa ⱪarxi sǝp tizip, uningƣa ⱨujum ⱪildi.

18 ولی سوری‌ها باز هم گریختند و داوود و سربازانش هفتصد ارابه سوار و چهل هزار اسب سوار سوری را کشتند. شوبک نیز در این جنگ کشته شد.

Suriylǝr yǝnǝ Israildin ⱪaqti. Dawut bolsa yǝttǝ yüz jǝng ⱨarwiliⱪni, ⱪiriⱪ ming atliⱪ ǝskǝrni ⱪirdi ⱨǝm ⱪoxunining sǝrdari Xobakni u yǝrdǝ ɵltürdi.

19 وقتی پادشاهان خدمتگزار هددعزر دیدند که سربازان سوری شکست خورده‌اند، با اسرائیلی‌ها صلح نموده، تابع آنها شدند. از آن پس، دیگر سوری‌ها جرأت نکردند به عمونی‌ها کمک کنند.

Ⱨadad’ezǝrgǝ beⱪinƣan ⱨǝmmǝ padixaⱨlar ɵzlirining Israil aldida yengilginini kɵrgǝndǝ, Israil bilǝn sülⱨ ⱪilixip ularƣa beⱪindi. Xuningdin keyin Suriylǝr Ammoniylarƣa yǝnǝ yardǝm birixkǝ jür’ǝt ⱪilalmidi.