دوم پادشاهان 3

1 یورام پسر اَخاب، سلطنت خود را بر اسرائیل در هجدهمین سال سلطنت یهوشافاط، پادشاه یهودا آغاز کرد و دوازده سال پادشاهی نمود. پایتخت او سامره بود.

Иорам, фиул луй Ахаб, а ынчепут сэ домняскэ песте Исраел ла Самария, ын ал оптспрезечеля ан ал луй Иосафат, ымпэратул луй Иуда. А домнит дойспрезече ань.

2 یورام نسبت به خداوند گناه ورزید ولی نه به اندازهٔ پدر و مادرش. او مجسمهٔ بعل را که پدرش ساخته بود، خراب کرد.

Ел а фэкут че есте рэу ынаинтя Домнулуй, тотушь ну ка татэл сэу ши ка мама са. А рэстурнат стылпий луй Баал пе каре-й фэкусе татэл сэу,

3 با وجود این، او نیز از گناهان یربعام (پسر نباط) که اسرائیل را به بت‌پرستی کشانیده بود پیروی نموده، از آنها دست برنداشت.

дар с-а дедат ла пэкателе луй Иеробоам, фиул луй Небат, каре фэкусе пе Исраел сэ пэкэтуяскэ, ши ну с-а абэтут де ла еле.

4 میشع، پادشاه موآب که هر سال از گله‌های خود صد هزار بره و نیز پشم صد هزار قوچ به اسرائیل باج می‌داد،

Меша, ымпэратул Моабулуй, авя турме марь ши плэтя ымпэратулуй луй Исраел ун бир де о сутэ де мий де мей ши о сутэ де мий де бербечь ку лына лор.

5 بعد از مرگ اَخاب، به ضد پادشاه اسرائیل شورش کرد.

Ла моартя луй Ахаб, ымпэратул Моабулуй с-а рэскулат ымпотрива ымпэратулуй луй Исраел.

6 پس یورام از پایتخت خارج شد تا سپاه اسرائیل را جمع کند.

Ымпэратул Иорам а ешит атунч дин Самария ши а нумэрат пе тот Исраелул.

7 سپس این پیغام را برای یهوشافاط، پادشاه یهودا فرستاد: «پادشاه موآب از فرمان من سرپیچی کرده است. آیا مرا در جنگ با او کمک خواهی کرد؟» یهوشافاط در جواب او گفت: «البته که تو را کمک خواهم کرد. من و تمام افراد و اسبانم زیر فرمان تو هستیم.

А порнит ши а тримис сэ спунэ луй Иосафат, ымпэратул луй Иуда: „Ымпэратул Моабулуй с-а рэскулат ымпотрива мя. Врей сэ вий ку мине сэ луптэм ымпотрива Моабулуй?” Иосафат а рэспунс: „Вой мерӂе, еу ка тине, попорул меу ка попорул тэу, каий мей ка ай тэй.”

8 از کدام طرف باید حمله را شروع کرد؟» یورام جواب داد: «از بیابان ادوم حمله می‌کنیم.»

Ши а зис: „Пе каре друм сэ не суим?” Иорам а зис: „Пе друмул каре дуче ын Пустиул Едомулуй.”

9 پس سپاه اسرائیل و یهودا و نیز نیروهای ادوم با هم متحد شده، رهسپار جنگ شدند. اما پس از هفت روز پیشروی در بیابان، آب تمام شد و افراد و چارپایان تشنه شدند.

Ымпэратул луй Исраел, ымпэратул луй Иуда ши ымпэратул Едомулуй ау плекат ши, дупэ ун друм де шапте зиле, н-ау авут апэ пентру оштире ши пентру вителе каре веняу дупэ еа.

10 یورام، پادشاه اسرائیل، با اندوه گفت: «حالا چه کنیم؟ خداوند، ما سه پادشاه را به اینجا آورده است تا ما را مغلوب پادشاه موآب کند.»

Атунч, ымпэратул луй Исраел а зис: „Вай! Домнул а кемат пе ачешть трей ымпэраць ка сэ-й дя ын мыниле Моабулуй!”

11 اما یهوشافاط، پادشاه یهودا، پرسید: «آیا از انبیای خداوند کسی همراه ما نیست تا از جانب خداوند به ما بگوید چه باید کرد؟» یکی از افراد یورام جواب داد: «الیشع که خادم ایلیا بود، اینجاست.»

Дар Иосафат а зис: „Ну есте аич ничун пророк ал Домнулуй, прин каре сэ путем ынтреба пе Домнул?” Унул дин служиторий ымпэратулуй луй Исраел а рэспунс: „Есте аич Елисей, фиул луй Шафат, каре турна апэ пе мыниле луй Илие.”

12 یهوشافاط گفت: «خداوند توسط او سخن می‌گوید.» پس پادشاهان اسرائیل و یهودا و ادوم نزد الیشع رفتند تا با او مشورت نمایند که چه کنند.

Ши Иосафат а зис: „Кувынтул Домнулуй есте ку ел.” Ымпэратул луй Исраел, Иосафат, ши ымпэратул Едомулуй с-ау коборыт ла ел.

13 الیشع به پادشاه اسرائیل گفت: «چرا نزد من آمده‌ای؟ برو با انبیای پدر و مادرت مشورت کن!» اما یورام پادشاه جواب داد: «نه! چون این خداوند است که ما سه پادشاه را به اینجا آورده تا مغلوب پادشاه موآب شویم!»

Елисей а зис ымпэратулуй луй Исраел: „Че ам еу а фаче ку тине? Ду-те ла пророчий татэлуй тэу ши ла пророчий мамей тале.” Ши ымпэратул луй Исраел й-а зис: „Ну, кэч Домнул а кемат пе ачешть трей ымпэраць ка сэ-й дя ын мыниле Моабулуй!”

14 الیشع گفت: «به ذات خداوند، خدای لشکرهای آسمان که خدمتش می‌کنم قسم، اگر به خاطر یهوشافاط پادشاه یهودا نبود من حتی به تو نگاه هم نمی‌کردم.

Елисей а зис: „Виу есте Домнул оштирилор, ал кэруй служитор сунт, кэ, дакэ н-аш авя ын ведере пе Иосафат, ымпэратул луй Иуда, пе тине ну те-аш бэга делок ын сямэ ши нич ну м-аш уйта ла тине.

15 حال، چنگ‌نوازی نزد من بیاورید.» وقتی چنگ به صدا درآمد، قدرت خداوند بر الیشع قرار گرفت

Акум адучеци-мь ун кынтэрец ку харпа.” Ши, пе кынд кынта кынтэрецул дин харпэ, мына Домнулуй а фост песте Елисей.

16 و او گفت: «خداوند می‌فرماید: بستر خشک این رودخانه را پر از گودال کنید تا من آنها را پر از آب سازم.

Ши а зис: „Аша ворбеште Домнул: ‘Фачець гропь ын валя ачаста, гроапэ лынгэ гроапэ!’

17 باد و باران نخواهید دید، اما رودخانهٔ خشک پر از آب می‌شود تا هم خودتان سیراب شوید و هم چارپایانتان.

Кэч аша ворбеште Домнул: ‘Ну вець ведя вынт ши ну вець ведя плоае, дар тотушь валя ачаста се ва умпле де апэ ши вець бя вой, турмеле воастре ши вителе воастре.’

18 خداوند کار بزرگتری نیز انجام خواهد داد؛ او شما را بر موآب پیروز خواهد کرد!

Дар ачаста есте пуцин лукру ынаинтя Домнулуй. Ел ва да пе Моаб ын мыниле воастре;

19 بهترین شهرها و استحکامات ایشان را از بین خواهید برد، درختان میوه را خواهید برید، چشمه‌های آب را مسدود خواهید کرد و مزارع حاصلخیز ایشان را با سنگها پر نموده، آنها را از بین خواهید برد.»

вець сфэрыма тоате четэциле ынтэрите ши тоате четэциле алесе, вець тэя тоць копачий чей бунь, вець аступа тоате извоареле де апэ ши вець стрика ку петре тоате огоареле челе май буне.”

20 صبح روز بعد، هنگام تقدیم قربانی صبحگاهی، از راه ادوم آب جاری شد و طولی نکشید که همه جا را فرا گرفت.

Ши диминяца, ын клипа кынд се адучя жертфа, ятэ кэ а венит апа де пе друмул Едомулуй ши с-а умплут цара де апэ.

21 وقتی مردم موآب شنیدند که سه سپاه متحد به طرف آنها پیش می‌آیند، تمام کسانی را که می‌توانستند بجنگند، از پیر و جوان، جمع کردند و در مرز کشور خود موضع گرفتند.

Ынсэ тоць моабиций, аузинд кэ ымпэраций се суе сэ лупте ымпотрива лор, ау кемат пе тоць чей ын вырстэ сэ поарте армеле, ши май марь кяр, ши ау стат ла хотар.

22 ولی صبح روز بعد، وقتی آفتاب برآمد و بر آن آب تابید، موآبی‌ها از آن طرف، آب را مثل خون، سرخ دیدند

С-ау скулат дис-де-диминяцэ ши, кынд а стрэлучит соареле песте апе, моабиций ау вэзут ын фаца лор апеле роший ка сынӂеле.

23 و فریاد برآوردند: «نگاه کنید! سربازان سه پادشاه دشمن به جان هم افتاده، خون یکدیگر را ریخته‌اند! ای موآبیان، برویم غارتشان کنیم!»

Ей ау зис: „Есте сынӂе! Ымпэраций ау скос сабия ынтре ей, с-ау тэят уний пе алций. Акум, ла прадэ, моабиць!”

24 اما همین که به اردوگاه اسرائیل رسیدند سربازان اسرائیلی به آنها حمله کردند. سپاه موآب تار و مار شد. سربازان اسرائیلی وارد سرزمین موآب شدند و به کشتار موآبی‌ها پرداختند.

Ши ау мерс ымпотрива таберей луй Исраел. Дар Исраел с-а скулат ши а бэтут пе Моаб, каре а луат-о ла фугэ динаинтя лор. Ау пэтрунс ын царэ ши ау бэтут пе Моаб.

25 آنها شهرها را خراب کردند و مزارع حاصلخیز را با سنگها پر ساخته آنها را ویران نمودند، چشمه‌های آب را مسدود کردند و درختان میوه را بریدند. سرانجام فقط پایتخت آنان، قیرحارست باقی ماند که آن را هم فلاخن‌اندازان محاصره کرده، به تصرف درآوردند.

Ау сфэрымат четэциле, ау арункат, фиекаре, петре ын тоате огоареле челе май буне ши ле-ау умплут ку петре, ау аступат тоате извоареле де апэ ши ау тэят тоць копачий чей бунь; прэштиаший ау ынконжурат ши ау бэтут Кир-Харесетул, дин каре н-ау лэсат декыт петреле.

26 وقتی پادشاه موآب دید که جنگ را باخته است، هفتصد مرد شمشیرزن با خود برداشت تا محاصره را بشکند و نزد پادشاه ادوم فرار کند، اما نتوانست.

Ымпэратул Моабулуй, вэзынд кэ фусесе ынфрынт ын луптэ, а луат ку ел шапте суте де оамень каре скотяу сабия сэ-шь крояскэ друм пынэ ла ымпэратул Едомулуй, дар н-ау путут.

27 پس پسر بزرگ خود را که می‌بایست بعد از او پادشاه شود گرفته، روی حصار شهر برای بت موآبی‌ها قربانی کرد. خشم عظیمی بر علیه اسرائیل پدید آمد، و سربازان اسرائیل عقب‌نشینی کرده، به سرزمین خود بازگشتند.

А луат атунч пе фиул сэу ынтый нэскут, каре требуя сэ домняскэ ын локул луй, ши л-а адус ка ардере-де-тот пе зид. Ши о маре мыние а купринс пе Исраел, каре с-а депэртат де ымпэратул Моабулуй ши с-а ынторс ын царэ.