دوم پادشاهان 20

1 در آن روزها حِزِقیا سخت بیمار شد و نزدیک بود بمیرد. اشعیای نبی (پسر آموص) به عیادتش رفت و از جانب خداوند این پیغام را به او داد: «وصیتت را بکن، چون عمرت به آخر رسیده است؛ تو از این مرض شفا نخواهی یافت.»

To nathuem ah Hezekiah loe ngannat moe, duek duih. Amoz capa tahmaa Isaiah loe anih khaeah caeh moe, anih khaeah, Nang loe na hing mak ai, na duek han oh boeh pongah, na imlawk to kahoih ah pakuem ah, tiah Angraeng mah thuih, tiah a naa.

2 حِزِقیا صورت خود را به طرف دیوار برگردانید و به پیشگاه خداوند دعا کرده، گفت:

Hezekiah loe tapang bangah angqoi moe, Angraeng khaeah lawkthuih.

3 «خداوندا، به خاطر آور چقدر نسبت به تو وفادار و امین بوده‌ام و چطور سعی کرده‌ام مطابق میل تو رفتار کنم.» سپس بغض گلویش را گرفت و به تلخی گریست.

Aw Angraeng, Na hmaa ah oepthohhaih hoi palungthin boih hoiah kang bok moe, na mikhnukah ka sak ih kahoih hmuen to pahnet hmah, tiah Hezekiah mah palungsae qahhaih hoiah lawkthuih.

4 پیش از آنکه اشعیا قصر را ترک کند خداوند بار دیگر با او سخن گفت و فرمود:

Isaiah mah siangpahrang im longhma tacawt taak ai naah, Angraeng ih lok anih khaeah phak.

5 «نزد حِزِقیا رهبر قوم من برگرد و به او بگو که خداوند، خدای جدت داوود دعای تو را شنیده و اشکهایت را دیده است. او تو را شفا خواهد داد. سه روز دیگر از بستر بیماری بلند خواهی شد و به خانهٔ خداوند خواهی رفت.

Caeh let loe, kai kami zaehoikung Hezekiah khaeah, Nam pa David ih Sithaw mah hae tiah thuih; na lawkthuihaih lok to ka thaih moe, na mikkhraetui to ka hnuk boeh; ngan kang tuisak let han; vaihi hoi ni thumto naah Angraeng ih im ah na caeh tih.

6 او پانزده سال دیگر بر عمر تو خواهد افزود. او تو را و این شهر را از چنگ پادشاه آشور نجات خواهد داد. تمام این کارها را به خاطر خود و به خاطر خادمش داوود انجام خواهد داد.»

Na hinghaih saning hatlai pangato kang patomh pae han; nangmah hoi hae vangpui hae Assyria ban thung hoiah kang pahlong han; kaimah hoi ka tamna David pongah hae vangpui hae ka pakaa han, tiah thui paeh, tiah a naa.

7 پس اشعیا به افراد حِزِقیای پادشاه گفت که مقداری انجیر بگیرند و آن را له کرده، روی دمل حِزِقیا بگذارند. آنها چنین کردند و حِزِقیا شفا یافت.

To pacoengah Isaiah mah, thaiduet mu lak hanah a thuih pae. A thuih pae ih lok baktih toengah sak pae o pacoengah, athlut nuiah a bet pae, to naah ngantui let.

8 (در ضمن حِزِقیای پادشاه به اشعیای نبی گفته بود: «برای اینکه ثابت شود که خداوند مرا شفا خواهد داد و بعد از سه روز خواهم توانست به خانهٔ خداوند بروم او چه نشانه‌ای به من می‌دهد؟»

Hezekiah mah Isaiah khaeah, Angraeng mah ngan kang tuisak moe, ni thumto pacoengah ka imthung ah na caeh tih, tiah thuih ih lok loe tih hnuksakhaih ih maw? tiah a dueng.

9 اشعیا به او گفت: «خداوند با این نشانه آنچه را گفته، ثابت خواهد کرد: آیا می‌خواهی که سایهٔ ساعت آفتابی ده درجه جلو برود یا ده درجه به عقب برگردد؟»

Isaiah mah, Angraeng loe a thuih ih lok baktih toengah sah tih, tiah a naa. Angraeng mah hnuksak ih hmuen loe, Ni tahlip loe hmabangah dikari hato caeh tih maw, to tih ai boeh loe dikari hato hnukbangah amlaem tih? tiah a naa.

10 حِزِقیا جواب داد: «جلو رفتن سایه روی ساعت آفتابی آسان است، پس بهتر است سایه ده درجه به عقب برگردد.»

Hezekiah mah, Hmabangah kacaeh ni tahlip dikari hato loe kazoidaek hmuen ah ni oh, to tiah na ai ni, hnukbangah dikari hato amlaem let nasoe, tiah a naa.

11 اشعیا از خداوند درخواست نمود که چنین کند، و او سایهٔ روی ساعت آفتابی آحاز را ده درجه به عقب برگرداند.)

Tahmaa Isaiah mah Angraeng to kawk; Angraeng mah tahlip to hnukbangah dikari hato amlaemsak let, Ahaz ih ni tahhaih pongah kalaem tangcae tahlip to dikari hato hnukbangah amlaemsak let.

12 در آن موقع مِرودِک بَلَدان (پسر بَلَدان، پادشاه بابِل) نامه‌ای همراه هدیه‌ای توسط قاصدان خود برای حِزِقیا فرستاد، زیرا شنیده بود که بیمار است.

To nathuem ah Babylon siangpahrang Baladan capa Berodak-Baladan mah Hezekiah ngantui ai, tiah thaih pongah, anih han ca hoi tangqum to a pat pae.

13 حِزِقیا فرستادگان بابِلی را پذیرفت و ایشان را به کاخ سلطنتی برد و خزانه‌های طلا و نقره، ادویه و روغنهای معطر، و نیز اسلحه‌خانهٔ خود را به آنها نشان داد. بدین ترتیب، فرستادگان بابِلی تمام خزاین او را دیدند و هیچ چیز از نظر آنان پوشیده نماند.

Hezekiah mah laicaehnawk to dawt moe, nihcae khaeah, Angmah im ah kaom atho kana sui, phoisa, hmuihoih hoi situinawk, misa angtukhaih aphawnawk hoi angmah hmuenmae patunghaih ahmuen ih hmuennawk to patuek boih; siangpahrang mah siangpahrang im hoi a prae thung ih hmuennawk boih, nihcae khaeah patuek ai ih hmuen tidoeh om ai.

14 آنگاه اشعیای نبی نزد حِزِقیای پادشاه رفت و از او پرسید: «این مردان از کجا آمده بودند و چه می‌خواستند؟» حِزِقیا جواب داد: «از جای دور! آنها از بابِل آمده بودند.»

Tahmaa Isaiah loe siangpahrang Hezekiah khaeah caeh moe, anih khaeah, Hae kaminawk mah timaw thuih o, naa bang hoiah maw angzoh o loe? tiah a naa. Hezekiah mah hae kaminawk loe angthla parai prae, Babylon prae hoiah ni angzoh o, tiah a naa.

15 اشعیا پرسید: «در کاخ تو چه دیدند؟» حِزِقیا جواب داد: «تمام خزاین مرا که در کاخ من است دیدند.»

Anih mah, a siangpahrang imthung ih kawbaktih hmuennawk maw nihcae han na patuek? tiah a naa. Hezekiah mah siangpahrang imthung ah kaom hmuennawk boih a hnuk o; hmuen ka patunghaih ahmuen thung ih hmuennawk boih nihcae han patuek ai ih hmuen tidoeh om ai, tiah a naa.

16 اشعیا به او گفت: «پس به این پیغامی که از طرف خداوند است، گوش کن:

Isaiah mah Hezekiah khaeah, Angraeng ih lok hae tahngai ah.

17 زمانی می‌رسد که هر چه در کاخ داری و گنجهایی که اجدادت اندوخته‌اند به بابِل برده خواهد شد و چیزی از آنها برایت باقی نخواهد ماند.

Khenah, Na siangpahrang im ih hmuennawk boih, nam panawk mah vaihni ni khoek to patung o ih hmuennawk boih, Babylon ah sin boihhaih ni to pha tih boeh; maeto doeh tahmat o mak ai, tiah Angraeng mah thuih.

18 بابِلی‌ها برخی از پسرانت را به اسارت گرفته، آنان را خواجه خواهند کرد و در کاخ پادشاه بابِل به خدمت خواهند گماشت.»

Na sak ih na caanawk to nihcae mah misong ah hoi o tih; nihcae loe Babylon siangpahrang im ah tangyat mii kadueh tamna ah om o tih, tiah a naa.

19 حِزِقیا جواب داد: «آنچه خداوند فرموده، نیکوست. لااقل تا وقتی که زنده‌ام این اتفاق نخواهد افتاد و صلح و امنیت برقرار خواهد بود.»

Hezekiah mah na thuih ih Angraeng ih lok loe hoih, tiah a naa. Anih mah, Ka hing thung angdaehhaih hoi monghaih om boeh loe hoih halat boeh na ai maw? tiah a thuih.

20 شرح بقیهٔ رویدادهای سلطنت حِزِقیا و فتوحات او، و نیز حوض و قناتی که درست کرد و آب را به شهر آورد در کتاب تاریخ پادشاهان یهودا ثبت گردیده است.

Hezekiah siangpahrang ah oh nathung kaom hmuennawk hoi a thacakhaih kawng, vangpui thungah longsak ih tuili hoi tuilam kawng boih loe Judah siangpahrangnawk ahmin pakuemhaih cabu thungah tarik o na ai maw?

21 پس از مرگ حِزِقیا، پسرش مَنَسی پادشاه شد.

Hezekiah loe ampanawk khaeah anghak; anih zuengah a capa Manasseh to siangpahrang ah oh.