اول تیموتائوس 1

1 این نامه از طرف پولس، رسول و فرستادهٔ عیسی مسیح است که طبق حکم نجا‌ت‌دهندۀ ما خدا و خداوند و امیدمان عیسی مسیح، برای این خدمت تعیین شده است.

2 این نامه را به فرزند حقیقی‌ام در ایمان، تیموتائوس می‌نویسم. از پدرمان خدا و خداوندمان عیسی مسیح، خواستار فیض و رحمت و آرامش برای تو هستم.

3 چنانکه به‌هنگام عزیمت به مقدونیه به تو اصرار کردم، باز از تو می‌خواهم که در اَفَسُس بمانی تا به برخی اشخاص امر کنی که تعلیم دیگری ندهند،

4 یا خود را با اسطوره‌ها و شجره‌نامه‌های بی‌انتها سرگرم نسازند، زیرا اینها بحث‌های مناقشه‌برانگیز را دامن می‌زنند، و سودی برای توسعۀ کار خدا ندارند، کاری که از طریق ایمان انجام می‌شود.

5 منظورم از این حکم این است که همۀ ایمانداران از محبت لبریز شوند، محبتی برخاسته از دلی پاک و انگیزه‌ای درست و ایمانی اصیل.

6 اما این افراد، اصلاً توجهی به این امور روحانی ندارند و فقط در پی ایجاد مجادلۀ بیهوده هستند؛

7 دوست دارند معلم شریعت شوند، حال آنکه نمی‌دانند دربارۀ چه سخن می‌گویند و چه چیزی را با چنین اطمینانی اظهار می‌دارند.

8 البته شریعت و احکام مذهبی خوب است، به شرطی که به طرز صحیح و آن گونه که خدا در نظر دارد، به کار رود.

9 همچنین می‌دانیم که قانون و شریعت برای انسانهای درستکار مقرر نشده، بلکه برای قانون‌شکنان، افراد یاغی، خدانشناسان، گناهکاران، افراد نامقدّس، بی‌دینان، و نیز برای آنانی که پدر و مادر خود را می‌کُشند، و مرتکب قتل می‌گردند.

10 بله، شریعت برای زناکاران، همجنس‌بازان، برده‌فروشان، دروغگویان، افرادی که در محکمه‌ها شهادت دروغ می‌دهند، و نیز برای تمام کسانی است که مرتکب اعمالی مغایر با تعلیم صحیح می‌گردند،

11 تعلیمی که مطابق انجیل پرجلال خدای متبارک است، و من نیز برای اعلام آن تعیین شده‌ام.

12 بنابراین، خداوندمان عیسی مسیح را شکر می‌گویم که قدرت انجام این خدمت را به من داد، و مرا درخور اعتماد شمرد و به این خدمت گمارد.

13 با اینکه قبلاً به مسیح کفر می‌گفتم و مسیحیان را تعقیب می‌کردم و آزار و شکنجه می‌دادم، اما خدا بر من رحم فرمود، زیرا نمی‌دانستم چه می‌کنم و هنوز مسیح را نشناخته بودم.

14 وه که خداوند ما چه مهربان و پر محبت است! او نشان داد که چگونه به او ایمان بیاورم و از محبت مسیح عیسی لبریز شوم.

15 این سخن درخور اعتماد است و همه باید آن را بپذیرند که عیسی مسیح به جهان آمد تا گناهکاران را نجات بخشد. من خود، بزرگترینِ گناهکاران هستم.

16 اما خدا بر من رحم کرد، تا به این ترتیب عیسی مسیح بتواند مرا به عنوان نمونه‌ای برای دیگران به کار ببرد و نشان دهد که حتی نسبت به بدترین گناهکاران صبور است، تا دیگران نیز دریابند که می‌توانند زندگی جاوید داشته باشند. (aiōnios g166)

17 جلال و حرمت شایستهٔ خدایی است که پادشاه تمام دورانهاست. او نادیدنی و غیرفانی است. تنها او خداست، و اوست دانای کل. آمین! (aiōn g165)

18 و حال، پسرم، تیموتائوس، بر اساس پیامهای نبوّتی که پیشتر در مورد تو بیان شده بود، تو را سفارش می‌کنم به این که با به یاد آوردنِ آنها، در جنگِ نیکوی خداوند، خوب بجنگی.

19 به ایمانی که به مسیح داری محکم بچسب و وجدان خود را پاک نگاه دار و مطابق ندای آن عمل کن. زیرا بعضی از ندای وجدان خود سرپیچی کرده، به کارهایی دست زدند که می‌دانستند درست نیست. به همین علّت، بعد از مدتی مخالفت با خدا، ایمان خود را به مسیح از دست دادند.

20 هیمینائوس و اسکندر، دو نمونه از این قبیل افراد می‌باشند. ایشان را در چنگ شیطان رها کردم تا تنبیه شوند و درس عبرت گیرند که دیگر به خدا کفر نگویند.