< اول تسالونیکیان 3 >

سرانجام، چون من دیدم که بیش از این تحمل دوری شما را ندارم، تصمیم گرفتم در «آتن» تنها بمانم، 1
Therefore no longer containing, we delighted to be left alone at Athens;
و «تیموتائوس» را که برادر و همکار ما در خدمت خداست برای اعلان انجیل مسیح، نزد شما بفرستم تا ایمانتان را تقویت کند و شما را دلداری دهد، 2
and we sent Timothy, our brother and minister of God in the gospel of Christ, in order to establish you, and exhort you concerning your faith;
و نگذارد در اثر سختی‌ها دلسرد شوید؛ گرچه می‌دانید که این سختی‌ها، جزئی از نقشهٔ خدا برای ما می‌باشد. 3
that no one should be shaken in these tribulations. For you know that for this we are appointed.
همان زمان نیز که نزد شما بودیم، از پیش به شما می‌گفتیم که سختی‌های فراوان به سراغتان خواهد آمد، و همین‌طور هم شد. 4
For indeed, when we were with you, we foretold you that we are about to suffer tribulation; as indeed took place, and you know it.
همان‌گونه که گفتم، چون دیگر نمی‌توانستم تحمل کنم که از شما بی‌خبر باشم، بی‌درنگ تیموتائوس را فرستادم تا از استواری ایمانتان یقین حاصل کند. می‌ترسیدم شیطان شما را در وسوسه و آزمایش انداخته باشد و به این ترتیب تمام زحماتی که برای شما کشیده‌ایم، به هدر رفته باشد. 5
Therefore I indeed, no longer containing, sent that I might know your faith, lest perhaps the tempter tempted you, and our labor may be in vain.
اما اکنون که تیموتائوس از نزد شما بازگشته است، به ما مژده داده که ایمان و محبت شما به قوت خود باقی است و ما را نیز فراموش نکرده‌اید، و به همان اندازه که ما مشتاق دیدار شما هستیم، شما نیز برای دیدن ما اشتیاق دارید. 6
But Timothy, having already come to us from you, and proclaimed to us the good news of your faith and your divine love, and that you always have a good mention of us, longing to see us, as we do to see you;
بنابراین ای برادران و خواهران عزیز، با وجود تمام مشکلات و زحماتمان، بسیار دلگرم شدیم، زیرا شنیدیم که در ایمانتان قوی مانده‌اید. 7
therefore we were comforted, brethren, over you in all our distress and tribulation on account of your faith;
تا زمانی که شما در ایمان به خداوند استوار باشید، تحمل مشکلات برای ما آسان خواهد بود. 8
because we now live, if you stand in the Lord.
حقیقتاً نمی‌دانیم برای وجود شما و این همه خوشی و شادی که نصیب ما کرده‌اید چگونه از خدا تشکر کنیم؟ 9
For what thanks are we able to render unto God in your behalf, for all the joy with which we rejoice on account of you before our God;
روز و شب دائماً با جدّیت دعا می‌کنیم و از خدا می‌خواهیم به ما اجازه دهد که بار دیگر شما را ببینیم تا هر نقصی را که در ایمانتان وجود دارد، برطرف کنیم. 10
night and day praying incessantly that we may see your face, and perfect the deficiencies of your faith?
باشد که پدرمان خدا و خداوندمان عیسی مسیح، بار دیگر ما را به نزد شما بفرستد. 11
But God himself, even our Father, and our Lord Jesus, direct our way unto you:
خداوند محبت شما را چنان فزونی بخشد که بتوانید یکدیگر و دیگران را به شدت محبت کنید، همان‌گونه که ما شما را محبت می‌نماییم؛ 12
and the Lord fill you and cause you to superabound in divine love toward one another, and toward all, even as we also do towards you;
تا به این ترتیب، پدرمان خدا دل شما را قوی و بی‌گناه و پاک سازد، تا در آن روز که خداوند ما عیسی مسیح با مقدّسین خود باز می‌گردد، در حضور خدا، مقدّس و بی‌عیب بایستید. 13
in order to establish your hearts blameless in holiness in the presence of God even our Father, at the coming of our Lord Jesus with all his saints: amen.

< اول تسالونیکیان 3 >