اول تسالونیکیان 3

1 سرانجام، چون من دیدم که بیش از این تحمل دوری شما را ندارم، تصمیم گرفتم در «آتن» تنها بمانم،

Because of this, willing to wait no longer, it was pleasing to us to remain at Athens, alone.

2 و «تیموتائوس» را که برادر و همکار ما در خدمت خداست برای اعلان انجیل مسیح، نزد شما بفرستم تا ایمانتان را تقویت کند و شما را دلداری دهد،

And we sent Timothy, our brother and a minister of God in the Gospel of Christ, to confirm you and to exhort you, on behalf of your faith,

3 و نگذارد در اثر سختی‌ها دلسرد شوید؛ گرچه می‌دانید که این سختی‌ها، جزئی از نقشهٔ خدا برای ما می‌باشد.

so that no one would be disturbed during these tribulations. For you yourselves know that we have been appointed to this.

4 همان زمان نیز که نزد شما بودیم، از پیش به شما می‌گفتیم که سختی‌های فراوان به سراغتان خواهد آمد، و همین‌طور هم شد.

For even while we were with you, we predicted to you that we would suffer tribulations, even as it has happened, and as you know.

5 همان‌گونه که گفتم، چون دیگر نمی‌توانستم تحمل کنم که از شما بی‌خبر باشم، بی‌درنگ تیموتائوس را فرستادم تا از استواری ایمانتان یقین حاصل کند. می‌ترسیدم شیطان شما را در وسوسه و آزمایش انداخته باشد و به این ترتیب تمام زحماتی که برای شما کشیده‌ایم، به هدر رفته باشد.

For this reason also, I was not willing to wait any longer, and I sent to find out about your faith, lest perhaps he who tempts may have tempted you, and our labor might have been in vain.

6 اما اکنون که تیموتائوس از نزد شما بازگشته است، به ما مژده داده که ایمان و محبت شما به قوت خود باقی است و ما را نیز فراموش نکرده‌اید، و به همان اندازه که ما مشتاق دیدار شما هستیم، شما نیز برای دیدن ما اشتیاق دارید.

But then, when Timothy arrived to us from you, he reported to us your faith and charity, and that you keep a good remembrance of us always, desiring to see us, just as we likewise desire to see you.

7 بنابراین ای برادران و خواهران عزیز، با وجود تمام مشکلات و زحماتمان، بسیار دلگرم شدیم، زیرا شنیدیم که در ایمانتان قوی مانده‌اید.

As a result, we were consoled in you, brothers, in the midst of all our difficulties and tribulations, through your faith.

8 تا زمانی که شما در ایمان به خداوند استوار باشید، تحمل مشکلات برای ما آسان خواهد بود.

For we now live so that you may stand firm in the Lord.

9 حقیقتاً نمی‌دانیم برای وجود شما و این همه خوشی و شادی که نصیب ما کرده‌اید چگونه از خدا تشکر کنیم؟

For what thanks would we be able to repay to God because of you, for all the joy with which we rejoice over you before our God?

10 روز و شب دائماً با جدّیت دعا می‌کنیم و از خدا می‌خواهیم به ما اجازه دهد که بار دیگر شما را ببینیم تا هر نقصی را که در ایمانتان وجود دارد، برطرف کنیم.

For night and day, ever more abundantly, we are praying that we may see your face, and that we may complete those things that are lacking in your faith.

11 باشد که پدرمان خدا و خداوندمان عیسی مسیح، بار دیگر ما را به نزد شما بفرستد.

But may God our Father himself, and our Lord Jesus Christ, direct our way to you.

12 خداوند محبت شما را چنان فزونی بخشد که بتوانید یکدیگر و دیگران را به شدت محبت کنید، همان‌گونه که ما شما را محبت می‌نماییم؛

And may the Lord multiply you, and make you abound in your charity toward one another and toward all, just as we also do toward you,

13 تا به این ترتیب، پدرمان خدا دل شما را قوی و بی‌گناه و پاک سازد، تا در آن روز که خداوند ما عیسی مسیح با مقدّسین خود باز می‌گردد، در حضور خدا، مقدّس و بی‌عیب بایستید.

in order to confirm your hearts without blame, in sanctity, before God our Father, unto the return of our Lord Jesus Christ, with all his saints. Amen.