اول سموئیل 7

1 مردم قریهٔ یعاریم آمده، صندوق عهد خداوند را به خانهٔ کوهستانی ابیناداب بردند و پسرش العازار را برای نگهداری آن تعیین کردند.

Te dongah Kirathjearim hlang rhoek ha pawk uh neh BOEIPA thingkawng te a khuen uh tih som kah Abinadab im te a paan puei uh. Te vaengah a capa Eleazar te BOEIPA thingkawng aka khoem la a ciim uh.

2 صندوق عهد، مدت بیست سال در آنجا باقی ماند. طی آن مدت، بنی‌اسرائیل در ماتم بودند، زیرا خداوند ایشان را ترک گفته بود.

Kiriathjearim ah thingkawng a ngol khohnin lamloh a kum khaw sen coeng. Tedae kum kul a lo daengah Israel imkhui pum te BOEIPA hnukah rhathi uh.

3 سموئیل به بنی‌اسرائیل گفت: «اگر با تمام دل به سوی خداوند بازگشت نمایید و خدایان بیگانه و عشتاروت را از میان خود دور کنید و تصمیم بگیرید که فقط خداوند را اطاعت و عبادت نمایید، آنگاه خدا هم شما را از دست فلسطینی‌ها نجات خواهد داد.»

Te dongah Samuel loh Israel imkhui boeih te a voek tih, “Na thinko boeih neh BOEIPA taengla na mael atah, na khui lamkah kholong pathen rhoek neh Ashtoreth te khoe uh. Na thinko te BOEIPA taengah sikim uh lamtah amah bueng ham mah thothueng uh. Nangmih te Philisti kut lamloh n'huul bitni,” a ti nah.

4 پس آنها بتهای بعل و عشتاروت را نابود کردند و فقط خداوند را پرستش نمودند.

Te dongah Israel ca rhoek loh Baal neh Ashtoreth te a voeih uh tih, BOEIPA amah taeng bueng ah tho a thuenguh.

5 سپس، سموئیل به ایشان گفت: «همهٔ شما به مصفه بیایید و من برای شما در حضور خداوند دعا خواهم کرد.»

Te dongah Samuel loh, “Israel boeih aw Mizpah ah coi uh thae lamtah nangmih yueng la BOEIPA taengah ka thangthui eh?,” a ti nah.

6 بنابراین همهٔ آنها در مصفه جمع شدند. سپس از چاه آب کشیدند و به حضور خداوند ریختند و تمام روز را روزه گرفته، اعتراف کردند که به خداوند گناه کرده‌اند. و سموئیل در مصفه به رهبری بنی‌اسرائیل تعیین شد.

Mizpah la a coi uh thae vaengah tui a than uh tih BOEIPA mikhmuh ah a bueih uh. Tekah khohnin dongah caak a yaeh uh tih BOEIPA taengah, “Ka tholh coeng,” a ti uh dongah Mizpah kah Israel ca rhoek te Samuel loh lai a tloek pah.

7 وقتی رهبران فلسطینی شنیدند که بنی‌اسرائیل در مصفه گرد آمده‌اند، سپاه خود را آمادهٔ جنگ کرده، عازم مصفه شدند. هنگامی که قوم اسرائیل متوجه شدند که فلسطینی‌ها نزدیک می‌شوند، بسیار ترسیدند.

Mizpah ah Israel ca rhoek a coi uh thae te Philisti loh a yaak vaengah Israel te Philisti boei rhoek loh a caeh thil uh. Israel ca rhoek loh a yaak uh vaengah Philisti te a rhih uh.

8 آنها از سموئیل خواهش نموده، گفتند: «از دعا کردن به درگاه خداوند دست نکش تا او ما را از دست فلسطینی‌ها نجات دهد.»

Te dongah Samuel te Israel ca rhoek loh, “Mamih kah BOEIPA Pathen taengah pang ham khaw kaimih he nam phah sak pawt koinih Philisti kut lamloh mamih n'khang suidae,” a ti na uh.

9 سموئیل برهٔ شیرخواره‌ای را به عنوان قربانی سوختنی به خداوند تقدیم کرد و از او درخواست نمود تا اسرائیلی‌ها را برهاند. خداوند دعای او را اجابت فرمود.

Samuel loh suktui aka yawn tuca pakhat a loh phoeiah cet tih BOEIPA taengah hmueihhlutnah la boeih a khuen. Te phoeiah BOEIPA te Samuel loh Israel yueng la a doek hatah BOEIPA loh a doo pah.

10 درست در همان لحظه‌ای که سموئیل مشغول قربانی کردن بود، فلسطینی‌ها وارد جنگ شدند. اما خداوند از آسمان مانند رعد بانگ برآورد و فلسطینی‌ها پریشان شده، از اسرائیلی‌ها شکست خوردند.

Samuel loh hmueihhlutnah a paan vaengah Philisti rhoek tah caemtloek la Israel taengah thoeih uh. Tedae tekah khohnin dongah Philisti te BOEIPA loh a ol ue neh rhaek bangla a daeh tih a khawkkhek dongah amih te Israel mikhmuh ah yawk uh.

11 اسرائیلی‌ها آنها را از مصفه تا آن سوی بیت‌کار تعقیب نموده، در طول راه همه را هلاک کردند.

Te vaengah Mizpah lamkah Israel hlang rhoek te ha pawk uh tih Philisti te a hloem uh. Te dongah Phlilisti te Bethkar kungdak duela a tloek uh.

12 آنگاه سموئیل سنگی گرفته، آن را بین مصفه و شن بر پا داشت و گفت: «تا به حال خداوند ما را کمک کرده است.» و آن سنگ را ابن‌عزر (یعنی «سنگ کمک») نامید.

Te phoeiah Samuel loh lungto pakhat a loh tih Mizpah laklo neh Shane laklo ah a khueh. “Tahae duela BOEIPA loh mamih m'bom coeng,” a ti dongah lungto ming te Ebenezer la a khue.

13 پس فلسطینی‌ها مغلوب شدند و تا زمانی که سموئیل زنده بود دیگر به اسرائیلی‌ها حمله نکردند، زیرا خداوند بر ضد فلسطینی‌ها عمل می‌کرد.

Philisti rhoek khaw kunyun uh coeng tih Israel khorhi a paan ham koep khoep uh voel pawh. Samuel tue khuiah tah Philisti khaw BOEIPA kut ah ni a om.

14 شهرهای اسرائیلی، واقع در بین عقرون و جت که به دست فلسطینی‌ها افتاده بودند، دوباره به تصرف اسرائیل درآمدند. در میان اسرائیلی‌ها و اموری‌ها نیز در آن روزها صلح برقرار بود.

Te dongah Israel taengkah khopuei Philisti loh a loh rhoek, Ekron lamloh Gath neh a khorhi duela Israel taengla a mael uh. Philisti kut lamloh Israel a huul dongah Israel laklo neh Amori laklo ah khaw rhoepnah om.

15 سموئیل تا پایان عمرش داور بنی‌اسرائیل باقی ماند.

Samuel a hing tue khuiah Israel te lai a tloek pah.

16 او هر سال به بیت‌ئیل، جلجال، و مصفه می‌رفت و در آنجا به شکایات مردم رسیدگی می‌کرد.

A kum kum ah voeikhat carhil tah cet tih Bethel khaw, Gilgal khaw, Mizpah khaw a hil. Hmuen tom kah Israel te lai a tloek pah.

17 بعد به خانهٔ خود در رامه برمی‌گشت و در آنجا نیز به حل مشکلات بنی‌اسرائیل می‌پرداخت. سموئیل در رامه یک مذبح برای خداوند بنا کرد.

Tedae Ramah la a maelnah amah im ah Israel te lai a tloek pah tih BOEIPA ham hmueihtuk pahoi a suem.