اول سموئیل 29
| فلسطینی‌ها قوای خود را در افیق به حال آماده‌باش درآوردند و اسرائیلی‌ها نیز کنار چشمه‌ای که در یزرعیل است اردو زدند. | 1 |
And the Philistines gather all their armies to Aphec, and Israel encamped in Aendor, which is in Jezrael.
| رهبران فلسطینی صفوف سربازان خود را به حرکت درآوردند. داوود و سربازانش همراه اخیش به دنبال آنها در حرکت بودند. | 2 |
And the lords of the Philistines went on by hundreds and thousands, and David and his men went on in the rear with Anchus.
| رهبران فلسطینی پرسیدند: «این عبرانی‌ها در سپاه ما چه می‌کنند؟» اخیش به آنها جواب داد: «این داوود است. او از افراد شائول، پادشاه اسرائیل است که از نزد او فرار کرده و بیش از یک سال است با ما زندگی می‌کند. در این مدت کوچکترین اشتباهی از او سر نزده است.» | 3 |
And the lords of the Philistines said, Who [are] these that pass by? And Anchus said to the captains of the Philistines, [Is] not this David the servant of Saul king of Israel? He has been with us some time, even this second year, and I have not found any fault in him from the day that he attached himself to me even until this day.
| ولی رهبران فلسطینی خشمگین شدند و به اخیش گفتند: «او را به شهری که به او داده‌ای برگردان! چون ما را در جنگ یاری نخواهد کرد و از پشت به ما خنجر خواهد زد. برای اینکه رضایت اربابش را جلب نماید چه چیز بهتر از اینکه سرهای ما را به او پیشکش کند. | 4 |
And the captains of the Philistines were displeased at him, and they say to him, Send the man away, and let him return to his place, where you did set him; and let him not come with us to the war, and let him not be a traitor in the camp: and wherewith will he be reconciled to his master? Will it not be with the heads of those men?
| این همان داوود است که زنان اسرائیلی برای او می‌رقصیدند و می‌سرودند: شائول هزاران نفر را کشته و داوود ده‌ها هزار نفر را!» | 5 |
[Is] not this David whom they celebrated in dances, saying, Saul has struck his thousands, and David his ten thousands?
| پس اخیش، داوود و افرادش را احضار کرد و گفت: «به خداوند زنده قسم که من به تو اطمینان دارم و در این مدت که با ما بودی هیچ بدی از تو ندیده‌ام. من راضی هستم که با ما به جنگ بیایی، ولی رهبران فلسطینی قبول نمی‌کنند. | 6 |
And Anchus called David, and said to him, [As] the Lord lives, you [are] right and approved in my eyes, and [so is] your going out and your coming in with me in the army, and I have not found [any] evil to charge against you from the day that you came to me until this day: but you are not approved in the eyes of the lords.
| پس خواهش می‌کنم ایشان را ناراحت نکنید و بدون سر و صدا برگردید.» | 7 |
Now then return and go in peace, thus you shall not do evil in the sight of the lords of the Philistines.
| داوود گفت: «مگر در این مدت از من چه بدی دیده‌اید؟ چرا نباید با دشمنان شما بجنگم؟» | 8 |
And David said to Anchus, What have I done to you? and what have you found in your servant from the [first] day that I was before you even until this day, that I should not come and war against the enemies of the lord my king?
| اما اخیش گفت: «در نظر من، تو چون فرشتهٔ خدا خوب هستی ولی رهبران فلسطینی نمی‌خواهند تو با ما بیایی. | 9 |
And Anchus answered David, I know that you [are] good in my eyes, but the lords of the Philistines say, He shall not come with us to the war.
| بنابراین فردا صبح زود بلند شو و همراه افرادت از اینجا برو.» | 10 |
Now then rise up early in the morning, you and the servants of your lord that are come with you, and go to the place where I appointed you, and entertain no evil thought in your heart, for you [are] good in my sight: and rise early for your journey when it is light, and depart.
| پس داوود و افرادش، صبح زود برخاستند تا به سرزمین فلسطین برگردند، ولی سپاه فلسطین عازم یزرعیل شد. | 11 |
So David arose early, he and his men, to depart and guard the land of the Philistines: and the Philistines went up to Jezrael to battle.
