اول سموئیل 27
| داوود با خود فکر کرد: «روزی شائول مرا خواهد کشت. پس بهتر است به سرزمین فلسطینی‌ها بروم تا او از تعقیب من دست بردارد؛ آنگاه از دست او رهایی خواهم یافت.» | 1 |
David loh a lungbuei ah, “Hnin at atah Saul kut neh ka khoengvoep uh pawn ni. Kai ham a then pawt lakah tah Philisti kho la ka poeng ka hal mai eh. Te daengah ni Israel khorhi khui boeih atah kai tlap ham akhaw Saul loh kai taeng lamkah vi uh vetih a kut te ka poeng ka hal eh,” a ti.
| پس داوود و آن ششصد نفر که همراهش بودند با خانواده‌های خود به جت رفتند تا تحت حمایت اخیش پادشاه (پسر معوک) زندگی کنند. داوود زنان خود، اخینوعم یزرعیلی و ابیجایل کرملی (زن سابق نابال) را نیز همراه خود برد. | 2 |
Te phoeiah David te thoo tih, a taengkah hlang ya rhuk neh Gath manghai Maoch capa Akhish te a paan.
| 3 |
David amah neh a hlang rhoek khaw, a hlang kah a imkhui khaw, David neh a yuu rhoi Jezreel nu Ahinoam, Karmel Nabal yuu Abigal khaw, Gath kah Akhish taengah kho a sak.
| به شائول خبر رسید که داوود به جت رفته است. پس او از تعقیب داوود دست کشید. | 4 |
Gath la David a yong te Saul taengla a puen pah ngawn dae David tlap koep ham te khoep rhoe khoep voel pawh.
| روزی داوود به اخیش گفت: «لزومی ندارد ما در پایتخت نزد شما باشیم؛ اگر اجازه بدهید به یکی از شهرهای کوچک می‌رویم و در آنجا زندگی می‌کنیم.» | 5 |
Te vaengah David loh Akhish taengah, “Na mikhmuh ah mikdaithen ni ka dang atah, khohmuen kah khopuei pakhat ah kai he hmuen m'pae mai lamtah pahoi ka om mai eh. Ram kah khopuei khuiah na sal loh namah taengah kho a sak te ba ham lae?” a ti nah.
| پس اخیش، صِقلَغ را به او داد و این شهر تا به امروز به پادشاهان یهودا تعلق دارد. | 6 |
Tekah khohnin ah anih te Akhish loh Ziklag kho te a paek. Te dongah Ziklag he tihnin hil Judah manghai rhoek kah la om.
| آنها مدت یک سال و چهار ماه در سرزمین فلسطینی‌ها زندگی کردند. | 7 |
David loh Philisti khohmuen ah kho a sak te a khohnin khaw amah tarhing atah kum at neh hla li lo coeng.
| داوود و سربازانش از آنجا قبایل جشوری و جَرِزی و عمالیقی را مورد تاخت و تاز قرار می‌دادند. (این قبایل از قدیم در سرزمینی که تا شور و مصر امتداد می‌یافت زندگی می‌کردند.) | 8 |
Te vaengah David neh a hlang rhoek loh cet uh tih Geshuri neh Gezari te a cuuk thil uh. Tedae te khohmuen kah khosa rhoek Gezari neh Amalek rhoek tah khosuen lamloh Shur neh Egypt kho duela na paan tangtae ni.
| در این تاخت و تازها، یک نفر را هم زنده نمی‌گذاشتند و گله‌ها و اموال آنها را غارت می‌نمودند، و وقتی نزد اخیش برمی‌گشتند | 9 |
Khohmuen te David loh a ngawn tih huta khaw tongpa khaw hing sak pawh. Tedae boiva, saelhung, laak, kalauk neh himbai te a loh tih a mael daengah Akhish te a paan.
| اخیش می‌پرسید: «امروز به کجا حمله بردید؟» داوود هم جواب می‌داد به جنوب یهودا یا جنوب یَرحَم‌ئیل یا جنوب سرزمین قینی‌ها. | 10 |
Te vaengah Akhish loh, “Tihnin atah na muk mahpawt a?” a ti nah hatah David loh, “Judah tuithim neh Jerahmeli tuithim, Keni tuithim a?” a ti nah.
| داوود، مرد یا زنی را زنده نمی‌گذاشت تا به جت بیاید و بگوید که او به کجا حمله کرده است. مادامی که داوود در سرزمین فلسطینی‌ها زندگی می‌کرد، کارش همین بود. | 11 |
Tedae David kah a saii neh a thui soah, “Kaimih kawng he Gath la a khuen vetih puen ve,” a ti dongah David loh huta khaw tongpa khaw hlun pawh. Tekah khosing nen ni Philisti kho kah a om tue khuiah kho a sak.
| کم‌کم اخیش به داوود اعتماد پیدا کرد و با خود گفت: «داوود با این کارهایش مورد نفرت قوم خود اسرائیل قرار گرفته، پس تا عمر دارد مرا خدمت خواهد کرد.» | 12 |
Te vaengah Akhish loh David te a tangnah tih, “A pilnam Israel taengah a bo rhim la rhim coeng tih kamah taengah kumhal sal la om saeh,” a ti.
