اول سموئیل 21

1 داوود به شهر نوب نزد اخیملک کاهن رفت. اخیملک چون چشمش به داوود افتاد ترسید و از او پرسید: «چرا تنها هستی؟ چرا کسی با تو نیست؟»

Or. David vint à Nobé vers Achimélech, le prêtre; et Achimélech fut tout étonné de ce que David était venu. Et il lui dit: Pourquoi es-tu seul, et que personne n’est avec toi?

2 داوود در جواب وی گفت: «پادشاه مرا به یک مأموریت سرّی فرستاده و دستور داده است که در این باره با کسی حرف نزنم. من به افرادم گفته‌ام که مرا در جای دیگری ببینند.

Et David répondit à Achimélech, le prêtre: Le roi m’a donné un ordre, et il a dit: Que personne ne sache la chose pour laquelle tu es envoyé par moi, et quels sont les commandements que je t’ai donnés; car j’ai même assigné un rendez-vous à mes serviteurs en tel et tel lieu.

3 حال، خوردنی چه داری؟ اگر داری پنج نان بده و اگر نه هر چه داری بده.»

Maintenant donc si vous avez quelque chose sous la main, même cinq pains, donnez-les-moi, ou bien tout ce que vous trouverez.

4 کاهن در جواب داوود گفت: «ما نان معمولی نداریم، ولی نان مقدّس داریم و اگر افراد تو در این چند روز با زنان نزدیکی نکرده باشند، می‌توانند از آن بخورند.»

Et le prêtre répondant à David, lui dit: Je n’ai point de pains pour le peuple sous la main, seulement au pain saint. Est-ce que tes serviteurs sont purs, surtout par rapport aux femmes?

5 داوود گفت: «وقتی من و افرادم به مأموریت می‌رویم خود را از زنان دور نگه می‌داریم، به‌ویژه اینک که مأموریت مقدّسی هم در پیش داریم. مطمئن باش افراد من نجس نیستند.»

Et David répondit au prêtre; et il lui dit: Certainement, s’il s’agit de femmes; nous nous sommes abstenus depuis hier et avant-hier, quand nous sommes partis, et les vases des serviteurs étaient purs. À la vérité, cette route a été souillée, mais elle sera sanctifiée elle-même aujourd’hui dans les vases.

6 پس چون نان دیگری در دسترس نبود، کاهن به ناچار نان حضور را که از خیمهٔ عبادت برداشته و به جای آن نان تازه گذاشته بود، به داوود داد.

Le prêtre lui donna donc du pain sanctifié; car il n’y avait point là de pain, si ce n’est seulement les pains de proposition, qui avaient été enlevés de devant le Seigneur pour y placer des pains chauds.

7 (برحسب اتفاق، همان روز دوآغ ادومی رئیس چوپانان شائول، برای انجام مراسم تطهیر در آنجا بود.)

Or, il y avait en ce jour-là un certain homme des serviteurs de Saül, au dedans du tabernacle du Seigneur; et son nom était Doëg l’Iduméen, le plus puissant des pasteurs de Saül.

8 داوود از اخیملک پرسید: «آیا شمشیر یا نیزه داری؟ این مأموریت آنقدر فوری بود که من فراموش کردم اسلحه‌ای بردارم!»

David demanda donc à Achimélech: Avez-vous ici sous la main une lance ou un glaive? parce que je n’ai pas porté avec moi mon glaive, ni mes armes; car la parole du roi pressait.

9 کاهن پاسخ داد: «شمشیر جُلیاتِ فلسطینی اینجاست. همان کسی که تو او را در درهٔ ایلاه از پای درآوردی. آن شمشیر را در پارچه‌ای پیچیده‌ام و پشت ایفود گذاشته‌ام. اگر می‌خواهی آن را بردار، چون غیر از آن چیزی در اینجا نیست.» داوود گفت: «شمشیری بهتر از آن نیست! آن را به من بده.»

Et le prêtre répondit: Voici le glaive de Goliath, le Philistin, que tu as tué dans la Vallée du térébinthe; il est enveloppé dans le manteau derrière l’éphod: si tu veux l’emporter, emporte-le; car il n’y en a point ici d’autre que celui-là. Et David dit: Il n’y en a point d’autre semblable à celui-là, donnez-le moi.

10 داوود همان روز از آنجا نزد اخیش، پادشاه جت رفت تا از دست شائول در امان باشد.

C’est pourquoi David se leva, et s’enfuit en ce jour-là de devant Saul, et vint vers Achis, roi de Geth.

11 مأموران اخیش به او گفتند: «آیا این شخص همان داوود، رهبر اسرائیل نیست که مردم رقص‌کنان به استقبالش آمده، می‌گفتند: شائول هزاران نفر را کشته است، ولی داوود ده‌ها هزار نفر را؟»

Et les serviteurs d’Achis lui dirent, lorsqu’ils eurent vu David; N’est-ce pas ce David, le roi de la terre? N’est-ce pas pour lui qu’on chantait dans les chœurs, en disant: Saül en a tué mille, et David dix mille?

12 داوود با شنیدن این سخن به فکر فرو رفت و از اَخیش پادشاه جَت ترسید.

Mais David recueillit ces paroles en son cœur, et il craignit beaucoup de la part d’Achis, roi de Geth;

13 پس خود را به دیوانگی زد. او روی درها خط می‌کشید و آب دهانش را روی ریش خود می‌ریخت،

Aussi il changea de visage devant eux; et il tombait entre leurs mains, et il se heurtait contre les battants de la porte, et sa salive découlait sur sa barbe.

14 تا اینکه بالاخره اخیش به مأمورانش گفت: «این دیوانه را چرا نزد من آورده‌اید؟ دیوانه کم داشتیم که این یکی را هم دعوت کردید میهمان من بشود؟»

Et Achis dit à ses serviteurs: Vous avez vu un homme insensé; pourquoi l’avez-vous amené vers moi?

15

Est-ce que les furieux nous manquent, que vous avez introduit celui-ci, pour qu’il délire, moi présent? Est-ce que cet homme entrera dans ma maison?