< اول پطرس 3 >

همچنین، شما ای زنان، مطیع شوهران خود باشید. در آن صورت، حتی اگر بعضی از ایشان کلام خدا را اطاعت نکنند، با دیدن رفتار شما، بدون اینکه حتی سخنی بر زبان آرید، ایمان بیاورند؛ 1
In the same way you wives must be submissive to your own husbands; so that if some of them will not believe the message, they may apart from the message be won over by the behavior of their wives,
زیرا رفتار خوب و محترمانۀ یک زن، بهتر از سخنان او دربارهٔ مسیح، در دل شوهر اثر می‌گذارد. 2
when they see how pure and reverent you are.
برای زیبایی، به آرایش ظاهری نظیر جواهرات و لباسهای زیبا و آرایش گیسوان، توسل نجویید، 3
Your adornment ought not to be the outward adornment of plaited hair and golden jewels and the wearing of beautiful dresses;
بلکه بگذارید باطن و سیرت شما زیبا باشد. باطن خود را با زیبایی پایدار یعنی با روحیهٔ آرام و ملایم زینت دهید که مورد پسند خداست. 4
but rather that hidden personality of the heart, the imperishable ornament of a quiet and gentle spirit, which in the sight of God is indeed precious.
این گونه خصایل، در گذشته در زنان مقدّس دیده می‌شد. ایشان به خدا ایمان داشتند و مطیع شوهران خود بودند. 5
For in this way in the olden time the holy women also, who put their trust in God, used to adorn themselves. They were ever in submission to their own husbands;
سارا همسر ابراهیم نیز چنین بود. او از ابراهیم اطاعت می‌کرد و به او چون سرپرست خانواده احترام می‌گذاشت. شما نیز اگر دختران او هستید، راه خوب او را در پیش گیرید و ترس به دلتان راه ندهید. 6
thus, for example, Sarah obeyed Abraham, calling him lord. And you are daughters of Sarah, if you do what is right, and permit nothing to make you afraid.
و شما ای شوهران، رفتارتان با همسرانتان باید با ملاحظه و توأم با احترام باشد، چون ایشان ظریفتر از شما هستند. فراموش نکنید که ایشان شریک زندگی روحانی و برکات الهی شما می‌باشند. بنابراین، اگر با ایشان آن گونه که شایسته است، رفتار نکنید، دعاهایتان مستجاب نخواهد شد. 7
In the same way you husbands live with your wives, according to knowledge, honoring your wife as of the weaker sex, yet as an heir with yourself of the grace of life; so that your prayers may not be hindered.
بدین ترتیب، همهٔ شما باید یکدل باشید و در دردهای یکدیگر شریک شوید و یکدیگر را همچون برادر و خواهر دوست بدارید. نسبت به هم مهربان و فروتن باشید. 8
Finally, you should all be harmonious, sympathetic, loving as brothers, tender-hearted, humble-minded;
اگر کسی به شما بدی کرد، به او بدی نکنید، و اگر کسی به شما دشنام داد، به او دشنام ندهید؛ بلکه برای ایشان دعای خیر و برکت کنید، زیرا خدا ما را برای همین فرا خوانده است؛ آنگاه خدا ما را برکت خواهد داد. 9
not paying back evil for evil or abuse for abuse, but on the contrary giving a blessing. Because for this you have been called - to inherit a blessing.
زیرا نوشته شده: «کسی که می‌خواهد زندگی خوب و عمر طولانی داشته باشد، باید زبانش را از بدی و دروغ حفظ کند. 10
He who would love life and enjoy happy days, Let him keep his tongue from evil, And his lips from speaking guile;
باید از بدی دوری کند و نیکویی و آرامش را پیشهٔ خود سازد. 11
Let him turn from evil and do good, Let him seek peace, and pursue it.
زیرا که چشمان خداوند بر عادلان است و گوشهایش به دعای ایشان. اما روی خداوند بر ضد بدکاران است.» 12
For the eyes of the Lord are upon the righteous, And his ears are open to their cry; But the face of the Lord is set against evil-doers.
معمولاً کسی به سبب نیکوکاری خود مورد آزار و اذیت قرار نمی‌گیرد؛ 13
Yet who will harm you if you become zealous for the good?
اما حتی اگر شما مورد ظلم و ستم واقع می‌شوید، خوشا به حال شما، زیرا خداوند به شما پاداش خواهد داد. پس نترسید و نگران نباشید، 14
But even if you should suffer in behalf of righteousness, you are happy. Do not be afraid of their terror, neither be troubled.
بلکه با خاطری آسوده، خود را به خداوندتان مسیح بسپارید؛ و اگر کسی علّت این امید و ایمان را جویا شد، حاضر باشید تا با کمال ادب و احترام به او توضیح دهید. 15
But consecrate Christ in your hearts, as Lord. Be always in readiness to make and answer to any one who asks you a reason for the hope that is within you, yet with gentleness and reverence.
با داشتن وجدانی پاک، آنچه را که راست و درست است انجام دهید؛ زیرا وقتی به درستکاری شما در ایمانتان به مسیح پی بردند، از کار خود شرمنده خواهند شد. 16
See that you have a clear conscience, so that, although they speak of you as evil-doers, these libelers of your good Christian lives may be ashamed.
اگر خواست خدا این است که زحمت ببینید، بهتر است برای نیکوکاری رنج و زحمت بکشید تا برای بدکاری. 17
For it is better that you suffer for doing right, if such be God’s will, than for doing wrong;
مسیح نیز زحمت دید. او خود از هر گناهی مبرّا بود، اما یک بار جان خود را در راه ما گناهکاران فدا کرد تا ما را به حضور خدا بیاورد. او به لحاظ جسم مُرد، اما به لحاظ روح زنده گشت. 18
because Christ also once for all suffered for sins, the just for the unjust, that he might bring us to God. He was put to death in the flesh, but make alive in spirit.
سپس نزد ارواح محبوس رفت و به آنان بشارت داد، 19
(It was in spirit that he went and preached the Word to the spirits who were in prison,
یعنی به ارواح کسانی که در قدیم، در زمان نوح، از خدا نافرمانی کرده بودند، گرچه خدا وقتی که نوح مشغول ساختن کشتی بود، صبورانه منتظر توبهٔ ایشان بود. فقط هشت نفر از آب توفان نجات یافتند. 20
who in old times had been disobedient, when God’s longsuffering was waiting in the days of Noah, while an ark was building, in which a few persons - eight in number - were saved by water.)
و آن توفان، تعمید را در نظر ما مجسم می‌کند. وقتی تعمید می‌گیریم، نشان می‌دهیم که به‌وسیلۀ زنده شدن عیسی مسیح، از مرگ و هلاکت نجات یافته‌ایم. هدف از تعمید، نظافت و شستشوی بدن نیست، بلکه با تعمید یافتن در واقع به سوی خدا باز می‌گردیم و از او می‌خواهیم که دلهایمان را از گناه پاک سازد. 21
Baptism, the counterpart of that, now saves you (not the washing off of the filth of the flesh, but the prayer for a good conscience toward God), through the resurrection of Jesus Christ.
اکنون مسیح به آسمان رفته است. او به دست راست خدا نشسته است و تمام فرشتگان و ریاستها و قدرتها تحت فرمان او می‌باشند. 22
He is gone into heaven, and is on the right hand of God; to Him angels and authorities and powers have been made subject.

< اول پطرس 3 >