اول پطرس 2

1 بنابراین، وجود خود را از هر نوع کینه و دشمنی، فریب و دورویی، حسادت و بدگویی، پاک سازید.

WHEREFORE putting far away wickedness of every kind, and all deceit, and hypocrisies, and envyings, and all backbitings,

2 شما که مهر و محبت خداوند را در زندگی خود چشیده‌اید، مانند یک نوزاد، مشتاق شیر خالص روحانی باشید، تا با خوردن آن، در نجاتی که به دست آورده‌اید، رشد نمایید.

as new-born babes desire earnestly the unadulterated milk of the word, that ye may grow thereby:

3

if so be ye have tasted that the Lord is gracious.

4 می‌دانید که مسیح، آن سنگ زنده‌ای است که خدا مقرر فرموده تا عمارت روحانی خود را بر آن بنا کند. گرچه انسانها او را رد کردند، اما او نزد خدا برگزیده و گرانبهاست. پس به سوی او بیایید،

Whom approaching, as the living stone, rejected indeed of men, but elect of God, and honourable,

5 تا شما نیز مانند سنگهای زنده در دست خدا، در بنای آن عمارت و عبادتگاه روحانی به کار روید. مهمتر اینکه شما در این عبادتگاه، کاهن مقدّس نیز می‌باشید. پس قربانیهای روحانی مقبول و مورد پسند خدا را توسط عیسی مسیح تقدیم کنید.

ye also, as living stones, are built up, a spiritual house, a holy priesthood, to offer spiritual sacrifices, well pleasing to God through Jesus Christ.

6 در کتب مقدّس آمده است که: «من در اورشلیم سنگی می‌گذارم، سنگ زاویۀ برگزیده و گرانبها، و هر که به او توکل کند، سرافکنده نخواهد شد.»

Wherefore also it is contained in the scripture, “Behold, I lay in Sion a cornerstone, elect, precious, and the believer on him shall never be confounded.”

7 این «سنگ» برای شما که ایمان دارید، بسیار گرانبهاست، اما برای بی‌ایمانان همان سنگی است که درباره‌اش گفته شده: «سنگی که معماران دور افکندند، سنگ اصلی ساختمان شده است.»

By you therefore who believe is he honoured: but respecting the disobedient, “the stone which the builders rejected, this very stone is become the head of the corner,

8 همچنین، در کتب مقدّس آمده است: «او سنگی است که سبب لغزش می‌شود و صخره‌ای است که باعث سقوط می‌گردد.» سقوط و افتادن آنها به این دلیل است که از کلام خدا اطاعت نمی‌کنند، بنابراین آنچه برای آنها مقدر شده بود، بر سرشان می‌آید.

and a stone of stumbling, and rock of offence,” to those who stumble at the word, disobedient; whereunto also they were appointed.

9 اما شما مانند آنان نیستید. شما برگزیدگان خدا، و کاهنان پادشاهمان عیسی، و قومی مقدّس می‌باشید، تا نیکویی خدا را به دیگران نشان دهید، زیرا او شما را از تاریکی به نور شگفت‌انگیز خود دعوت نموده است.

But ye are an elect race, a royal priesthood, a holy nation, a people acquired by purchase; that ye should publish abroad the excellencies of him, who hath called you out of darkness into his marvellous light:

10 زمانی شما هیچ هویت نداشتید، اما اکنون قوم خدا می‌باشید؛ زمانی از رحمت و مهربانی خدا بی‌بهره بودید، اما حال، مورد لطف و رحمت او قرار گرفته‌اید.

who in time past were not a people, but are now the people of God; who had not obtained mercy, but are now the objects of mercy.

11 برادران عزیز، شما در این دنیا رهگذری بیش نیستید، و خانهٔ اصلی شما در آسمان است. از این رو، خواهش می‌کنم خود را از لذات گناه‌آلود این دنیا دور نگاه دارید. شما برای این قبیل امیال و هوسها ساخته نشده‌اید؛ به همین دلیل است که آنها با روح و جان شما در جنگ و جدالند.

Beloved, I exhort you, as strangers and sojourners, Abstain from carnal lusts, which war against the soul;

12 مراقب رفتار خود نزد اطرافیان بی‌ایمانتان باشید؛ چه، در این صورت، حتی اگر ایشان شما را متهم به بدکاری نمایند، اما در زمان بازگشت مسیح، خدا را به سبب کارهای نیکتان، تمجید خواهند کرد.

having your conduct ornamental among the Gentiles: that, whereas they malign you as wicked doers, they may, being eye-witnesses of your good works, glorify God in the day when he visits them.

13 به خاطر خداوند، از مقامات کشور اطاعت نمایید، خواه از رهبر مملکت، و خواه از مأمورین دولت که از سوی رهبر منصوب شده‌اند تا خلافکاران را مجازات کنند و درستکاران را تحسین نمایند.

Be subject therefore to every human constitution for the Lord’s sake; whether to a king as the supreme magistrate;

14

or to governors, as sent by him for the punishment of wicked doers, but the praise of those who do well.

15 خواست خدا این است که شما درستکار باشید تا به این ترتیب دهان اشخاص نادانی را که از شما ایراد می‌گیرند ببندید.

For such is the will of God, that by well doing ye hold under restraint the ignorance of foolish men:

16 درست است که شما از قید و بند احکام مذهبی آزاد شده‌اید، اما این به آن معنی نیست که می‌توانید به هر کار نادرستی دست بزنید، بلکه آزادی خود را باید برای اجرای خواست خدا به کار ببرید.

as free, yet not using liberty as a cloak for wicked practices; but as being servants of God.

17 به همه احترام کنید؛ ایمانداران را دوست بدارید؛ از خدا بترسید؛ به پادشاه احترام بگذارید.

Honour all men. Love the brotherhood. Fear God. Honour the king.

18 شما خدمتکاران، باید مطیع اربابان خود باشید و به ایشان احترام کامل بگذارید، نه فقط به اربابان مهربان و با ملاحظه، بلکه به آنانی نیز که سختگیر و تندخو هستند.

Servants, be in subjection to your masters with all fear, not only to the good and gentle, but even to the froward.

19 اگر به خاطر انجام ارادهٔ خدا، به ناحق متحمل رنج و زحمت شوید، خدا شما را اجر خواهد داد.

For this is gracious conduct, if for conscience towards God, any man undergo sorrows, suffering wrongfully.

20 اگر به سبب اعمال بد و نادرست مجازات شوید، چه افتخاری دارد؟ اما اگر به سبب درستکاری و نیکوکاری، رنج و زحمت ببینید و بدون شکایت آن را تحمل نمایید، آنگاه خدا را خشنود ساخته‌اید.

For what glory would there be, if committing faults, and being buffeted, ye suffered patiently? but if, when ye behave well, yet suffer, ye bear it patiently, this is graciously accepted of God.

21 این رنج و زحمت، جزئی از خدمتی است که خدا به شما محول کرده است. سرمشق شما مسیح است که در راه شما زحمت کشید. پس راه او را ادامه دهید.

For hereunto have ye been called, because Christ also hath suffered for you, leaving you a pattern, that ye should follow his steps;

22 هرگز از او گناهی سر نزد، و فریبی از دهان او بیرون نیامد.

who did no sin, neither was guile found in his mouth:

23 وقتی به او ناسزا می‌گفتند، پاسخی نمی‌داد؛ و زمانی که او را عذاب می‌دادند، تهدید به انتقام نمی‌کرد، بلکه زندگی خود را به خدایی واگذار کرد که داور عادل و با انصاف می‌باشد.

who, when reviled, reviled not again; when he suffered, he used no menaces; but referred himself to him who judgeth righteously:

24 او بر روی صلیب، بار گناهان ما را بر دوش گرفت تا ما بتوانیم از چنگ گناه رهایی یافته، زندگی پاکی داشته باشیم. همان که به زخمهایش شفا یافته‌اید.

who himself bore our sins in his own body on the tree, that we, being dead unto sins, might live unto righteousness; “by whose stripes, even his, ye were healed.”

25 شما مانند گوسفندانی بودید که راهشان را گم کرده‌اند. اما اکنون نزد شبانتان بازگشته‌اید، شبانی که حافظ جان شماست.

For ye were as sheep wandering astray; but are now returned unto the pastor and bishop of your souls.