اول قرنتیان 11

1 پس از من سرمشق بگیرید، چنانکه من نیز از مسیح سرمشق می‌گیرم.

Followers of me become ye, as I also [am] of Christ.

2 برادران عزیز، شما را تحسین می‌کنم که هر چه به شما آموختم، به یاد دارید و به آنها عمل می‌کنید.

And I praise you, brethren, that in all things ye remember me, and according as I did deliver to you, the deliverances ye keep,

3 اما می‌خواهم این موضوع را نیز یادآور شوم که سَرِ هر مرد، مسیح است، و سرِ زن، مرد است، و سرِ مسیح، خدا.

and I wish you to know that of every man the head is the Christ, and the head of a woman is the husband, and the head of Christ is God.

4 به همین دلیل اگر در جلسه‌ای مردی با سر پوشیده، دعا یا نبوّت کند، به سرِ خود بی‌احترامی کرده است.

Every man praying or prophesying, having the head covered, doth dishonour his head,

5 همچنین اگر زنی در جلسه‌ای، با سر برهنه دعا یا نبوّت کند، به سرِ خود بی‌احترامی کرده است، زیرا این مانند آن است که آن زن، سرش را بتراشد.

and every woman praying or prophesying with the head uncovered, doth dishonour her own head, for it is one and the same thing with her being shaven,

6 اگر زن نمی‌خواهد سر خود را بپوشاند، پس موی سرش را نیز بتراشد! اما چون برای زن شرم‌آور است که سرش را بتراشد، پس باید سرش را بپوشاند.

for if a woman is not covered — then let her be shorn, and if [it is] a shame for a woman to be shorn or shaven — let her be covered;

7 اما مرد نباید به هنگام عبادت، سر خود را بپوشاند یا کلاهی بر سر داشته باشد، زیرا مرد به صورت خدا سرشته شده و جلال او را منعکس می‌سازد. اما زن منعکس‌کنندۀ جلال و شکوه مرد است.

for a man, indeed, ought not to cover the head, being the image and glory of God, and a woman is the glory of a man,

8 نخستین مرد، از زن به وجود نیامد، بلکه اولین زن از مرد به وجود آمد.

for a man is not of a woman, but a woman [is] of a man,

9 در ضمن، نخستین مرد که آدم بود، برای حوا آفریده نشد، بلکه حوا برای آدم آفریده شد.

for a man also was not created because of the woman, but a woman because of the man;

10 به همین دلیل، و نیز به خاطر فرشتگان که نظاره‌گر هستند، زن باید سر خود را بپوشاند تا نشان دهد که تحت اقتدار قرار دارد.

because of this the woman ought to have [a token of] authority upon the head, because of the messengers;

11 اما در میان قوم خداوند هم زن به مرد محتاج است و هم مرد به زن.

but neither [is] a man apart from a woman, nor a woman apart from a man, in the Lord,

12 زیرا با اینکه اولین زن از مرد پدید آمد، ولی از آن پس، تمام مردها از زن به دنیا آمده‌اند. اما به هر حال مرد و زن هر دو از خالق خود، خدا می‌باشند.

for as the woman [is] of the man, so also the man [is] through the woman, and the all things [are] of God.

13 حال، نظر خودتان در این باره چیست؟ آیا درست است که زن در یک جمع، بدون پوشش سر دعا کند؟

In your own selves judge ye; is it seemly for a woman uncovered to pray to God?

14 آیا این بدیهی نیست که اگر مردی موی بلند داشته باشد، برایش شرم‌آور است؟

doth not even nature itself teach you, that if a man indeed have long hair, a dishonour it is to him?

15 و آیا موی بلند موجب افتخار و شادی زن نیست؟ زیرا این مو به‌عنوان پوشش به او داده شده است.

and a woman, if she have long hair, a glory it is to her, because the hair instead of a covering hath been given to her;

16 اما اگر کسی می‌خواهد در این باره بحث و مجادله کند، تنها چیزی که می‌توانم به او بگویم این است که ما همیشه این را تعلیم داده‌ایم که زن به هنگام دعا یا نبوّت، باید سر خود را بپوشاند. تمام کلیساها نیز در این امر توافق دارند.

and if any one doth think to be contentious, we have no such custom, neither the assemblies of God.

17 اما در آنچه الان به شما می‌نویسم نمی‌توانم شما را تحسین کنم. زیرا شنیده‌ام که وقتی برای شرکت در شام خداوند گرد هم می‌آیید، ضرری که به شما وارد می‌آید، بیش از نفع آن است.

And this declaring, I give no praise, because not for the better, but for the worse ye come together;

18 نخست اینکه می‌شنوم وقتی به‌عنوان کلیسا گرد هم می‌آیید، در میان شما تفرقه‌ها و جدایی‌ها وجود دارد، و تا حدی این گفته‌ها را باور می‌کنم.

for first, indeed, ye coming together in an assembly, I hear of divisions being among you, and partly I believe [it],

19 تردیدی نیست که باید میان شما اختلافاتی باشد، تا مشخص شود که کدام یک از شما مورد تأیید خدا هستید.

for it behoveth sects also to be among you, that those approved may become manifest among you;

20 وقتی برای خوردن دور هم جمع می‌شوید، آنچه می‌خورید در واقع شام خداوند نیست.

ye, then, coming together at the same place — it is not to eat the Lord's supper;

21 زیرا شنیده‌ام که بعضی بدون آنکه منتظر دیگران باشند، با عجله شام خودشان را می‌خورند و آن را با دیگری تقسیم نمی‌کنند. پس به بعضی‌ها خوراک کافی نمی‌رسد و گرسنه می‌مانند، در حالی که دیگران آنقدر خورده و نوشیده‌اند که مست شده‌اند.

for each his own supper doth take before in the eating, and one is hungry, and another is drunk;

22 آیا این راست است؟ مگر نمی‌توانید خوراکتان را در خانه بخورید تا باعث بی‌حرمتی کلیسا نشوید و فقرا را که نمی‌توانند با خود خوراک بیاورند، خجالت‌زده نسازید؟ به شما چه بگویم؟ آیا شما را تحسین کنم؟ هرگز!

why, have ye not houses to eat and to drink in? or the assembly of God do ye despise, and shame those not having? what may I say to you? shall I praise you in this? I do not praise!

23 این است آنچه خود خداوندمان عیسی مسیح دربارهٔ این شام فرموده است و من قبلاً آن را به شما تعلیم داده‌ام: خداوند ما عیسی، در شبی که یهودا به او خیانت کرد، نان را به دست گرفت،

For I — I received from the Lord that which also I did deliver to you, that the Lord Jesus in the night in which he was delivered up, took bread,

24 و پس از شکرگزاری، آن را پاره کرد و به شاگردان خود داد و گفت: «این بدن من است که در راه شما فدا می‌کنم. این را به جا آورید.»

and having given thanks, he brake, and said, 'Take ye, eat ye, this is my body, that for you is being broken; this do ye — to the remembrance of me.'

25 همچنین پس از شام، جام را برداشت و گفت: «این جام، نشانهٔ پیمان جدید میان خدا و قومش است، پیمانی که با خون خود آن را مهر می‌کنم. هر بار که از آن می‌نوشید، به یاد من باشید.»

In like manner also the cup after the supping, saying, 'This cup is the new covenant in my blood; this do ye, as often as ye may drink [it] — to the remembrance of me;'

26 به این ترتیب، هر بار که این نان را می‌خورید و از این پیاله می‌نوشید، در واقع این حقیقت را اعلام می‌کنید که مسیح برای نجات شما، جان خود را فدا کرده است. پس تا زمان بازگشت خداوند، این را نگاه دارید.

for as often as ye may eat this bread, and this cup may drink, the death of the Lord ye do shew forth — till he may come;

27 بنابراین، اگر کسی به طور ناشایست از این نان بخورد و از این پیاله بنوشد، به بدن و خون خداوندمان عیسی مسیح بی‌احترامی کرده و نسبت به آنها مرتکب گناه شده است.

so that whoever may eat this bread or may drink the cup of the Lord unworthily, guilty he shall be of the body and blood of the Lord:

28 به همین دلیل است که هر کس پیش از آنکه از نان بخورد و از پیاله بنوشد، باید خود را بیازماید.

and let a man be proving himself, and so of the bread let him eat, and of the cup let him drink;

29 زیرا اگر کسی به طور ناشایسته از نان بخورد و از پیاله بنوشد، یعنی تشخیص ندهد که بدن مسیح همان کلیساست، با شرکت در آن، خود را در نظر خدا محکوم کرده است، چون به مرگ مسیح بی‌حرمتی نموده است.

for he who is eating and drinking unworthily, judgment to himself he doth eat and drink — not discerning the body of the Lord.

30 از اینروست که بسیاری از شما ضعیف و بیمارند و حتی بعضی مرده‌اند.

Because of this, among you many [are] weak and sickly, and sleep do many;

31 اما اگر خود را امتحان کنید، دیگر خدا شما را محکوم و تنبیه نخواهد نمود.

for if ourselves we were discerning, we would not be being judged,

32 اما حتی اگر خداوند ما را محکوم و تنبیه کند، به این منظور است که در آینده با سایر مردم دنیا مورد محاکمه و داوری قرار نگیریم.

and being judged by the Lord, we are chastened, that with the world we may not be condemned;

33 پس ای برادران عزیز، هنگامی که برای شام خداوندمان عیسی مسیح جمع می‌شوید، صبر کنید تا دیگران هم بیایند.

so then, my brethren, coming together to eat, for one another wait ye;

34 اگر کسی خیلی گرسنه است، در خانه بخورد تا وقتی با دیگران جمع می‌شود، باعث محکومیت و مجازات خود نشود. وقتی آمدم، به مسائل دیگر نیز رسیدگی خواهم کرد.

and if any one is hungry, at home let him eat, that to judgment ye may not come together; and the rest, whenever I may come, I shall arrange.