< اول قرنتیان 11 >

پس از من سرمشق بگیرید، چنانکه من نیز از مسیح سرمشق می‌گیرم. 1
Be you followers of me, even as I also am of Christ.
برادران عزیز، شما را تحسین می‌کنم که هر چه به شما آموختم، به یاد دارید و به آنها عمل می‌کنید. 2
Now I praise you, brothers, that you remember me in all things, and keep the ordinances, as I delivered them to you.
اما می‌خواهم این موضوع را نیز یادآور شوم که سَرِ هر مرد، مسیح است، و سرِ زن، مرد است، و سرِ مسیح، خدا. 3
But I would have you know, that the head of every man is Christ; and the head of the woman is the man; and the head of Christ is God.
به همین دلیل اگر در جلسه‌ای مردی با سر پوشیده، دعا یا نبوّت کند، به سرِ خود بی‌احترامی کرده است. 4
Every man praying or prophesying, having his head covered, dishonors his head.
همچنین اگر زنی در جلسه‌ای، با سر برهنه دعا یا نبوّت کند، به سرِ خود بی‌احترامی کرده است، زیرا این مانند آن است که آن زن، سرش را بتراشد. 5
But every woman that prays or prophesies with her head uncovered dishonors her head: for that is even all one as if she were shaven.
اگر زن نمی‌خواهد سر خود را بپوشاند، پس موی سرش را نیز بتراشد! اما چون برای زن شرم‌آور است که سرش را بتراشد، پس باید سرش را بپوشاند. 6
For if the woman be not covered, let her also be shorn: but if it be a shame for a woman to be shorn or shaven, let her be covered.
اما مرد نباید به هنگام عبادت، سر خود را بپوشاند یا کلاهی بر سر داشته باشد، زیرا مرد به صورت خدا سرشته شده و جلال او را منعکس می‌سازد. اما زن منعکس‌کنندۀ جلال و شکوه مرد است. 7
For a man indeed ought not to cover his head, for as much as he is the image and glory of God: but the woman is the glory of the man.
نخستین مرد، از زن به وجود نیامد، بلکه اولین زن از مرد به وجود آمد. 8
For the man is not of the woman: but the woman of the man.
در ضمن، نخستین مرد که آدم بود، برای حوا آفریده نشد، بلکه حوا برای آدم آفریده شد. 9
Neither was the man created for the woman; but the woman for the man.
به همین دلیل، و نیز به خاطر فرشتگان که نظاره‌گر هستند، زن باید سر خود را بپوشاند تا نشان دهد که تحت اقتدار قرار دارد. 10
For this cause ought the woman to have power on her head because of the angels.
اما در میان قوم خداوند هم زن به مرد محتاج است و هم مرد به زن. 11
Nevertheless neither is the man without the woman, neither the woman without the man, in the Lord.
زیرا با اینکه اولین زن از مرد پدید آمد، ولی از آن پس، تمام مردها از زن به دنیا آمده‌اند. اما به هر حال مرد و زن هر دو از خالق خود، خدا می‌باشند. 12
For as the woman is of the man, even so is the man also by the woman; but all things of God.
حال، نظر خودتان در این باره چیست؟ آیا درست است که زن در یک جمع، بدون پوشش سر دعا کند؟ 13
Judge in yourselves: is it comely that a woman pray to God uncovered?
آیا این بدیهی نیست که اگر مردی موی بلند داشته باشد، برایش شرم‌آور است؟ 14
Does not even nature itself teach you, that, if a man have long hair, it is a shame to him?
و آیا موی بلند موجب افتخار و شادی زن نیست؟ زیرا این مو به‌عنوان پوشش به او داده شده است. 15
But if a woman have long hair, it is a glory to her: for her hair is given her for a covering.
اما اگر کسی می‌خواهد در این باره بحث و مجادله کند، تنها چیزی که می‌توانم به او بگویم این است که ما همیشه این را تعلیم داده‌ایم که زن به هنگام دعا یا نبوّت، باید سر خود را بپوشاند. تمام کلیساها نیز در این امر توافق دارند. 16
But if any man seem to be contentious, we have no such custom, neither the churches of God.
اما در آنچه الان به شما می‌نویسم نمی‌توانم شما را تحسین کنم. زیرا شنیده‌ام که وقتی برای شرکت در شام خداوند گرد هم می‌آیید، ضرری که به شما وارد می‌آید، بیش از نفع آن است. 17
Now in this that I declare to you I praise you not, that you come together not for the better, but for the worse.
نخست اینکه می‌شنوم وقتی به‌عنوان کلیسا گرد هم می‌آیید، در میان شما تفرقه‌ها و جدایی‌ها وجود دارد، و تا حدی این گفته‌ها را باور می‌کنم. 18
For first of all, when you come together in the church, I hear that there be divisions among you; and I partly believe it.
تردیدی نیست که باید میان شما اختلافاتی باشد، تا مشخص شود که کدام یک از شما مورد تأیید خدا هستید. 19
For there must be also heresies among you, that they which are approved may be made manifest among you.
وقتی برای خوردن دور هم جمع می‌شوید، آنچه می‌خورید در واقع شام خداوند نیست. 20
When you come together therefore into one place, this is not to eat the Lord’s supper.
زیرا شنیده‌ام که بعضی بدون آنکه منتظر دیگران باشند، با عجله شام خودشان را می‌خورند و آن را با دیگری تقسیم نمی‌کنند. پس به بعضی‌ها خوراک کافی نمی‌رسد و گرسنه می‌مانند، در حالی که دیگران آنقدر خورده و نوشیده‌اند که مست شده‌اند. 21
For in eating every one takes before other his own supper: and one is hungry, and another is drunken.
آیا این راست است؟ مگر نمی‌توانید خوراکتان را در خانه بخورید تا باعث بی‌حرمتی کلیسا نشوید و فقرا را که نمی‌توانند با خود خوراک بیاورند، خجالت‌زده نسازید؟ به شما چه بگویم؟ آیا شما را تحسین کنم؟ هرگز! 22
What? have you not houses to eat and to drink in? or despise you the church of God, and shame them that have not? What shall I say to you? shall I praise you in this? I praise you not.
این است آنچه خود خداوندمان عیسی مسیح دربارهٔ این شام فرموده است و من قبلاً آن را به شما تعلیم داده‌ام: خداوند ما عیسی، در شبی که یهودا به او خیانت کرد، نان را به دست گرفت، 23
For I have received of the Lord that which also I delivered to you, That the Lord Jesus the same night in which he was betrayed took bread:
و پس از شکرگزاری، آن را پاره کرد و به شاگردان خود داد و گفت: «این بدن من است که در راه شما فدا می‌کنم. این را به جا آورید.» 24
And when he had given thanks, he broke it, and said, Take, eat: this is my body, which is broken for you: this do in remembrance of me.
همچنین پس از شام، جام را برداشت و گفت: «این جام، نشانهٔ پیمان جدید میان خدا و قومش است، پیمانی که با خون خود آن را مهر می‌کنم. هر بار که از آن می‌نوشید، به یاد من باشید.» 25
After the same manner also he took the cup, when he had supped, saying, This cup is the new testament in my blood: this do you, as oft as you drink it, in remembrance of me.
به این ترتیب، هر بار که این نان را می‌خورید و از این پیاله می‌نوشید، در واقع این حقیقت را اعلام می‌کنید که مسیح برای نجات شما، جان خود را فدا کرده است. پس تا زمان بازگشت خداوند، این را نگاه دارید. 26
For as often as you eat this bread, and drink this cup, you do show the Lord’s death till he come.
بنابراین، اگر کسی به طور ناشایست از این نان بخورد و از این پیاله بنوشد، به بدن و خون خداوندمان عیسی مسیح بی‌احترامی کرده و نسبت به آنها مرتکب گناه شده است. 27
Why whoever shall eat this bread, and drink this cup of the Lord, unworthily, shall be guilty of the body and blood of the Lord.
به همین دلیل است که هر کس پیش از آنکه از نان بخورد و از پیاله بنوشد، باید خود را بیازماید. 28
But let a man examine himself, and so let him eat of that bread, and drink of that cup.
زیرا اگر کسی به طور ناشایسته از نان بخورد و از پیاله بنوشد، یعنی تشخیص ندهد که بدن مسیح همان کلیساست، با شرکت در آن، خود را در نظر خدا محکوم کرده است، چون به مرگ مسیح بی‌حرمتی نموده است. 29
For he that eats and drinks unworthily, eats and drinks damnation to himself, not discerning the Lord’s body.
از اینروست که بسیاری از شما ضعیف و بیمارند و حتی بعضی مرده‌اند. 30
For this cause many are weak and sickly among you, and many sleep.
اما اگر خود را امتحان کنید، دیگر خدا شما را محکوم و تنبیه نخواهد نمود. 31
For if we would judge ourselves, we should not be judged.
اما حتی اگر خداوند ما را محکوم و تنبیه کند، به این منظور است که در آینده با سایر مردم دنیا مورد محاکمه و داوری قرار نگیریم. 32
But when we are judged, we are chastened of the Lord, that we should not be condemned with the world.
پس ای برادران عزیز، هنگامی که برای شام خداوندمان عیسی مسیح جمع می‌شوید، صبر کنید تا دیگران هم بیایند. 33
Why, my brothers, when you come together to eat, tarry one for another.
اگر کسی خیلی گرسنه است، در خانه بخورد تا وقتی با دیگران جمع می‌شود، باعث محکومیت و مجازات خود نشود. وقتی آمدم، به مسائل دیگر نیز رسیدگی خواهم کرد. 34
And if any man hunger, let him eat at home; that you come not together to condemnation. And the rest will I set in order when I come.

< اول قرنتیان 11 >