اول قرنتیان 10

1 ای برادران عزیز، نباید آنچه را که در زمانهای گذشته برای قوم ما اتفاق افتاد، از یاد ببریم، هنگامی که ایشان در بیابان سفر می‌کردند، خدا ابری فرستاد تا پیشاپیش آنان حرکت کند و هدایتشان نماید؛ سپس آنان را به سلامت از دریای سرخ عبور داد.

For I do not want you to be ignorant, brothers, that our fathers were all under the cloud, and they all went across the sea.

2 در واقع می‌توانیم بگوییم که ایشان در دریا و در ابر، تعمید گرفتند و با این کار، نشان دادند که موسی را پیروی خواهند کرد.

And in Moses, they all were baptized, in the cloud and in the sea.

3 ایشان همگی همان خوراک روحانی را خوردند

And they all ate of the same spiritual food.

4 و همان آشامیدنی روحانی را نوشیدند. زیرا از آن صخرۀ روحانی می‌نوشیدند که همراهی‌شان می‌کرد، و آن صخره همانا مسیح بود.

And they all drank of the same spiritual drink. And so, they all were drinking of the spiritual rock seeking to obtain them; and that rock was Christ.

5 با این حال، خدا از بیشتر آنان خشنود نبود، و به همین دلیل، اجسادشان در تمام بیابان انداخته و پراکنده شد.

But with most of them, God was not well-pleased. For they were struck down in the desert.

6 این درس عبرتی است برای ما، تا مانند آنان در آرزوی اعمال پلید و شرورانه نباشیم،

Now these things were done as an example for us, so that we might not desire evil things, just as they desired.

7 و همچون آنان به سوی پرستش بتها نرویم. در کتب مقدّس نوشته شده: «قوم برای خوردن و نوشیدن نشستند، و برای لهو و لَعِب به پا خاستند.»

And so, do not take part in idolatry, as some of them did, just as it was written: “The people sat down to eat and to drink, and then they rose up to amuse themselves.”

8 همچنین مانند بعضی از آنان نباشیم که مرتکب زنا شدند، و به این سبب فقط در یک روز، بیست و سه هزار نفر از ایشان هلاک گردیدند.

And let us not commit fornication, as some of them fornicated, and so twenty-three thousand fell on one day.

9 صبر و تحمل مسیح را نیز امتحان نکنیم، زیرا عده‌ای از آنان چنین کردند و از نیش مارهای سمی مردند.

And let us not tempt Christ, as some of them tempted, and so they perished by serpents.

10 همچنین مانند برخی از ایشان، از خدا و کارهای او گله و شکایت نکنیم، زیرا در اثر همین کار بود که خدا فرشتهٔ خود را فرستاد تا نابودشان کند.

And you should not murmur, as some of them murmured, and so they perished by the destroyer.

11 تمام اتفاقات و بلایایی که بر سر قوم ما آمد، برای این نوشته شد که ما بخوانیم و همان اشتباهات را تکرار نکنیم، تا در این روزهای آخر که دنیا به پایان خود نزدیک می‌شود، درس عبرتی بگیریم. (aiōn g165)

Now all of these things happened to them as an example, and so they have been written for our correction, because the final age has fallen upon us. (aiōn g165)

12 پس هوشیار باشید و فکر نکنید که از ایشان بهتر هستید! شما نیز ممکن است در دام گناه گرفتار شوید.

And so, whosoever considers himself to be standing, let him be careful not to fall.

13 وسوسه‌ها و آزمایشهایی که به سراغ شما می‌آیند، از وسوسه‌ها و آزمایشهایی که دیگران دچار آن می‌شوند، متفاوت نیست. و خدا امین است؛ او اجازه نخواهد داد بیش از حد توانایی خود آزموده شوید. به هنگام آزمایش او راه گریزی نیز به شما نشان خواهد داد تا تاب تحملش را داشته باشید.

Temptation should not take hold of you, except what is human. For God is faithful, and he will not permit you to be tempted beyond your ability. Instead, he will effect his Providence, even during temptation, so that you may be able to bear it.

14 پس ای عزیزان، با هوشیاری کامل از هرگونه بت‌پرستی بگریزید.

Because of this, most beloved of mine, flee from the worship of idols.

15 شما اشخاص دانایی هستید؛ خودتان قضاوت کنید که آنچه می‌گویم درست است یا نه.

Since I am speaking to those who are prudent, judge what I say for yourselves.

16 پیاله‌ای که به هنگام شام خداوند از آن می‌نوشیم و برای آن دعای برکت می‌کنیم، آیا به این معنی نیست که هر کس از آن می‌نوشد، در برکات خون مسیح شریک می‌شود؟ و نانی که قسمت کرده، با هم می‌خوریم، آیا نشان نمی‌دهد که ما با هم در برکات بدن مسیح شریکیم؟

The cup of benediction that we bless, is it not a communion in the Blood of Christ? And the bread that we break, is it not a participation in the Body of the Lord?

17 تعداد ما هر قدر هم که باشد، همه از همان نان می‌خوریم و نشان می‌دهیم که همه عضو یک بدن می‌باشیم، یعنی بدن مسیح.

Through the one bread, we, though many, are one body: all of us who are partakers of the one bread.

18 قوم اسرائیل را در نظر بگیرید؛ آیا آنانی که از گوشت قربانی می‌خورند، به‌وسیلۀ این عمل با یکدیگر متحد نمی‌شوند؟

Consider Israel, according to the flesh. Are not those who eat from the sacrifices partakers of the altar?

19 پس منظورم چیست؟ آیا منظورم این است که این بتها واقعاً خدا هستند؟ یا اینکه قربانی‌هایی که به آنها تقدیم می‌شوند، ارزش و اهمیتی دارند؟

What is next? Should I say that what is immolated to idols is anything? Or that the idol is anything?

20 به هیچ وجه! منظورم این است که کسانی که برای این بتها قربانی می‌آورند، در واقع خود را همراه با قربانی‌هایشان نه به خدا، بلکه به شیاطین تقدیم می‌کنند، و من نمی‌خواهم که هیچ‌یک از شما، با خوردن گوشت این قربانیها، با شیاطین شریک شوید.

But the things that the Gentiles immolate, they immolate to demons, and not to God. And I do not want you to become partakers with demons.

21 شما نمی‌توانید هم از پیالهٔ سفرهٔ خداوند بنوشید و هم از پیالهٔ سفرهٔ شیطان؛ هم از نان سفرهٔ خداوند بخورید و هم از نان سفرهٔ شیطان.

You cannot drink the cup of the Lord, and the cup of demons. You cannot be partakers of the table of the Lord, and partakers of the table of demons.

22 می‌خواهید چه کنید؟ آیا می‌خواهید آتش خشم و غضب خداوند را بر ضد خود شعله‌ور سازید؟ یا می‌خواهید نشان دهید که از او تواناترید؟

Or should we provoke the Lord to jealousy? Are we stronger than he is? All is lawful to me, but not all is expedient.

23 شما می‌گویید: «اجازه دارم هر کاری انجام دهم»، اما بدانید که هر کاری برایتان سودمند نیست. می‌گویید: «اجازه دارم هر کاری انجام دهم»، اما هر کاری باعث بنا نمی‌شود.

All is lawful to me, but not all is edifying.

24 نباید فقط به فکر خودتان باشید؛ به فکر دیگران هم باشید و نفع دیگران را نیز در نظر بگیرید.

Let no one seek for himself, but for others.

25 پس می‌توانید به این صورت عمل کنید: هر گوشتی را که در بازار می‌فروشند، بخرید و بخورید، و نپرسید که گوشت قربانی بتهاست یا نه، تا وجدانتان ناراحت نشود.

Whatever is sold in the market, you may eat, without asking questions for the sake of conscience.

26 زیرا همان‌طور که در کتب مقدّس آمده: «زمین و هر آنچه در آن است، از آن خداوند می‌باشد.»

“The earth and all its fullness belong to the Lord.”

27 اگر شخصی بی‌ایمان، شما را به صرف خوراک دعوت کند، و می‌خواهید بروید، از هر چه که در سفره است، بخورید و چیزی هم نپرسید. به این ترتیب وجدانتان راحت خواهد بود، چون نمی‌دانید که گوشت قربانی است یا نه.

If you are invited by any unbelievers, and you are willing to go, you may eat whatever is set before you, without asking questions for the sake of conscience.

28 اما اگر کسی به شما بگوید که این گوشت برای بتها قربانی شده، در آن صورت، از آن گوشت نخورید، هم به خاطر آن کسی که چنین گفته، و هم به خاطر موضوع وجدان.

But if anyone says, “This has been sacrificed to idols,” do not eat it, for the sake of the one who told you, and for the sake of conscience.

29 در این مورد وجدان او مهم است، نه وجدان شما. اما شما ممکن است بپرسید: «چرا من باید به خاطر وجدان دیگران، در قید و بند باشم؟

But I am referring to the conscience of the other person, not to yours. For why should my liberty be judged by the conscience of another?

30 من خدا را شکر می‌کنم و خوراکم را با خوشی می‌خورم. پس چرا باید محکومم کنند، آن هم به این دلیل که تصور می‌کنند من در اشتباهم؟»

If I partake with thanksgiving, why should I be slandered over that for which I give thanks?

31 جواب سؤال شما این است: تمام کارهای شما، حتی خوردن و نوشیدنتان، همه باید برای جلال و بزرگی خدا باشد.

Therefore, whether you eat or drink, or whatever else you may do, do everything for the glory of God.

32 پس مواظب باشید که برای کسی سنگ لغزش نشوید، نه برای یهودیان، نه برای غیریهودیان، نه برای مسیحیان.

Be without offense toward the Jews, and toward the Gentiles, and toward the Church of God,

33 من نیز به همین روش عمل می‌کنم و می‌کوشم در هر کاری همه را خشنود سازم. پس آنچه را که دوست دارم، و یا به نفع خودم می‌باشد، انجام نمی‌دهم، بلکه کاری را می‌کنم که به نفع دیگران است تا ایشان نجات یابند.

just as I also, in all things, please everyone, not seeking what is best for myself, but what is best for many others, so that they may be saved.