اول تواریخ 19

1 پس از چندی ناحاش، پادشاه عمون مرد و پسرش بر تخت او نشست.

И бысть по сих, умре Наас царь сынов Аммоних, и воцарися Амам сын его вместо его.

2 داوود پادشاه پیش خود فکر کرد: «باید رسم دوستی را با حانون، پسر ناحاش بجا آورم، چون پدرش دوست باوفای من بود.» پس داوود نمایندگانی به دربار حانون فرستاد تا به او تسلیت بگویند. ولی وقتی نمایندگان به عمون رسیدند،

И рече Давид: сотворю милость со Ананом сыном Наасовым, якоже сотвори отец его милость со мною. И посла Давид послы на утешение ему о отце его. И приидоша отроцы Давидовы в землю сынов Аммоних ко Анану, да утешат его.

3 بزرگان عمون به حانون گفتند: «این اشخاص به احترام پدرت به اینجا نیامده‌اند، بلکه داوود آنها را فرستاده است تا پیش از حمله به ما، شهرها را جاسوسی کنند.»

И рекоша началницы сынов Аммоних ко Анану: еда прославляя Давид отца твоего пред тобою, посла к тебе утешители? Никако: но да испытают град и соглядают землю, приидоша к тебе отроцы его.

4 از این رو، حانون فرستاده‌های داوود را گرفته، ریششان را تراشید، لباسشان را از پشت پاره کرد و ایشان را نیمه برهنه به کشورشان برگردانید.

И взя Анан рабов Давидовых, и обри их, и отреза от риз их половину даже до чресл, и отпусти их.

5 نمایندگان داوود خجالت می‌کشیدند با این وضع به وطن مراجعت کنند. داوود چون این خبر را شنید، دستور داد آنها در شهر اریحا بمانند تا ریششان بلند شود.

И приидоша возвестити Давиду о мужех: и посла во сретение им, яко быша обезчещени зело. И рече царь: седите во Иерихоне, дондеже возрастут брады вашя, и возвратитеся.

6 مردم عمون وقتی فهمیدند با این کار، داوود را دشمن خود کرده‌اند، سی و چهار تن نقره فرستادند تا از معکه و صوبه، واقع در سوریه، ارابه‌ها و سواره نظام اجیر کنند.

И видеша сынове Аммони, яко посрамлени быша людие Давидовы, и посла Анан и сынове Аммони тысящу талант сребра, да наймут себе от Сирии Месопотамски, и от Сирии Мааха, и от Сувы колесницы и конники:

7 با این پول سی و دو هزار ارابه و خود پادشاه معکه و تمام سپاه او را اجیر کردند. این نیروها در میدبا اردو زدند و سربازان حانون پادشاه هم که از شهرهای عمون جمع شده بودند، در آنجا به ایشان پیوستند.

и наяша себе тридесять две тысящы колесниц и царя Мааха и людий его: и приидоша и ополчишася прямо Мидаве: и сынове Аммони собрашася от градов своих и приидоша на брань.

8 وقتی داوود از این موضوع باخبر شد، یوآب و تمام سپاه اسرائیل را به مقابله با آنها فرستاد.

И услыша Давид, и посла Иоава и все воинство сильных.

9 عمونی‌ها از دروازه‌های شهر خود دفاع می‌کردند و نیروهای اجیر شده در صحرا مستقر شده بودند.

И изыдоша сынове Аммони и ополчишася на брань при вратех градских: царие же пришедшии ополчишася особно на поли.

10 وقتی یوآب دید که باید در دو جبهه بجنگد، گروهی از بهترین رزمندگان خود را انتخاب کرده، فرماندهی آنها را به عهده گرفت تا به جنگ سربازان سوری برود.

И виде Иоав, яко бысть на него противное лице брани сопреди и созади, и избра от всех юнош Израилевых и устрои их противу Сира,

11 بقیهٔ سربازان را نیز به برادرش ابیشای سپرد تا به عمونی‌ها که از شهر دفاع می‌کردند، حمله کند.

и останок людий даде в руце брату своему Авессе, и ополчишася противу сынов Аммоних.

12 یوآب به برادرش گفت: «اگر از عهدهٔ سربازان سوری برنیامدم به کمک من بیا، و اگر تو از عهدهٔ عمونی‌ها برنیامدی، من به کمک تو می‌آیم.

И рече: аще укрепится Сир паче мене, то будеши мне во спасение: аще же сынове Аммони укрепятся паче тебе, то аз спасу тя:

13 شجاع باش! اگر واقعاً می‌خواهیم قوم خود و شهرهای خدای خود را نجات دهیم، امروز باید مردانه بجنگیم. هر چه خواست خداوند باشد، انجام می‌شود.»

мужайся, и укрепимся о людех наших и о градех Бога нашего, и Господь, еже благо пред очима его, сотворит.

14 وقتی یوآب و سربازانش حمله کردند، سوری‌ها پا به فرار گذاشتند.

И ополчися Иоав и вси людие, иже с ним, противу Сирян на брань, и побегоша от них.

15 عمونی‌ها نیز وقتی دیدند مزدوران سوری فرار می‌کنند، آنها هم گریختند و تا داخل شهر عقب‌نشینی نمودند. سپس یوآب به اورشلیم مراجعت کرد.

Сынове же Аммони видеша, яко побегоша Сиряне, и побегоша и они от лица Авессы и от лица Иоава брата его, и внидоша во град: Иоав же возвратися во Иерусалим.

16 سوری‌ها وقتی دیدند نمی‌توانند در مقابل اسرائیلی‌ها مقاومت کنند، سربازان سوری شرق رود فرات را نیز به کمک طلبیدند. فرماندهی این نیروها به عهدهٔ شوبک فرماندهٔ سپاه هددعزر بود.

И виде Сир, яко победи его Израиль, и посла послы: и изведоша Сира, иже бе за рекою, Софак же первоначалник тысящником силы Адраазаровы пред ними.

17 داوود چون این را شنید، همهٔ سربازان اسرائیلی را جمع کرده، از رود اردن گذشت و با نیروهای سوری وارد جنگ شد.

И возвещено бысть Давиду, и собра весь Израиль, и прейде Иордан, и прииде на них, и ополчися противу их: и ополчися Давид противу Сира на брань и воева нань.

18 ولی سوری‌ها باز هم گریختند و داوود و سربازانش هفت هزار ارابه سوار و چهل هزار پیاده سوری را کشتند. شوبک نیز در این جنگ کشته شد.

И убеже Сир от лица Израилева, и уби Давид от Сира седмь тысящ колесниц и четыредесять тысящ пешцев, и Софака первоначалника силы уби.

19 وقتی پادشاهان مزدور هددعزر دیدند که سربازان سوری شکست خورده‌اند، با داوود صلح نموده، به خدمت او درآمدند. از آن پس دیگر سوری‌ها به عمونی‌ها کمک نکردند.

И видеша раби Адраазаровы, яко падоша от лица Израилева, и прибегоша к Давиду, и служаху ему: и не восхоте Сир помогати сыном Аммоним ктому.