اول تواریخ 16

1 به این ترتیب بنی‌اسرائیل صندوق عهد را به خیمه‌ای که داوود برایش بر پا کرده بود، آوردند و در حضور خدا قربانیهای سوختنی و سلامتی تقدیم کردند.

So they brought in the ark of God, and placed it in the midst of the tent, which David had pitched for it, —and they brought near ascending-sacrifices and peace-offerings, before God.

2 در پایان مراسم قربانی، داوود بنی‌اسرائیل را به نام خداوند برکت داد.

And, when David had made an end of offering the ascending-sacrifices, and the peace-offerings, he blessed the people, in the name of Yahweh.

3 سپس او به هر یک از زنان و مردان یک قرص نان، یک نان خرما و یک نان کشمشی داد.

And he apportioned, to every one of Israel, both man and woman, —to every one, a loaf of bread, and a sweet drink, and a raisin cake.

4 داوود بعضی از لاویان را تعیین کرد تا در جلوی صندوق عهد قرار گیرند و خداوند، خدای اسرائیل را با سرود شکر و سپاس بگویند. آنانی که برای این خدمت تعیین شدند اینها بودند:

And he placed before the ark of Yahweh certain of the Levites, as attendants, —and to celebrate, and to give thanks and render praise, unto Yahweh, God of Israel;

5 آساف (سرپرست این عده که سنج هم می‌نواخت)، زکریا، یعی‌ئیل، شمیراموت، یحی‌ئیل، مَتّیتیا، الی‌آب، بنایا، عوبید ادوم و یعی‌ئیل. این افراد عود و بربط می‌نواختند.

Asaph the chief, and, second to him, Zechariah, —Jeiel, and Shemiramoth, and Jehiel, and Mattithiah, and Eliab, and Benaiah, and Obed-edom, and Jeiel, with instruments of harps, and with lyres, and Asaph with cymbals, sounding aloud:

6 بنایا و یحزی‌ئیل که کاهن بودند، همیشه در جلوی صندوق عهد شیپور می‌نواختند.

and Benaiah and Jahaziel, the priests, —with trumpets continually, before the ark of the covenant of God.

7 در آن روز، داوود گروه سرایندگان را تشکیل داد تا در خیمهٔ عبادت برای شکر و سپاس خداوند سرود خوانند. آساف رهبر گروه سرایندگان بود. سرودی که آنها می‌خواندند این بود:

On that day, then, David gave [these songs] in chief, to give thanks unto Yahweh, —through Asaph, and his brethren: —

8 خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید.

Give ye thanks to Yahweh, Call upon his name, Make known among the peoples, his doings;

9 در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید.

Sing ye to him, Make music unto him, Speak ye of all his wonders.

10 ای طالبان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید!

Boast yourselves in his holy name, Joyful be the heart of them who are seeking Yahweh.

11 خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید.

Search out Yahweh, and his power, Seek diligently his face, at all times.

12 آیات و عجایبی را که به عمل آورده و فرامینی را که صادر کرده، به یاد آورید.

Remember his wonders which he hath done, His splendid deeds, and the just decisions of his mouth.

13 ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید.

O ye seed of Israel his servant, sons of Jacob his chosen ones:

14 اوست یهوه، خدای ما! و عدالتش در تمام دنیا نمایان است.

Yahweh himself, is our God, through all the land, are his just decisions.

15 عهد او را همیشه به یاد داشته باشید عهدی که با هزاران پشت بسته است؛

Remember yea to times age-abiding, his covenant, the word he hath commanded, to a thousand generations;

16 عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق!

Which he solemnised with Abraham, and his oath, to Isaac;

17 او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد.

And confirmed it, unto Jacob, for a statute, unto Israel, as a covenant age-abiding:

18 او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.»

Saying, To thee, will I give the land of Canaan, as your inherited portion:

19 بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛

While, as yet, ye were men who could be counted, a very few, and sojourners therein:

20 میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند.

And they wandered from nation to nation, and from one kingdom, to another people:

21 اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند:

He suffered no man to oppress them, And reproved—for their sakes—kings!

22 «برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!»

Ye may not touch mine Anointed ones, And, to my Prophets, may ye do no wrong.

23 ای مردم روی زمین، در وصف خداوند بسرایید! هر روز به مردم بشارت دهید که خداوند نجات می‌بخشد.

Sing to Yahweh, all the earth, Tell the tidings, from day to day, of his salvation:

24 شکوه و جلال او را در میان ملتها ذکر کنید، و از معجزات او در میان قومها سخن بگویید.

Recount, among the nations, his glory, among all the peoples, his wonders.

25 زیرا خداوند بزرگ است و سزاوار ستایش! از او باید ترسید، بیش از همۀ خدایان.

For great is Yahweh, and worthy to be mightily praised, and to be revered is he above all gods;

26 خدایان سایر قومها بتهایی بیش نیستند، اما خداوند ما آسمانها را آفریده است.

For, all the gods of the peoples, are things of nought, but, Yahweh, made, the heavens.

27 شکوه و جلال در حضور اوست، و قدرت و شادمانی در خانه او.

Praise and majesty, are before him, Strength and joy, are in his dwelling-place.

28 ای تمام قومهای روی زمین، خداوند را توصیف نمایید؛ قدرت و شکوه او را توصیف نمایید؛

Give to Yahweh, ye families of the peoples, Give to Yahweh, glory and strength:

29 عظمت نام خداوند را توصیف نمایید! با هدایا به حضورش بیایید. خداوند را در شکوه قدوسیتش بپرستید!

Give to Yahweh, the glory of his name, —Bring ye a present, and enter before him, Bow down to Yahweh, in the adornment of holiness:

30 ای تمام مردم روی زمین، در حضور او بلرزید. جهان پایدار است و تکان نخواهد خورد.

Tremble at his presence, all the earth, But the world, shall be established, it shall not be shaken.

31 آسمان شادی کند و زمین به وجد آید. به همۀ قومها بگویید: «خداوند سلطنت می‌کند!»

Let the heavens rejoice, and the earth exult, Let them say among the nations, Yahweh, hath become king!

32 دریا و هر چه آن را پر می‌سازد غرش کند، صحرا و هر چه در آن است، به وجد آید.

Let the sea roar, and the fulness thereof, Let the field leap for joy, and all that is therein:

33 درختان جنگل با شادی بسرایند، در حضور خداوند که برای داوری جهان می‌آید.

Then, shall shout in triumph, the trees of the forest, before Yahweh, for he is coming, to judge the earth.

34 خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی.

Give ye thanks unto Yahweh, For he is good, For, age-abiding, is his lovingkindness.

35 بگویید: «ای خدای نجات ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن و برهان، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم.»

And say ye, Save us, O God of our salvation, and gather us and deliver us, from among the nations, —that we may give thanks unto thy holy name, that we may triumph aloud in thy praise.

36 متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. آنگاه همۀ قوم گفتند: «آمین» و خداوند را ستایش کردند.

Blessed be Yahweh, God of Israel, from one age even to another age. Then said all the people, Amen, And gave praise to Yahweh.

37 داوود ترتیبی داد که آساف و همکاران لاوی او به طور مرتب پیش صندوق عهد خداوند نگهداری می‌شد خدمت کنند و کارهای روزانهٔ آنجا را انجام دهند.

So he left there, before the ark of the covenant of Yahweh, Asaph and his brethren, —to be in attendance before the ark continually, for the duty of a day on its day;

38 عوبید ادوم (پسر یِدوتون) با شصت و هشت همکارش نیز به ایشان کمک می‌کردند. عوبید ادوم و حوسه مسئول نگهبانی از دروازه‌ها بودند.

and Obed-edom with his brethren, sixty-eight, —and Obed-edom son of Jedithun and Hosah to be doorkeepers;

39 در ضمن خیمهٔ عبادت قدیمی که در بالای تپهٔ جبعون بود به همان صورت باقی ماند. داوود، صادوق کاهن و همکاران کاهن او را در آن خیمه گذاشت تا خداوند را در آنجا خدمت کنند.

and Zadok the priest, and his brethren the priests, before the habitation of Yahweh, —in the high place that was in Gibeon:

40 آنها هر روز صبح و عصر، روی مذبح، قربانیهای سوختنی به خداوند تقدیم می‌کردند، همان‌طور که خداوند در تورات به بنی‌اسرائیل فرموده بود.

to offer ascending-sacrifices unto Yahweh, upon the altar of ascending-sacrifice, —continually, morning and evening, —even according to all that is written in the law of Yahweh, which he commanded concerning Israel;

41 داوود هیمان و یِدوتون و چند نفر دیگر را هم که انتخاب شده بودند تعیین کرد تا خداوند را به خاطر محبت ابدی‌اش ستایش کنند.

and, with them, Heman and Jeduthun, and the rest of the chosen ones, who were distinguished by name, —to give thanks unto Yahweh, For, age-abiding, is his lovingkindness!

42 آنها با نواختن شیپور و سنج و سایر آلات موسیقی، خدا را ستایش می‌کردند. پسران یِدوتون کنار دروازه می‌ایستادند.

And, with them, Heman and Jeduthun, [with] the trumpets, and the cymbals, for sounding aloud, and the instruments for the songs of God, —and the sons of Jeduthun, for the gate.

43 پس از پایان مراسم، مردم به خانه‌هایشان رفتند و داوود بازگشت تا خانهٔ خود را تبرک نماید.

And all the people departed, every man to his house, —and David went round, to bless his own household.