< اول تواریخ 16 >

به این ترتیب بنی‌اسرائیل صندوق عهد را به خیمه‌ای که داوود برایش بر پا کرده بود، آوردند و در حضور خدا قربانیهای سوختنی و سلامتی تقدیم کردند. 1
So they brought in the ark of God, and set it in the midst of the tabernacle which David pitched for it; and they offered whole burnt offerings and peace-offerings before God.
در پایان مراسم قربانی، داوود بنی‌اسرائیل را به نام خداوند برکت داد. 2
And David finished offering up whole burnt offerings and peace-offerings, and blessed the people in the name of the Lord.
سپس او به هر یک از زنان و مردان یک قرص نان، یک نان خرما و یک نان کشمشی داد. 3
And he divided to every man of Israel (both men and women), to [every] man one baker's loaf, and a cake.
داوود بعضی از لاویان را تعیین کرد تا در جلوی صندوق عهد قرار گیرند و خداوند، خدای اسرائیل را با سرود شکر و سپاس بگویند. آنانی که برای این خدمت تعیین شدند اینها بودند: 4
And he appointed before the ark of the covenant of the Lord, Levites to minister [and] lift up the voice, and to give thanks and praise the Lord God of Israel:
آساف (سرپرست این عده که سنج هم می‌نواخت)، زکریا، یعی‌ئیل، شمیراموت، یحی‌ئیل، مَتّیتیا، الی‌آب، بنایا، عوبید ادوم و یعی‌ئیل. این افراد عود و بربط می‌نواختند. 5
Asaph [was] the chief, and next to him Zacharias, Jeiel, Semiramoth, and Jeiel, Mattathias, Eliab, and Banaeas, and Abdedom: and Jeiel sounding with musical instruments, lutes [and] harps, and Asaph with cymbals:
بنایا و یحزی‌ئیل که کاهن بودند، همیشه در جلوی صندوق عهد شیپور می‌نواختند. 6
and Banaeas and Oziel the priests [sounding] continually with trumpets before the ark of the covenant of God in that day.
در آن روز، داوود گروه سرایندگان را تشکیل داد تا در خیمهٔ عبادت برای شکر و سپاس خداوند سرود خوانند. آساف رهبر گروه سرایندگان بود. سرودی که آنها می‌خواندند این بود: 7
Then David first gave orders to praise the Lord by the hand of Asaph and his brethren.
خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. 8
Song. Give thanks to the Lord, call upon him by his name, make known his designs among the people.
در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید. 9
Sing [songs] to him, and sing hymns to him, relate to all [people] his wonderful deeds, which the Lord has wrought.
ای طالبان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! 10
Praise his holy name, the heart that seeks his pleasure shall rejoice.
خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. 11
Seek the Lord and be strong, seek his face continually.
آیات و عجایبی را که به عمل آورده و فرامینی را که صادر کرده، به یاد آورید. 12
Remember his wonderful works which he has wrought, his wonders, and the judgments of his mouth;
ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. 13
[you] seed of Israel his servants, [you] seed of Jacob his chosen ones.
اوست یهوه، خدای ما! و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. 14
He [is] the Lord our God; his judgments [are] in all the earth.
عهد او را همیشه به یاد داشته باشید عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ 15
Let us remember his covenant for ever, his word which he commanded to a thousand generations,
عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! 16
which he covenanted with Abraham, and his oath [sworn] to Isaac.
او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد. 17
He confirmed it to Jacob for an ordinance, to Israel [as] an everlasting covenant,
او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.» 18
saying, To you will I give the land of Chanaan, the line of your inheritance:
بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ 19
when they were few in number, when they were but little, and lived as strangers in it;
میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند. 20
and went from nation to nation, and from one kingdom to another people.
اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: 21
He suffered not a man to oppress them, and he reproved kings for their sakes,
«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» 22
saying, Touch not my anointed ones, and deal not wrongfully with my prophets.
ای مردم روی زمین، در وصف خداوند بسرایید! هر روز به مردم بشارت دهید که خداوند نجات می‌بخشد. 23
Sing you to the Lord, all the earth; proclaim his salvation from day to day.
شکوه و جلال او را در میان ملتها ذکر کنید، و از معجزات او در میان قومها سخن بگویید. 24
Declare among the nations his glory, his wondrous deeds among all peoples.
زیرا خداوند بزرگ است و سزاوار ستایش! از او باید ترسید، بیش از همۀ خدایان. 25
For the Lord [is] great, and greatly to be praised: he [is] to be feared above all gods.
خدایان سایر قومها بتهایی بیش نیستند، اما خداوند ما آسمانها را آفریده است. 26
For all the gods of the nations [are] idols; but our God made the heavens.
شکوه و جلال در حضور اوست، و قدرت و شادمانی در خانه او. 27
Glory and praise [are] in his presence; strength and rejoicing [are] in his place.
ای تمام قومهای روی زمین، خداوند را توصیف نمایید؛ قدرت و شکوه او را توصیف نمایید؛ 28
Give to the Lord, you families of the nations, give to the Lord glory and strength.
عظمت نام خداوند را توصیف نمایید! با هدایا به حضورش بیایید. خداوند را در شکوه قدوسیتش بپرستید! 29
Give to the Lord the glory [belonging] to his name: take gifts and offer [them] before him; and worship the Lord in his holy courts.
ای تمام مردم روی زمین، در حضور او بلرزید. جهان پایدار است و تکان نخواهد خورد. 30
Let the whole earth fear before him; let the earth be established, and not be moved.
آسمان شادی کند و زمین به وجد آید. به همۀ قومها بگویید: «خداوند سلطنت می‌کند!» 31
Let the heavens rejoice, and let the earth exult; and let them say among the nations, The Lord reigns.
دریا و هر چه آن را پر می‌سازد غرش کند، صحرا و هر چه در آن است، به وجد آید. 32
The sea with its fullness shall resound and the tree of the field, and all things in it.
درختان جنگل با شادی بسرایند، در حضور خداوند که برای داوری جهان می‌آید. 33
Then shall the trees of the wood rejoice before the Lord, for he is come to judge the earth.
خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی. 34
Give thanks to the Lord, for [it is] good, for his mercy [is] for ever.
بگویید: «ای خدای نجات ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن و برهان، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم.» 35
And say you, Save us, O God of our salvation, and gather us, and rescue us from among the heathen, that we may praise your holy name, and glory in your praises.
متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. آنگاه همۀ قوم گفتند: «آمین» و خداوند را ستایش کردند. 36
Blessed [be] the Lord God of Israel from everlasting and to everlasting: And all the people shall say, Amen. So they praised the Lord.
داوود ترتیبی داد که آساف و همکاران لاوی او به طور مرتب پیش صندوق عهد خداوند نگهداری می‌شد خدمت کنند و کارهای روزانهٔ آنجا را انجام دهند. 37
And they left there Asaph and his brethren before the ark of the covenant of the Lord, to minister before the ark continually, according to the service of each day: from day to day.
عوبید ادوم (پسر یِدوتون) با شصت و هشت همکارش نیز به ایشان کمک می‌کردند. عوبید ادوم و حوسه مسئول نگهبانی از دروازه‌ها بودند. 38
And Abdedom and his brethren [were] sixty and eight; and Abdedom the son of Idithun, and Osa, [were] to be doorkeepers.
در ضمن خیمهٔ عبادت قدیمی که در بالای تپهٔ جبعون بود به همان صورت باقی ماند. داوود، صادوق کاهن و همکاران کاهن او را در آن خیمه گذاشت تا خداوند را در آنجا خدمت کنند. 39
And [they appointed] Sadoc the priest, and his brethren the priests, before the tabernacle of the Lord in the high place in Gabaon,
آنها هر روز صبح و عصر، روی مذبح، قربانیهای سوختنی به خداوند تقدیم می‌کردند، همان‌طور که خداوند در تورات به بنی‌اسرائیل فرموده بود. 40
to offer up whole burnt offerings continually morning and evening, and according to all things written in the law of the Lord, which he commanded the children of Israel by Moses the servant of God.
داوود هیمان و یِدوتون و چند نفر دیگر را هم که انتخاب شده بودند تعیین کرد تا خداوند را به خاطر محبت ابدی‌اش ستایش کنند. 41
And with him [were] Aeman and Idithun, and the rest chosen out by name to praise the Lord, for his mercy [endures] for ever.
آنها با نواختن شیپور و سنج و سایر آلات موسیقی، خدا را ستایش می‌کردند. پسران یِدوتون کنار دروازه می‌ایستادند. 42
And with them [there were] trumpets and cymbals to sound aloud, and musical instruments for the songs of God: and the sons of Idithun [were] at the gate.
پس از پایان مراسم، مردم به خانه‌هایشان رفتند و داوود بازگشت تا خانهٔ خود را تبرک نماید. 43
And all the people went every one to his home: and David returned to bless his house.

< اول تواریخ 16 >