< اول تواریخ 16 >
به این ترتیب بنیاسرائیل صندوق عهد را به خیمهای که داوود برایش بر پا کرده بود، آوردند و در حضور خدا قربانیهای سوختنی و سلامتی تقدیم کردند. | 1 |
So they brought the ark of God, and set it in the midst of the tent that David had pitched for it: and they offered burnt sacrifices and peace offerings before God.
در پایان مراسم قربانی، داوود بنیاسرائیل را به نام خداوند برکت داد. | 2 |
And when David had made an end of offering the burnt offerings and the peace offerings, he blessed the people in the name of the LORD.
سپس او به هر یک از زنان و مردان یک قرص نان، یک نان خرما و یک نان کشمشی داد. | 3 |
And he dealt to every one of Israel, both man and woman, to every one a loaf of bread, and a good piece of flesh, and a flagon [of wine].
داوود بعضی از لاویان را تعیین کرد تا در جلوی صندوق عهد قرار گیرند و خداوند، خدای اسرائیل را با سرود شکر و سپاس بگویند. آنانی که برای این خدمت تعیین شدند اینها بودند: | 4 |
And he appointed [certain] of the Levites to minister before the ark of the LORD, and to record, and to thank and praise the LORD God of Israel:
آساف (سرپرست این عده که سنج هم مینواخت)، زکریا، یعیئیل، شمیراموت، یحیئیل، مَتّیتیا، الیآب، بنایا، عوبید ادوم و یعیئیل. این افراد عود و بربط مینواختند. | 5 |
Asaph the chief, and next to him Zechariah, Jeiel, and Shemiramoth, and Jehiel, and Mattithiah, and Eliab, and Benaiah, and Obed-edom: and Jeiel with psalteries and with harps; but Asaph made a sound with cymbals;
بنایا و یحزیئیل که کاهن بودند، همیشه در جلوی صندوق عهد شیپور مینواختند. | 6 |
Benaiah also and Jahaziel the priests with trumpets continually before the ark of the covenant of God.
در آن روز، داوود گروه سرایندگان را تشکیل داد تا در خیمهٔ عبادت برای شکر و سپاس خداوند سرود خوانند. آساف رهبر گروه سرایندگان بود. سرودی که آنها میخواندند این بود: | 7 |
Then on that day David delivered first [this psalm] to thank the LORD into the hand of Asaph and his brethren.
خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید. | 8 |
Give thanks unto the LORD, call upon his name, make known his deeds among the people.
در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفتانگیز او سخن بگویید. | 9 |
Sing unto him, sing psalms unto him, talk ye of all his wondrous works.
ای طالبان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید! | 10 |
Glory ye in his holy name: let the heart of them rejoice that seek the LORD.
خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید. | 11 |
Seek the LORD and his strength, seek his face continually.
آیات و عجایبی را که به عمل آورده و فرامینی را که صادر کرده، به یاد آورید. | 12 |
Remember his marvellous works that he hath done, his wonders, and the judgments of his mouth;
ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید. | 13 |
O ye seed of Israel his servant, ye children of Jacob, his chosen ones.
اوست یهوه، خدای ما! و عدالتش در تمام دنیا نمایان است. | 14 |
He [is] the LORD our God; his judgments [are] in all the earth.
عهد او را همیشه به یاد داشته باشید عهدی که با هزاران پشت بسته است؛ | 15 |
Be ye mindful always of his covenant; the word [which] he commanded to a thousand generations;
عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق! | 16 |
[Even of the covenant] which he made with Abraham, and of his oath unto Isaac;
او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعدهای جاودانی داد. | 17 |
And hath confirmed the same to Jacob for a law, [and] to Israel [for] an everlasting covenant,
او گفت: «سرزمین کنعان را به شما میبخشم تا ملک و میراثتان باشد.» | 18 |
Saying, Unto thee will I give the land of Canaan, the lot of your inheritance;
بنیاسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛ | 19 |
When ye were but few, even a few, and strangers in it.
میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده میشدند. | 20 |
And [when] they went from nation to nation, and from [one] kingdom to another people;
اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند: | 21 |
He suffered no man to do them wrong: yea, he reproved kings for their sakes,
«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!» | 22 |
[Saying], Touch not mine anointed, and do my prophets no harm.
ای مردم روی زمین، در وصف خداوند بسرایید! هر روز به مردم بشارت دهید که خداوند نجات میبخشد. | 23 |
Sing unto the LORD, all the earth; shew forth from day to day his salvation.
شکوه و جلال او را در میان ملتها ذکر کنید، و از معجزات او در میان قومها سخن بگویید. | 24 |
Declare his glory among the heathen; his marvellous works among all nations.
زیرا خداوند بزرگ است و سزاوار ستایش! از او باید ترسید، بیش از همۀ خدایان. | 25 |
For great [is] the LORD, and greatly to be praised: he also [is] to be feared above all gods.
خدایان سایر قومها بتهایی بیش نیستند، اما خداوند ما آسمانها را آفریده است. | 26 |
For all the gods of the people [are] idols: but the LORD made the heavens.
شکوه و جلال در حضور اوست، و قدرت و شادمانی در خانه او. | 27 |
Glory and honour [are] in his presence; strength and gladness [are] in his place.
ای تمام قومهای روی زمین، خداوند را توصیف نمایید؛ قدرت و شکوه او را توصیف نمایید؛ | 28 |
Give unto the LORD, ye kindreds of the people, give unto the LORD glory and strength.
عظمت نام خداوند را توصیف نمایید! با هدایا به حضورش بیایید. خداوند را در شکوه قدوسیتش بپرستید! | 29 |
Give unto the LORD the glory [due] unto his name: bring an offering, and come before him: worship the LORD in the beauty of holiness.
ای تمام مردم روی زمین، در حضور او بلرزید. جهان پایدار است و تکان نخواهد خورد. | 30 |
Fear before him, all the earth: the world also shall be stable, that it be not moved.
آسمان شادی کند و زمین به وجد آید. به همۀ قومها بگویید: «خداوند سلطنت میکند!» | 31 |
Let the heavens be glad, and let the earth rejoice: and let [men] say among the nations, The LORD reigneth.
دریا و هر چه آن را پر میسازد غرش کند، صحرا و هر چه در آن است، به وجد آید. | 32 |
Let the sea roar, and the fulness thereof: let the fields rejoice, and all that [is] therein.
درختان جنگل با شادی بسرایند، در حضور خداوند که برای داوری جهان میآید. | 33 |
Then shall the trees of the wood sing out at the presence of the LORD, because he cometh to judge the earth.
خداوند را سپاس گویید، زیرا او نیکوست و محبتش ابدی. | 34 |
O give thanks unto the LORD; for [he is] good; for his mercy [endureth] for ever.
بگویید: «ای خدای نجات ما، ما را نجات ده. ما را از میان قومها جمع کن و برهان، تا نام مقدّس تو را سپاس گوییم و در ستایش تو فخر کنیم.» | 35 |
And say ye, Save us, O God of our salvation, and gather us together, and deliver us from the heathen, that we may give thanks to thy holy name, [and] glory in thy praise.
متبارک باد یهوه، خدای اسرائیل، از ازل تا ابد. آنگاه همۀ قوم گفتند: «آمین» و خداوند را ستایش کردند. | 36 |
Blessed [be] the LORD God of Israel for ever and ever. And all the people said, Amen, and praised the LORD.
داوود ترتیبی داد که آساف و همکاران لاوی او به طور مرتب پیش صندوق عهد خداوند نگهداری میشد خدمت کنند و کارهای روزانهٔ آنجا را انجام دهند. | 37 |
So he left there before the ark of the covenant of the LORD Asaph and his brethren, to minister before the ark continually, as every day’s work required:
عوبید ادوم (پسر یِدوتون) با شصت و هشت همکارش نیز به ایشان کمک میکردند. عوبید ادوم و حوسه مسئول نگهبانی از دروازهها بودند. | 38 |
And Obed-edom with their brethren, threescore and eight; Obed-edom also the son of Jeduthun and Hosah [to be] porters:
در ضمن خیمهٔ عبادت قدیمی که در بالای تپهٔ جبعون بود به همان صورت باقی ماند. داوود، صادوق کاهن و همکاران کاهن او را در آن خیمه گذاشت تا خداوند را در آنجا خدمت کنند. | 39 |
And Zadok the priest, and his brethren the priests, before the tabernacle of the LORD in the high place that [was] at Gibeon,
آنها هر روز صبح و عصر، روی مذبح، قربانیهای سوختنی به خداوند تقدیم میکردند، همانطور که خداوند در تورات به بنیاسرائیل فرموده بود. | 40 |
To offer burnt offerings unto the LORD upon the altar of the burnt offering continually morning and evening, and [to do] according to all that is written in the law of the LORD, which he commanded Israel;
داوود هیمان و یِدوتون و چند نفر دیگر را هم که انتخاب شده بودند تعیین کرد تا خداوند را به خاطر محبت ابدیاش ستایش کنند. | 41 |
And with them Heman and Jeduthun, and the rest that were chosen, who were expressed by name, to give thanks to the LORD, because his mercy [endureth] for ever;
آنها با نواختن شیپور و سنج و سایر آلات موسیقی، خدا را ستایش میکردند. پسران یِدوتون کنار دروازه میایستادند. | 42 |
And with them Heman and Jeduthun with trumpets and cymbals for those that should make a sound, and with musical instruments of God. And the sons of Jeduthun [were] porters.
پس از پایان مراسم، مردم به خانههایشان رفتند و داوود بازگشت تا خانهٔ خود را تبرک نماید. | 43 |
And all the people departed every man to his house: and David returned to bless his house.