اول تواریخ 13

1 داوود پس از مشورت با فرماندهان سپاه،

David in asepai sangkhat chung a lamkai hole jakhat chung a lamkai ho chu thu adong toh soh kei in ahi.

2 خطاب به مردان اسرائیل که در حبرون جمع شده بودند چنین گفت: «حال که شما قصد دارید مرا پادشاه خود سازید و خداوند، خدای ما نیز پادشاهی مرا قبول فرموده است، بیایید برای تمام برادرانمان در سراسر اسرائیل پیغام بفرستیم و آنها را با کاهنان و لاویان دعوت کنیم که بیایند و به جمع ما ملحق شوند.

Chuin aman Israel mite jouse kom a chun hitin asei e, “Nangho le Pakai Pathen lunglam ahile Israel mite chenna jouse a Thempu ho le levi mite jaona a ibon chaova iki-khop khom soh theina diu vin thu lhangsapna nei u hite,” ati.

3 بیایید برویم و صندوق عهد خدا را باز آوریم، زیرا از وقتی که شائول پادشاه شد به آن توجه نکرده‌ایم.»

Saul lengvai poh lai in Pathen kitepna thingkong chu nahsah mon ana umjongleh tuhi anung lahphat tah chu ahi.

4 همه این پیشنهاد را پسندیدند و با آن موافقت کردند.

Akihoukhom mipi jousen hichu pha asah utoh kilhon in abon chaovin boldin kinopto na anei taove.

5 پس داوود تمام مردم را از سراسر خاک اسرائیل احضار نمود تا وقتی که صندوق عهد خداوند را از قریهٔ یعاریم می‌آورند، حضور داشته باشند.

Hitichun David in Pathen thingkong chu nung put lut kit na ding in Kiriath Jeriam mun a kon in muntin a Israel mite aumnao Egypt lhanglam gam shehor vadung a pat chule sahlam gam Lebohamath khopi vel dung a kon abon'uva ahung kikhop khom nadiu vin kouna anei in ahi.

6 آنگاه داوود و تمام قوم اسرائیل به بعله (که همان قریه یعاریم در یهوداست) رفتند تا صندوق خدا را که نام خداوند بر آن است از آنجا بیاورند، خداوندی که میان کروبیانِ روی صندوق جلوس می‌کند.

Pathen thingkong nunglah kit nading in David le Israel mite chun Judah gam Baalah Kiriath jeriam tiajong kikou mun a chun ana cheu vin ahi.

7 پس آن را از خانهٔ ابیناداب برداشتند و بر ارابه‌ای نو گذاشتند. عزا و اخیو، گاوهای ارابه را می‌راندند.

Chuin amahon Pathen thingkong chu Abinadab insung a kon in ahin la doh un bongkang thah leh a akoi uve. Chule hiche bongkang chu Uzzah le Ahio tenin ahin tol lhon in ahi.

8 آنگاه داوود و تمام قوم با سرود همراه با صدای بربط و عود، دف و سنج، و شیپور در حضور خدا با تمام قدرت به شادی پرداختند.

Hichun David le Israel mipite chun Pathen ang ah kipah le thanom tah in la asauvin, selangdah le semjang asaiyun, khongle dah chule kipa khutbeh toh thon saki pengkul ana mut uvin ahi.

9 اما وقتی به خرمنگاه کیدون رسیدند، پای گاوها لغزید و عزا دست خود را دراز کرد تا صندوق عهد را بگیرد.

Ahivang in amahon Nacon changphol lai ahin phah u chun bongchal chu ahung kipal lhun Uzzah in Pathen thingkong chu tuh ding in akhut ana lhang in ahi.

10 در این موقع خشم خداوند بر عزا افروخته شد و او را کشت، چون به صندوق عهد دست زده بود. پس عزا همان جا در حضور خدا مرد.

Uzzah in Pathen thingkong chung a akhut ajah a pat in achung a Pakai lunghan na ana chutan hijeh chun Pathen in Uzzah adeng in ama angsung a ana thiden tan ahi.

11 داوود از این عمل خداوند غمگین شد و آن مکان را «مجازات عزا» نامید که تا به امروز هم به این نام معروف است.

Pakai in Uzzah chung a alunghan na aphon jal jeh chun David jong analung nalheh jeng in ahi. Hijeh chun David in hilai mun chu Perez- Uzzah asah in ahi, hichu Uzzah kisuh gep namun tin tuni gei in akikou in ahi.

12 آن روز، داوود از خدا ترسید و گفت: «چطور می‌توانم صندوق عهد خدا را به خانه ببرم؟»

Chule David kicha tah a aumphat chun Pathen adong in aseitai. Pathen thing kong chu eti keiman kaga nunglah kit a kakom a kakoi ngam ding ham ati.

13 بنابراین تصمیم گرفت به جای شهر داوود، آن را به خانهٔ عوبید ادوم که از جت آمده بود، ببرد.

Hijeh chun David injong Pathen thingkong chu David khopia poh lut joh sangin Gath mipa Obed-edom insung a analhut jotan ahi.

14 صندوق عهد سه ماه در خانهٔ عوبید ماند و خداوند عوبید و تمام اهل خانهٔ او را برکت داد.

Hiti chun Pathen thingkong chu lhathum Obed-edom insung a ana umden in hiche sung chun Pakai in Obed-edom insung mite chu anatoh nalam cheh uva phatthei anaboh in ahi.