رومیان 7

۱ 1 ای برادران آیا نمی دانید (زیرا که با عارفین شریعت سخن می‌گویم ) که مادامی که انسان زنده است، شریعت بر وی حکمرانی دارد؟

Britheren, whethir ye knowun not; for Y speke to men `that knowen the lawe; for the lawe hath lordschip in a man, as long tyme as it lyueth?

۲ 2 زیرا زن منکوحه برحسب شریعت به شوهرزنده بسته است، اما هرگاه شوهرش بمیرد، ازشریعت شوهرش آزاد شود.

For that womman that is vndur an hosebonde, is boundun to the lawe, while the hosebonde lyueth; but if hir hosebonde is deed, sche is delyuered fro the lawe of the hosebonde.

۳ 3 پس مادامی که شوهرش حیات دارد، اگر به مرد دیگر پیوندد، زانیه خوانده می‌شود. لکن هرگاه شوهرش بمیرد، از آن شریعت آزاد است که اگر به شوهری دیگرداده شود، زانیه نباشد.

Therfor sche schal be clepid auoutresse, if sche be with another man, while the hosebonde lyueth; but if hir hosebonde is deed, sche is delyuered fro the lawe of the hosebonde, that sche be not auoutresse, if sche be with another man.

۴ 4 بنابراین، ای برادران من، شما نیز بوساطت جسد مسیح برای شریعت مرده شدید تا خود رابه دیگری پیوندید، یعنی با او که از مردگان برخاست، تا بجهت خدا ثمر آوریم.

And so, my britheren, ye ben maad deed to the lawe bi the bodi of Crist, that ye ben of another, that roos ayen fro deth, that ye bere fruyt to God.

۵ 5 زیرا وقتی که در جسم بودیم، هوسهای گناهانی که ازشریعت بود، در اعضای ما عمل می‌کرد تا بجهت موت ثمر آوریم.

For whanne we weren in fleisch, passiouns of synnes, that weren bi the lawe, wrouyten in oure membris, to bere fruyt to deth.

۶ 6 اما الحال چون برای آن چیزی که در آن بسته بودیم مردیم، از شریعت آزاد شدیم، بحدی که در تازگی روح بندگی می‌کنیم نه در کهنگی حرف.

But now we ben vnboundun fro the lawe of deth, in which we weren holdun, so that we seruen in newnesse of spirit, and not in eldnesse of lettre.

۷ 7 پس چه گوییم؟ آیا شریعت گناه است؟ حاشا! بلکه گناه را جز به شریعت ندانستیم. زیراکه شهوت را نمی دانستم، اگر شریعت نمی گفت که طمع مورز.

What therfor schulen we seie? The lawe is synne? God forbede. But Y knew not synne, but bi lawe; for Y wiste not that coueitynge was synne, but for the lawe seide, Thou schalt not coueyte.

۸ 8 لکن گناه از حکم فرصت جسته، هر قسم طمع را در من پدید آورد، زیرا بدون شریعت گناه مرده است.

And thoruy occasioun takun, synne bi the maundement hath wrouyt in me al coueytise; for withouten the lawe, synne was deed.

۹ 9 و من از قبل بدون شریعت زنده می‌بودم؛ لکن چون حکم آمد، گناه زنده گشت و من مردم.

And Y lyuede withouten the lawe sumtyme; but whanne the comaundement was comun, synne lyuede ayen.

۱۰ 10 و آن حکمی که برای حیات بود، همان مرا باعث موت گردید.

But Y was deed, and this comaundement that was to lijf, was foundun to me, to be to deth.

۱۱ 11 زیراگناه از حکم فرصت یافته، مرا فریب داد و به آن مرا کشت.

For synne, thorouy occasioun takun bi the comaundement, disceyuede me, and bi that it slow me.

۱۲ 12 خلاصه شریعت مقدس است و حکم مقدس و عادل و نیکو.

Therfor the lawe is hooli, and the comaundement is hooli, and iust, and good.

۱۳ 13 پس آیا نیکویی برای من موت گردید؟ حاشا! بلکه گناه، تا گناه بودنش ظاهر شود. بوسیله نیکویی برای من باعث مرگ شد تا آنکه گناه به‌سبب حکم بغایت خبیث شود.

Is thanne that thing that is good, maad deth to me? God forbede. But synne, that it seme synne, thorouy good thing wrouyte deth to me, that me synne ouer maner thorouy the comaundement.

۱۴ 14 زیرا می‌دانیم که شریعت روحانی است، لکن من جسمانی و زیر گناه فروخته شده هستم،

And we witen, that the lawe is spiritual; but Y am fleischli, seld vndur synne.

۱۵ 15 که آنچه می‌کنم نمی دانم زیرا آنچه می‌خواهم نمی کنم بلکه کاری را که از آن نفرت دارم بجامی آورم.

For Y vndurstonde not that that Y worche; for Y do not the good thing that Y wole, but Y do thilke yuel thing that Y hate.

۱۶ 16 پس هرگاه کاری را که نمی خواهم به‌جا می‌آورم، شریعت را تصدیق می‌کنم که نیکوست.

And if Y do that thing that Y wole not, Y consente to the lawe, that it is good.

۱۷ 17 و الحال من دیگر فاعل آن نیستم بلکه آن گناهی که در من ساکن است.

But now Y worche not it now, but the synne that dwellith in me.

۱۸ 18 زیرامی دانم که در من یعنی در جسدم هیچ نیکویی ساکن نیست، زیرا که اراده در من حاضر است اماصورت نیکو کردن نی.

But and Y woot, that in me, that is, in my fleisch, dwellith no good; for wille lieth to me, but Y fynde not to performe good thing.

۱۹ 19 زیرا آن نیکویی را که می‌خواهم نمی کنم، بلکه بدی را که نمی خواهم می‌کنم.

For Y do not thilke good thing that Y wole, but Y do thilke yuel thing that Y wole not.

۲۰ 20 پس چون آنچه را نمی خواهم می‌کنم، من دیگر فاعل آن نیستم بلکه گناه که در من ساکن است.

And if Y do that yuel thing that Y wole not, Y worche not it, but the synne that dwellith in me.

۲۱ 21 لهذا این شریعت را می‌یابم که وقتی که می‌خواهم نیکویی کنم بدی نزد من حاضر است.

Therfor Y fynde the lawe to me willynge to do good thing, for yuel thing lieth to me.

۲۲ 22 زیرا برحسب انسانیت باطنی به شریعت خداخشنودم.

For Y delite togidere to the lawe of God, aftir the ynnere man. But Y se another lawe in my membris,

۲۳ 23 لکن شریعتی دیگر در اعضای خودمی بینم که با شریعت ذهن من منازعه می‌کند و مرااسیر می‌سازد به آن شریعت گناه که در اعضای من است.

ayenfiytynge the lawe of my soule, and makynge me caitif in the lawe of synne, that is in my membris.

۲۴ 24 وای بر من که مرد شقی‌ای هستم! کیست که مرا از جسم این موت رهایی بخشد؟

Y am an vnceli man; who schal delyuer me fro the bodi of this synne?

۲۵ 25 خدا راشکر می‌کنم بوساطت خداوند ما عیسی مسیح. خلاصه اینکه من به ذهن خود شریعت خدا رابندگی می‌کنم و اما به جسم خود شریعت گناه را.

The grace of God, bi Jhesu Crist oure Lord. Therfor Y my silf bi the soule serue to the lawe of God; but bi fleisch to the lawe of synne.