< مزامیر 1 >
خوشابحال کسیکه به مشورت شریران نرود و به راه گناهکاران نایستد، و درمجلس استهزاکنندگان ننشیند؛ | ۱ 1 |
복있는 사람은 악인의 꾀를 좇지 아니하며 죄인의 길에 서지 아니하며 오만한 자의 자리에 앉지 아니하고
بلکه رغبت اودر شریعت خداوند است و روز و شب درشریعت او تفکر میکند. | ۲ 2 |
오직 여호와의 율법을 즐거워하여 그 율법을 주야로 묵상하는 자로다
پس مثل درختی نشانده نزد نهرهای آب خواهد بود، که میوه خودرا در موسمش میدهد، و برگش پژمرده نمی گردد و هرآنچه میکند نیک انجام خواهدبود. | ۳ 3 |
저는 시냇가에 심은 나무가 시절을 좇아 과실을 맺으며 그 잎사귀가 마르지 아니함 같으니 그 행사가 다 형통하리로다
شریران چنین نیستند، بلکه مثل کاهند که بادآن را پراکنده میکند. | ۴ 4 |
악인은 그렇지 않음이여 오직 바람에 나는 겨와 같도다
لهذا شریران در داوری نخواهند ایستاد و نه گناهکاران در جماعت عادلان. | ۵ 5 |
그러므로 악인이 심판을 견디지 못하며 죄인이 의인의 회중에 들지 못하리로다
زیرا خداوند طریق عادلان را میداند، ولی طریق گناهکاران هلاک خواهد شد. | ۶ 6 |
대저 의인의 길은 여호와께서 인정하시나 악인의 길은 망하리로다