< مزامیر 1 >

خوشابحال کسی‌که به مشورت شریران نرود و به راه گناهکاران نایستد، و درمجلس استهزاکنندگان ننشیند؛ ۱ 1
복있는 사람은 악인의 꾀를 좇지 아니하며 죄인의 길에 서지 아니하며 오만한 자의 자리에 앉지 아니하고
بلکه رغبت اودر شریعت خداوند است و روز و شب درشریعت او تفکر می‌کند. ۲ 2
오직 여호와의 율법을 즐거워하여 그 율법을 주야로 묵상하는 자로다
پس مثل درختی نشانده نزد نهرهای آب خواهد بود، که میوه خودرا در موسمش می‌دهد، و برگش پژمرده نمی گردد و هر‌آنچه می‌کند نیک انجام خواهدبود. ۳ 3
저는 시냇가에 심은 나무가 시절을 좇아 과실을 맺으며 그 잎사귀가 마르지 아니함 같으니 그 행사가 다 형통하리로다
شریران چنین نیستند، بلکه مثل کاهند که بادآن را پراکنده می‌کند. ۴ 4
악인은 그렇지 않음이여 오직 바람에 나는 겨와 같도다
لهذا شریران در داوری نخواهند ایستاد و نه گناهکاران در جماعت عادلان. ۵ 5
그러므로 악인이 심판을 견디지 못하며 죄인이 의인의 회중에 들지 못하리로다
زیرا خداوند طریق عادلان را می‌داند، ولی طریق گناهکاران هلاک خواهد شد. ۶ 6
대저 의인의 길은 여호와께서 인정하시나 악인의 길은 망하리로다

< مزامیر 1 >