< مزامیر 1 >

خوشابحال کسی‌که به مشورت شریران نرود و به راه گناهکاران نایستد، و درمجلس استهزاکنندگان ننشیند؛ ۱ 1
Bienheureux est l'homme qui ne vit point selon le conseil des méchants, et qui ne s'arrête point dans la voie des pécheurs, et qui ne s'assied point au banc des moqueurs;
بلکه رغبت اودر شریعت خداوند است و روز و شب درشریعت او تفکر می‌کند. ۲ 2
Mais qui prend plaisir en la Loi de l'Eternel, et qui médite jour et nuit en sa Loi.
پس مثل درختی نشانده نزد نهرهای آب خواهد بود، که میوه خودرا در موسمش می‌دهد، و برگش پژمرده نمی گردد و هر‌آنچه می‌کند نیک انجام خواهدبود. ۳ 3
Car il sera comme un arbre planté près des ruisseaux d'eaux, qui rend son fruit en sa saison, et duquel le feuillage ne se flétrit point; et [ainsi] tout ce qu'il fera prospérera.
شریران چنین نیستند، بلکه مثل کاهند که بادآن را پراکنده می‌کند. ۴ 4
Il n'en sera pas ainsi des méchants; mais ils seront comme la balle que le vent chasse au loin.
لهذا شریران در داوری نخواهند ایستاد و نه گناهکاران در جماعت عادلان. ۵ 5
C'est pourquoi les méchants ne subsisteront point en jugement, ni les pécheurs dans l'assemblée des justes.
زیرا خداوند طریق عادلان را می‌داند، ولی طریق گناهکاران هلاک خواهد شد. ۶ 6
Car l'Eternel connaît la voie des justes; mais la voie des méchants périra.

< مزامیر 1 >