مزامیر 95

۱ 1 بیایید خداوند را بسراییم و صخره نجات خود را آواز شادمانی دهیم!

Venez, chantons à Yahvé. Crions à haute voix vers le rocher de notre salut!

۲ 2 به حضور او با حمد نزدیک بشویم! و با مزامیر او راآواز شادمانی دهیم!

Approchons-nous de sa présence avec des actions de grâce. Louons-le en chansons!

۳ 3 زیرا که یهوه، خدای بزرگ است،

Car Yahvé est un grand Dieu, un grand Roi au-dessus de tous les dieux.

۴ 4 و پادشاه عظیم بر جمیع خدایان. نشیبهای زمین در دست وی است و فرازهای کوهها از آن او.

Les profondeurs de la terre sont dans sa main. Les hauteurs des montagnes sont aussi les siennes.

۵ 5 دریا از آن اوست، او آن رابساخت؛ و دستهای وی خشکی را مصور نمود.

La mer est à lui, il l'a faite. Ses mains ont formé la terre ferme.

۶ 6 بیایید عبادت و سجده نماییم و به حضورآفریننده خود خداوند زانو زنیم!

Oh, venez, adorons et prosternons-nous. Agenouillons-nous devant Yahvé, notre créateur,

۷ 7 زیرا که اوخدای ما است! و ما قوم مرتع و گله دست اومی باشیم! امروز کاش آواز او را می‌شنیدید!

car il est notre Dieu. Nous sommes le peuple de son pâturage, et les moutons qu'il garde. Aujourd'hui, oh, que vous entendiez sa voix!

۸ 8 دل خود را سخت مسازید، مثل مریبا، مانند یوم مسا در صحرا.

N'endurcissez pas votre cœur, comme à Meriba, comme le jour de Massah dans le désert,

۹ 9 چون اجداد شما مرا آزمودند وتجربه کردند و اعمال مرا دیدند.

quand vos pères me tentaient, m'a testé, et a vu mon travail.

۱۰ 10 چهل سال ازآن قوم محزون بودم و گفتم: «قوم گمراه دل هستند که طرق مرا نشناختند.

Pendant quarante longues années, j'ai été affligé par cette génération, et a dit: « C'est un peuple qui se trompe dans son cœur. Ils n'ont pas connu mes voies. »

۱۱ 11 پس در غضب خود قسم خوردم، که به آرامی من داخل نخواهند شد.»

C'est pourquoi j'ai juré dans ma colère, « Ils n'entreront pas dans mon repos. »