مزامیر 94

۱ 1 ای یهوه خدای ذوالانتقام، ای خدای ذوالانتقام، تجلی فرما!

Боже од освете, Господе, Боже од освете, покажи се!

۲ 2 ‌ای داور جهان متعال شو و بر متکبران مکافات برسان!

Подигни се, судијо земаљски, подај заслугу охолима.

۳ 3 ‌ای خداوند تا به کی شریران، تا به کی شریران فخرخواهند نمود؟

Докле ће се безбожници, Господе, докле ће се безбожници хвалити?

۴ 4 حرفها می‌زنند و سخنان ستم آمیز می‌گویند. جمیع بدکاران لاف می‌زنند. ای خداوند، قوم تو را می‌شکنند و میراث تو راذلیل می‌سازند.

Руже и охоло говоре, величају се сви који чине безакоње.

۵ 5

Газе народ Твој, Господе, и достојање Твоје муче.

۶ 6 بیوه‌زنان و غریبان را می‌کشند ویتیمان را به قتل می‌رسانند.

Удовицу и дошљака убијају, и сироте море.

۷ 7 و می‌گویند یاه نمی بیند و خدای یعقوب ملاحظه نمی نماید.

И говоре: Неће видети Господ, и неће дознати Бог Јаковљев.

۸ 8 ‌ای احمقان قوم بفهمید! و‌ای ابلهان کی تعقل خواهید نمود؟

Оразумите се, прелуди људи! Будале! Кад ћете бити паметни?

۹ 9 او که گوش را غرس نمود، آیانمی شنود؟ او که چشم را ساخت، آیا نمی بیند؟

Који је створио ухо, зар не чује? И који је око начинио, зар не види?

۱۰ 10 او که امت‌ها را تادیب می‌کند، آیا توبیخ نخواهد نمود، او که معرفت را به انسان می‌آموزد؟

Зар неће обличити који народе уразумљује, који учи човека да зна?

۱۱ 11 خداوند فکرهای انسان را می‌داندکه محض بطالت است.

Господ зна мисли људима како су ништаве.

۱۲ 12 ‌ای یاه خوشابحال شخصی که او را تادیب می‌نمایی و از شریعت خود او را تعلیم می‌دهی

Благо човеку кога Ти, Господе, уразумљујеш, и законом својим учиш;

۱۳ 13 تا او را از روزهای بلا راحت بخشی، مادامی که حفره برای شریران کنده شود.

Да би му дао мир у зле дане, док се ископа јама безбожнику.

۱۴ 14 زیرا خداوندقوم خود را رد نخواهد کرد و میراث خویش راترک نخواهد نمود.

Јер неће одбацити Господ народ свој, и достојање своје неће оставити.

۱۵ 15 زیرا که داوری به انصاف رجوع خواهد کرد و همه راست دلان پیروی آن را خواهند نمود.

Јер ће се суд вратити на правду, у њега ће наћи сви правог срца.

۱۶ 16 کیست که برای من با شریران مقاومت خواهد کرد و کیست که با بدکاران مقابله خواهدنمود.

Ко ће устати за мене супрот злима? Ко ће стати за мене супрот онима који чине безакоње?

۱۷ 17 اگر خداوند مددکار من نمی بود، جان من به زودی در خاموشی ساکن می‌شد.

Кад ми Господ не би био помоћник, брзо би се душа моја преселила онамо где се ћути.

۱۸ 18 چون گفتم که پای من می‌لغزد، پس رحمت تو‌ای خداوندمرا تایید نمود.

Кад кажем: Дрхће ми нога, милост Твоја, Господе, прихвата ме.

۱۹ 19 در کثرت اندیشه های دل من، تسلی های توجانم را آسایش بخشید.

Кад се умноже бриге у срцу мом, утехе Твоје разговарају душу моју.

۲۰ 20 آیا کرسی شرارت باتو رفاقت تواند نمود، که فساد را به قانون اختراع می‌کند؟

Еда ли ће се близу Тебе стати престо крвнички, и онај који намишља насиље насупрот закону?

۲۱ 21 بر جان مرد صدیق با هم جمع می‌شوند و بر خون بی‌گناه فتوا می‌دهند.

Спремају се на душу праведникову, и крв праву окривљују.

۲۲ 22 لیکن خداوند برای من قلعه بلند است و خدایم صخره ملجای من است.

Али је Господ моје пристаниште, и Бог је мој тврдо уточиште моје.

۲۳ 23 و گناه ایشان را بر ایشان راجع خواهد کرد و ایشان را در شرارت ایشان فانی خواهد ساخت. یهوه خدای ما ایشان را فانی خواهد نمود.

Он ће им вратити за безакоње њихово, за њихову злоћу истребиће их, истребиће их Господ, Бог наш.