مزامیر 94

۱ 1 ای یهوه خدای ذوالانتقام، ای خدای ذوالانتقام، تجلی فرما!

あだを報いられる神、主よ、あだを報いられる神よ、光を放ってください。

۲ 2 ‌ای داور جهان متعال شو و بر متکبران مکافات برسان!

地をさばかれる者よ、立って高ぶる者にその受くべき罰をお与えください。

۳ 3 ‌ای خداوند تا به کی شریران، تا به کی شریران فخرخواهند نمود؟

主よ、悪しき者はいつまで、悪しき者はいつまで勝ち誇るでしょうか。

۴ 4 حرفها می‌زنند و سخنان ستم آمیز می‌گویند. جمیع بدکاران لاف می‌زنند. ای خداوند، قوم تو را می‌شکنند و میراث تو راذلیل می‌سازند.

彼らは高慢な言葉を吐き散らし、すべて不義を行う者はみずから高ぶります。

۵ 5

主よ、彼らはあなたの民を打ち砕き、あなたの嗣業を苦しめます。

۶ 6 بیوه‌زنان و غریبان را می‌کشند ویتیمان را به قتل می‌رسانند.

彼らはやもめと旅びとのいのちをうばい、みなしごを殺します。

۷ 7 و می‌گویند یاه نمی بیند و خدای یعقوب ملاحظه نمی نماید.

彼らは言います、「主は見ない、ヤコブの神は悟らない」と。

۸ 8 ‌ای احمقان قوم بفهمید! و‌ای ابلهان کی تعقل خواهید نمود؟

民のうちの鈍き者よ、悟れ。愚かな者よ、いつ賢くなるだろうか。

۹ 9 او که گوش را غرس نمود، آیانمی شنود؟ او که چشم را ساخت، آیا نمی بیند؟

耳を植えた者は聞くことをしないだろうか、目を造った者は見ることをしないだろうか。

۱۰ 10 او که امت‌ها را تادیب می‌کند، آیا توبیخ نخواهد نمود، او که معرفت را به انسان می‌آموزد؟

もろもろの国民を懲らす者は罰することをしないだろうか、人を教える者は知識をもたないだろうか。

۱۱ 11 خداوند فکرهای انسان را می‌داندکه محض بطالت است.

主は人の思いの、むなしいことを知られる。

۱۲ 12 ‌ای یاه خوشابحال شخصی که او را تادیب می‌نمایی و از شریعت خود او را تعلیم می‌دهی

主よ、あなたによって懲らされる人、あなたのおきてを教えられる人はさいわいです。

۱۳ 13 تا او را از روزهای بلا راحت بخشی، مادامی که حفره برای شریران کنده شود.

あなたはその人を災の日からのがれさせ、悪しき者のために穴が掘られるまでその人に平安を与えられます。

۱۴ 14 زیرا خداوندقوم خود را رد نخواهد کرد و میراث خویش راترک نخواهد نمود.

主はその民を捨てず、その嗣業を見捨てられないからです。

۱۵ 15 زیرا که داوری به انصاف رجوع خواهد کرد و همه راست دلان پیروی آن را خواهند نمود.

さばきは正義に帰り、すべて心の正しい者はそれに従うでしょう。

۱۶ 16 کیست که برای من با شریران مقاومت خواهد کرد و کیست که با بدکاران مقابله خواهدنمود.

だれがわたしのために立ちあがって、悪しき者を責めるだろうか。だれがわたしのために立って、不義を行う者を責めるだろうか。

۱۷ 17 اگر خداوند مددکار من نمی بود، جان من به زودی در خاموشی ساکن می‌شد.

もしも主がわたしを助けられなかったならば、わが魂はとくに音なき所に住んだであろう。

۱۸ 18 چون گفتم که پای من می‌لغزد، پس رحمت تو‌ای خداوندمرا تایید نمود.

しかし「わたしの足がすべる」と思ったとき、主よ、あなたのいつくしみはわたしをささえられました。

۱۹ 19 در کثرت اندیشه های دل من، تسلی های توجانم را آسایش بخشید.

わたしのうちに思い煩いの満ちるとき、あなたの慰めはわが魂を喜ばせます。

۲۰ 20 آیا کرسی شرارت باتو رفاقت تواند نمود، که فساد را به قانون اختراع می‌کند؟

定めをもって危害をたくらむ悪しき支配者はあなたと親しむことができるでしょうか。

۲۱ 21 بر جان مرد صدیق با هم جمع می‌شوند و بر خون بی‌گناه فتوا می‌دهند.

彼らは相結んで正しい人の魂を責め、罪のない者に死を宣告します。

۲۲ 22 لیکن خداوند برای من قلعه بلند است و خدایم صخره ملجای من است.

しかし主はわが高きやぐらとなり、わが神はわが避け所の岩となられました。

۲۳ 23 و گناه ایشان را بر ایشان راجع خواهد کرد و ایشان را در شرارت ایشان فانی خواهد ساخت. یهوه خدای ما ایشان را فانی خواهد نمود.

主は彼らの不義を彼らに報い、彼らをその悪のゆえに滅ぼされます。われらの神、主は彼らを滅ぼされます。