< مزامیر 92 >
مزمور و سرود برای روز سبت خداوند را حمد گفتن نیکو است و به نام تو تسبیح خواندن، ای حضرت اعلی. | ۱ 1 |
En Psalme, en Sang paa Sabbatens Dag.
بامدادان رحمت تو را اعلام نمودن و درهر شب امانت تو را. | ۲ 2 |
Det er godt at takke Herren og at lovsynge dit Navn, du Højeste!
بر ذات ده اوتار و بر رباب وبه نغمه هجایون و بربط. | ۳ 3 |
at kundgøre din Miskundhed om Morgenen og din Sandhed om Natten
زیرا کهای خداوند مرابهکارهای خودت شادمان ساختهای. بهسبب اعمال دستهای تو ترنم خواهم نمود. | ۴ 4 |
paa de ti Strenge og paa Psalteren til Harpens Klang.
ای خداوند اعمال تو چه عظیم است و فکرهای توبی نهایت عمیق. | ۵ 5 |
Thi, Herre! du har glædet mig ved dit Værk; jeg vil synge med Fryd om dine Hænders Gerninger.
مرد وحشی این را نمی داند و جاهل در این تامل نمی کند. | ۶ 6 |
Herre! hvor store ere dine Gerninger, dine Tanker ere meget dybe.
وقتی که شریران مثل علف میرویند و جمیع بدکاران میشکفند، برای این است که تا به ابد هلاک گردند. | ۷ 7 |
En ufornuftig Mand kender det ikke, og en Daare forstaar ikke dette.
لیکن توای خداوند بر اعلی علیین هستی، تا ابدالاباد. | ۸ 8 |
Naar de ugudelige grønnes som en Urt, og alle de, som gøre Uret, blomstre, er det til deres Ødelæggelse stedse og altid.
زیرا اینک دشمنان توای خداوند، هان دشمنان تو هلاک خواهند شد و جمیع بدکاران پراکنده خواهند شد. | ۹ 9 |
Men du, Herre, er høj evindelig.
و اما شاخ مرا مثل شاخ گاو وحشی بلندکردهای و به روغن تازه مسح شدهام. | ۱۰ 10 |
Thi se, dine Fjender, Herre! thi se, dine Fjender skulle omkomme, alle de, som gøre Uret, skulle adspredes.
و چشم من بر دشمنانم خواهد نگریست و گوشهای من ازشریرانی که با من مقاومت میکنند خواهد شنید. | ۱۱ 11 |
Men du ophøjede mit Horn som Enhjørningens; jeg er overgydt med frisk Olie.
عادل مثل درخت خرما خواهد شکفت و مثل سرو آزاد در لبنان نمو خواهد کرد. | ۱۲ 12 |
Og mit Øje saa paa mine Fjender, mine Øren hørte paa de onde, som opstode imod mig.
آنانی که درخانه خداوند غرس شدهاند، در صحنهای خدای ما خواهند شکفت. | ۱۳ 13 |
Den retfærdige skal grønnes som et Palmetræ, han skal vokse som et Cedertræ paa Libanon.
در وقت پیری نیز میوه خواهندآورد و تر و تازه و سبز خواهند بود. | ۱۴ 14 |
De, som ere plantede i Herrens Hus, de skulle grønnes i vor Guds Forgaarde.
تااعلام کنند که خداوند راست است. او صخره من است و در وی هیچ بیانصافی نیست. | ۱۵ 15 |
De skulle endnu bære Frugt, naar de ere graahærdede, de skulle være saftige og grønne til at forkynde, at Herren er oprigtig, min Klippe, og at der ikke er Uret hos ham.