< مزامیر 91 >
آنکه در ستر حضرت اعلی نشسته است، زیر سایه قادرمطلق ساکن خواهد بود. | ۱ 1 |
Joka Korkeimman varjeluksessa istuu ja Kaikkivaltiaan varjossa oleskelee,
درباره خداوند میگویم که او ملجاو قلعه من است و خدای من که بر او توکل دارم. | ۲ 2 |
Hän sanoo Herralle: minun toivoni ja linnani, minun Jumalani, johon minä uskallan.
زیرا که او تو را از دام صیاد خواهد رهانید و ازوبای خبیث. | ۳ 3 |
Sillä hän pelastaa sinun väijyjän paulasta, ja vahingollisesta ruttotaudista.
به پرهای خود تو را خواهدپوشانید و زیر بالهایش پناه خواهی گرفت. راستی او تو را مجن و سپر خواهد بود. | ۴ 4 |
Hän sulillansa sinua varjoo, ja sinun turvas on hänen siipeinsä alla: hänen totuutensa on keihäs ja kilpi;
از خوفی درشب نخواهی ترسید و نه از تیری که در روزمی پرد. | ۵ 5 |
Ettes pelkäisi yön kauhistusta, ja nuolia, jotka päivällä lentävät,
و نه از وبایی که در تاریکی میخرامد ونه از طاعونی که وقت ظهر فساد میکند. | ۶ 6 |
Sitä ruttoa, joka pimeässä liikkuu, ja sairautta, joka puolipäivänä turmelee.
هزارنفر بهجانب تو خواهند افتاد و ده هزار بهدست راست تو. لیکن نزد تو نخواهد رسید. | ۷ 7 |
Vaikka tuhannen lankeisi sivullas, ja kymmenentuhatta sinun oikiallas, niin ei se sinuun satu.
فقط به چشمان خود خواهی نگریست و پاداش شریران را خواهی دید. | ۸ 8 |
Ja tosin sinun pitää silmilläs näkemän ja katsoman, kuinka jumalattomille kostetaan.
زیرا گفتی توای خداوندملجای من هستی و حضرت اعلی را ماوای خویش گردانیدهای. | ۹ 9 |
Sillä Herra on sinun toivos, ja Ylimmäinen on sinun turvas.
هیچ بدی بر تو واقع نخواهد شد و بلایی نزد خیمه تو نخواهد رسید. | ۱۰ 10 |
Ei sinua pidä mikään paha kohtaaman, ja ei yhtään vaivaa pidä sinun majaas lähestymän.
زیرا که فرشتگان خود را درباره تو امر خواهدفرمود تا در تمامی راههایت تو را حفظ نمایند. | ۱۱ 11 |
Sillä hän on antanut käskyn enkeleillensä sinusta, että he kätkevät sinua kaikissa teissäs,
تو را بر دستهای خود برخواهند داشت، مباداپای خود را به سنگ بزنی. | ۱۲ 12 |
Että he kantavat sinua käsissä, ettes jalkaas kiveen loukkaisi.
بر شیر و افعی پای خواهی نهاد؛ شیربچه و اژدها را پایمال خواهی کرد. | ۱۳ 13 |
Sinä käyt jalopeuran ja kyykäärmeen päällä, ja tallaat nuoren jalopeuran ja lohikäärmeen.
«چونکه به من رغبت دارد او را خواهم رهانید و چونکه به اسم من عارف است او راسرافراز خواهم ساخت. | ۱۴ 14 |
Että hän minua halasi, niin minä hänen päästän: hän tuntee minun nimeni, sentähden minä varjelen häntä.
چون مرا خواند او رااجابت خواهم کرد. من در تنگی با او خواهم بود واو را نجات داده، معزز خواهم ساخت. | ۱۵ 15 |
Hän avuksihuutaa minua, sentähden minä kuulen häntä; hänen tykönänsä olen minä tuskassa; siitä minä hänen tempaan pois ja saatan hänen kunniaan.
به طول ایام او را سیر میگردانم و نجات خویش را بدونشان خواهم داد.» | ۱۶ 16 |
Minä ravitsen hänen pitkällä ijällä, ja osoitan hänelle autuuteni.