مزامیر 91

۱ 1 آنکه در ستر حضرت اعلی نشسته است، زیر سایه قادرمطلق ساکن خواهد بود.

He who is dwelling In the secret place of the Most High, Habitually lodges in the shade of the Mighty,

۲ 2 درباره خداوند می‌گویم که او ملجاو قلعه من است و خدای من که بر او توکل دارم.

He is saying of YHWH, “My refuge, and my bulwark, my God, I trust in Him,”

۳ 3 زیرا که او تو را از دام صیاد خواهد رهانید و ازوبای خبیث.

For He delivers you from the snare of a fowler, From a calamitous pestilence.

۴ 4 به پرهای خود تو را خواهدپوشانید و زیر بالهایش پناه خواهی گرفت. راستی او تو را مجن و سپر خواهد بود.

He covers you over with His pinion, And under His wings you trust, His truth [is] a shield and buckler.

۵ 5 از خوفی درشب نخواهی ترسید و نه از تیری که در روزمی پرد.

You are not afraid of fear by night, Of arrow that flies by day,

۶ 6 و نه از وبایی که در تاریکی می‌خرامد ونه از طاعونی که وقت ظهر فساد می‌کند.

Of pestilence that walks in thick darkness, Of destruction that destroys at noon,

۷ 7 هزارنفر به‌جانب تو خواهند افتاد و ده هزار به‌دست راست تو. لیکن نزد تو نخواهد رسید.

One thousand fall at your side, And a myriad at your right hand, [But] it does not come near to you.

۸ 8 فقط به چشمان خود خواهی نگریست و پاداش شریران را خواهی دید.

But with your eyes you look, And you see the reward of the wicked,

۹ 9 زیرا گفتی تو‌ای خداوندملجای من هستی و حضرت اعلی را ماوای خویش گردانیده‌ای.

(For You, O YHWH, [are] my refuge), You made the Most High your habitation.

۱۰ 10 هیچ بدی بر تو واقع نخواهد شد و بلایی نزد خیمه تو نخواهد رسید.

Evil does not happen to you, And a plague does not come near your tent,

۱۱ 11 زیرا که فرشتگان خود را درباره تو امر خواهدفرمود تا در تمامی راههایت تو را حفظ نمایند.

For He charges His messengers for you, To keep you in all your ways,

۱۲ 12 تو را بر دستهای خود برخواهند داشت، مباداپای خود را به سنگ بزنی.

On the hands they bear you up, Lest you strike your foot against a stone.

۱۳ 13 بر شیر و افعی پای خواهی نهاد؛ شیربچه و اژدها را پایمال خواهی کرد.

You tread on lion and cobra, You trample young lion and dragon.

۱۴ 14 «چونکه به من رغبت دارد او را خواهم رهانید و چونکه به اسم من عارف است او راسرافراز خواهم ساخت.

Because he has delighted in Me, I also deliver him—I set him on high, Because he has known My Name.

۱۵ 15 چون مرا خواند او رااجابت خواهم کرد. من در تنگی با او خواهم بود واو را نجات داده، معزز خواهم ساخت.

He calls Me, and I answer him, I [am] with him in distress, I deliver him, and honor him.

۱۶ 16 به طول ایام او را سیر می‌گردانم و نجات خویش را بدونشان خواهم داد.»

I satisfy him with [the] length of [his] days, And I cause him to look on My salvation!