مزامیر 81

۱ 1 برای سالار مغنیان برجتیت. مزمور آساف ترنم نمایید برای خدایی که قوت ماست. برای خدای یعقوب آوازشادمانی دهید!

For the Chief Musician; set to the Gittith. [A Psalm] of Asaph. Sing aloud unto God our strength: Make a joyful noise unto the God of Jacob.

۲ 2 سرود را بلند کنید و دف رابیاورید و بربط دلنواز را با رباب!

Raise a song, and bring hither the timbrel, The pleasant harp with the psaltery.

۳ 3 کرنا را بنوازیددر اول ماه، در ماه تمام و در روز عید ما.

Blow the trumpet at the new moon, At the full moon, on our feast-day.

۴ 4 زیرا که این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی ازخدای یعقوب.

For it is a statute for Israel, An ordinance of the God of Jacob.

۵ 5 این را شهادتی در یوسف تعیین فرمود، چون بر زمین مصر بیرون رفت، جایی که لغتی را که نفهمیده بودم شنیدم:

He appointed it in Joseph for a testimony, When he went out over the land of Egypt, [Where] I heard a language that I knew not.

۶ 6 «دوش او را از بار سنگین آزاد ساختم ودستهای او از سبد رها شد.

I removed his shoulder from the burden: His hands were freed from the basket.

۷ 7 در تنگی استدعانمودی و تو را خلاصی دادم. در ستر رعد، تو رااجابت کردم و تو را نزد آب مریبه امتحان نمودم.

Thou calledst in trouble, and I delivered thee; I answered thee in the secret place of thunder; I proved thee at the waters of Meribah. (Selah)

۸ 8 «ای قوم من بشنو و تو را تاکید می‌کنم. وای اسرائیل اگر به من گوش دهی.

Hear, O my people, and I will testify unto thee: O Israel, if thou wouldest hearken unto me!

۹ 9 در میان توخدای غیر نباشد و نزد خدای بیگانه سجده منما.

There shall no strange god be in thee; Neither shalt thou worship any foreign god.

۱۰ 10 من یهوه خدای تو هستم که تو را از زمین مصربرآوردم. دهان خود را نیکو باز کن و آن را پرخواهم ساخت.

I am Jehovah thy God, Who brought thee up out of the land of Egypt: Open thy mouth wide, and I will fill it.

۱۱ 11 لیکن قوم من سخن مرانشنیدند و اسرائیل مرا ابا نمودند.

But my people hearkened not to my voice; And Israel would none of me.

۱۲ 12 پس ایشان را به سختی دلشان ترک کردم که به مشورتهای خود سلوک نمایند.

So I let them go after the stubbornness of their heart, That they might walk in their own counsels.

۱۳ 13 ‌ای کاش که قوم من به من گوش می‌گرفتند و اسرائیل در طریقهای من سالک می‌بودند.

Oh that my people would hearken unto me, That Israel would walk in my ways!

۱۴ 14 آنگاه دشمنان ایشان رابزودی به زیر می‌انداختم و دست خود رابرخصمان ایشان برمی گردانیدم.

I would soon subdue their enemies, And turn my hand against their adversaries.

۱۵ 15 آنانی که ازخداوند نفرت دارند بدو گردن می‌نهادند. اما زمان ایشان باقی می‌بود تا ابدالاباد.

The haters of Jehovah should submit themselves unto him: But their time should endure for ever.

۱۶ 16 ایشان را به نیکوترین گندم می‌پرورد؛ و تو را به عسل ازصخره سیر می‌کردم.»

He would feed them also with the finest of the wheat; And with honey out of the rock would I satisfy thee.