مزامیر 80

۱ 1 برای سالار مغنیان. شهادتی بر سوسنها. مزمور آساف ای شبان اسرائیل بشنو! ای که یوسف را مثل گله رعایت می‌کنی! ای که برکروبیین جلوس نموده‌ای، تجلی فرما!

For the Chief Musician; set to Shoshannim Eduth. A Psalm of Asaph. Give ear, O Shepherd of Israel, thou that leadest Joseph like a flock; thou that sittest upon the cherubim, shine forth.

۲ 2 به حضور افرایم و بنیامین و منسی، توانایی خود رابرانگیز و برای نجات ما بیا!

Before Ephraim and Benjamin and Manasseh, stir up thy might, and come to save us.

۳ 3 ‌ای خدا ما را باز آورو روی خود را روشن کن تا نجات یابیم!

Turn us again, O God; and cause thy face to shine, and we shall be saved.

۴ 4 ‌ای یهوه، خدای صبایوت، تا به کی به دعای قوم خویش غضبناک خواهی بود،

O LORD God of hosts, how long wilt thou be angry against the prayer of thy people?

۵ 5 نان ماتم رابدیشان می‌خورانی و اشکهای بی‌اندازه بدیشان می‌نوشانی؟

Thou hast fed them with the bread of tears, and given them tears to drink in large measure.

۶ 6 ما را محل منازعه همسایگان ماساخته‌ای و دشمنان ما در میان خویش استهزامی نمایند.

Thou makest us a strife unto our neighbours: and our enemies laugh among themselves.

۷ 7 ‌ای خدای لشکرها ما را بازآور وروی خود را روشن کن تا نجات یابیم!

Turn us again, O God of hosts; and cause thy face to shine, and we shall be saved.

۸ 8 موی را ازمصر بیرون آوردی. امت‌ها را بیرون کرده، آن راغرس نمودی.

Thou broughtest a vine out of Egypt: thou didst drive out the nations, and plantedst it.

۹ 9 پیش روی آن را وسعت دادی. پس ریشه خود را نیکو زده، زمین را پر ساخت.

Thou preparedst [room] before it, and it took deep root, and filled the land.

۱۰ 10 کوهها به سایه‌اش پوشانیده شد و سروهای آزاد خدا به شاخه هایش.

The mountains were covered with the shadow of it, and the boughs thereof were [like] cedars of God.

۱۱ 11 شاخه های خود را تابه دریا پهن کرد و فرعهای خویش را تا به نهر.

She sent out her branches unto the sea, and her shoots unto the River.

۱۲ 12 پس چرا دیوارهایش را شکسته‌ای که هر راهگذری آن را می‌چیند؟

Why hast thou broken down her fences, so that all they which pass by the way do pluck her?

۱۳ 13 گرازهای جنگل آن را ویران می‌کنند و وحوش صحرا آن رامی چرند.

The boar out of the wood doth ravage it, and the wild beasts of the field feed on it.

۱۴ 14 ‌ای خدای لشکرها رجوع کرده، از آسمان نظر کن و ببین و از این مو تفقد نما

Turn again, we beseech thee, O God of hosts: look down from heaven, and behold, and visit this vine,

۱۵ 15 و از این نهالی که دست راست تو غرس کرده است و از آن پسری که برای خویشتن قوی ساخته‌ای!

And the stock which thy right hand hath planted, and the branch that thou madest strong for thyself.

۱۶ 16 مثل هیزم در آتش سوخته شده و از عتاب روی تو تباه گردیده‌اند!

It is burned with fire, it is cut down: they perish at the rebuke of thy countenance.

۱۷ 17 دست تو بر مرد دست راست توباشد و بر پسر آدم که او را برای خویشتن قوی ساخته‌ای.

Let thy hand be upon the man of thy right hand, upon the son of man whom thou madest strong for thyself.

۱۸ 18 و ما از تو رو نخواهیم تافت. ما راحیات بده تا نام تو را بخوانیم.

So shall we not go back from thee: quicken thou us, and we will call upon thy name,

۱۹ 19 ‌ای یهوه، خدای لشکرها ما را بازآور و روی خود را روشن ساز تانجات یابیم.

Turn us again, O LORD God of hosts; cause thy face to shine, and we shall be saved.