مزامیر 80

۱ 1 برای سالار مغنیان. شهادتی بر سوسنها. مزمور آساف ای شبان اسرائیل بشنو! ای که یوسف را مثل گله رعایت می‌کنی! ای که برکروبیین جلوس نموده‌ای، تجلی فرما!

To him that excelleth on Shoshannim Eduth. A Psalme committed to Asaph. Heare, O thou Shepheard of Israel, thou that leadest Ioseph like sheepe: shewe thy brightnes, thou that sittest betweene the Cherubims.

۲ 2 به حضور افرایم و بنیامین و منسی، توانایی خود رابرانگیز و برای نجات ما بیا!

Before Ephraim and Beniamin and Manasseh stirre vp thy strength, and come to helpe vs.

۳ 3 ‌ای خدا ما را باز آورو روی خود را روشن کن تا نجات یابیم!

Turne vs againe, O God, and cause thy face to shine that we may be saued.

۴ 4 ‌ای یهوه، خدای صبایوت، تا به کی به دعای قوم خویش غضبناک خواهی بود،

O Lord God of hostes, how long wilt thou be angrie against the prayer of thy people?

۵ 5 نان ماتم رابدیشان می‌خورانی و اشکهای بی‌اندازه بدیشان می‌نوشانی؟

Thou hast fedde them with the bread of teares, and giuen them teares to drinke with great measure.

۶ 6 ما را محل منازعه همسایگان ماساخته‌ای و دشمنان ما در میان خویش استهزامی نمایند.

Thou hast made vs a strife vnto our neighbours, and our enemies laugh at vs among themselues.

۷ 7 ‌ای خدای لشکرها ما را بازآور وروی خود را روشن کن تا نجات یابیم!

Turne vs againe, O God of hostes: cause thy face to shine, and we shalbe saued.

۸ 8 موی را ازمصر بیرون آوردی. امت‌ها را بیرون کرده، آن راغرس نمودی.

Thou hast brought a vine out of Egypt: thou hast cast out the heathen, and planted it.

۹ 9 پیش روی آن را وسعت دادی. پس ریشه خود را نیکو زده، زمین را پر ساخت.

Thou madest roume for it, and didest cause it to take roote, and it filled the land.

۱۰ 10 کوهها به سایه‌اش پوشانیده شد و سروهای آزاد خدا به شاخه هایش.

The mountaines were couered with the shadowe of it, and the boughes thereof were like the goodly cedars.

۱۱ 11 شاخه های خود را تابه دریا پهن کرد و فرعهای خویش را تا به نهر.

Shee stretched out her branches vnto the Sea, and her boughes vnto the Riuer.

۱۲ 12 پس چرا دیوارهایش را شکسته‌ای که هر راهگذری آن را می‌چیند؟

Why hast thou then broken downe her hedges, so that all they, which passe by the way, haue plucked her?

۱۳ 13 گرازهای جنگل آن را ویران می‌کنند و وحوش صحرا آن رامی چرند.

The wilde bore out of the wood hath destroyed it, and the wilde beastes of the fielde haue eaten it vp.

۱۴ 14 ‌ای خدای لشکرها رجوع کرده، از آسمان نظر کن و ببین و از این مو تفقد نما

Returne we beseech thee, O God of hostes: looke downe from heauen and beholde and visite this vine,

۱۵ 15 و از این نهالی که دست راست تو غرس کرده است و از آن پسری که برای خویشتن قوی ساخته‌ای!

And the vineyard, that thy right hand hath planted, and the young vine, which thou madest strong for thy selfe.

۱۶ 16 مثل هیزم در آتش سوخته شده و از عتاب روی تو تباه گردیده‌اند!

It is burnt with fire and cut downe: and they perish at the rebuke of thy countenance.

۱۷ 17 دست تو بر مرد دست راست توباشد و بر پسر آدم که او را برای خویشتن قوی ساخته‌ای.

Let thine hande be vpon the man of thy right hande, and vpon the sonne of man, whome thou madest strong for thine owne selfe.

۱۸ 18 و ما از تو رو نخواهیم تافت. ما راحیات بده تا نام تو را بخوانیم.

So will not we goe backe from thee: reuiue thou vs, and we shall call vpon thy Name.

۱۹ 19 ‌ای یهوه، خدای لشکرها ما را بازآور و روی خود را روشن ساز تانجات یابیم.

Turne vs againe, O Lord God of hostes: cause thy face to shine and we shalbe saued.