< مزامیر 80 >

برای سالار مغنیان. شهادتی بر سوسنها. مزمور آساف ای شبان اسرائیل بشنو! ای که یوسف را مثل گله رعایت می‌کنی! ای که برکروبیین جلوس نموده‌ای، تجلی فرما! ۱ 1
For the end, for alternate [strains], a testimony for Asaph, a Psalm concerning the Assyrian. Attend, O Shepherd of Israel, who guide Joseph like a flock; you who sit upon the cherubs, manifest yourself;
به حضور افرایم و بنیامین و منسی، توانایی خود رابرانگیز و برای نجات ما بیا! ۲ 2
before Ephraim and Benjamin and Manasse, stir up your power, and come to deliver us.
‌ای خدا ما را باز آورو روی خود را روشن کن تا نجات یابیم! ۳ 3
Turn us, O God, and cause your face to shine; and we shall be delivered.
‌ای یهوه، خدای صبایوت، تا به کی به دعای قوم خویش غضبناک خواهی بود، ۴ 4
O Lord God of hosts, how long are you angry with the prayer of your servant?
نان ماتم رابدیشان می‌خورانی و اشکهای بی‌اندازه بدیشان می‌نوشانی؟ ۵ 5
You will feed us with bread of tears; and will cause us to drink tears by measure.
ما را محل منازعه همسایگان ماساخته‌ای و دشمنان ما در میان خویش استهزامی نمایند. ۶ 6
You has made us a strife to our neighbours; and our enemies have mocked at us.
‌ای خدای لشکرها ما را بازآور وروی خود را روشن کن تا نجات یابیم! ۷ 7
Turn us, O Lord God of hosts, and cause your face to shine; and we shall be saved. (Pause)
موی را ازمصر بیرون آوردی. امت‌ها را بیرون کرده، آن راغرس نمودی. ۸ 8
You have transplanted a vine out of Egypt: you have cast out the heathen, and planted it.
پیش روی آن را وسعت دادی. پس ریشه خود را نیکو زده، زمین را پر ساخت. ۹ 9
You made a way before it, and did cause its roots to strike, and the land was filled [with it].
کوهها به سایه‌اش پوشانیده شد و سروهای آزاد خدا به شاخه هایش. ۱۰ 10
Its shadow covered the mountains, and its shoots [equalled] the goodly cedars.
شاخه های خود را تابه دریا پهن کرد و فرعهای خویش را تا به نهر. ۱۱ 11
It sent forth its branches to the sea, and its shoots to the river.
پس چرا دیوارهایش را شکسته‌ای که هر راهگذری آن را می‌چیند؟ ۱۲ 12
Therefore have you broken down its hedge, while all that pass by the way pluck it?
گرازهای جنگل آن را ویران می‌کنند و وحوش صحرا آن رامی چرند. ۱۳ 13
The boar out of the wood has laid it waste, and the wild beast has devoured it.
‌ای خدای لشکرها رجوع کرده، از آسمان نظر کن و ببین و از این مو تفقد نما ۱۴ 14
O God of hosts, turn, we pray you: look on [us] from heaven, and behold and visit this vine;
و از این نهالی که دست راست تو غرس کرده است و از آن پسری که برای خویشتن قوی ساخته‌ای! ۱۵ 15
and restore that which your right hand has planted: and look on the son of man whom you did strengthen for yourself.
مثل هیزم در آتش سوخته شده و از عتاب روی تو تباه گردیده‌اند! ۱۶ 16
[It is] burnt with fire and dug up: they shall perish at the rebuke of your presence.
دست تو بر مرد دست راست توباشد و بر پسر آدم که او را برای خویشتن قوی ساخته‌ای. ۱۷ 17
Let your hand be upon the man of your right hand, and upon the son of man whom you did strengthen for yourself.
و ما از تو رو نخواهیم تافت. ما راحیات بده تا نام تو را بخوانیم. ۱۸ 18
So will we not depart from you: you shall quicken us, and we will call upon your name.
‌ای یهوه، خدای لشکرها ما را بازآور و روی خود را روشن ساز تانجات یابیم. ۱۹ 19
Turn us, O Lord God of hosts, and make your face to shine; and we shall be saved.

< مزامیر 80 >