< مزامیر 8 >
برای سالار مغنیان برجتیت. مزمور داود ای یهوه خداوند ما، چه مجید است نام تودر تمامی زمین، که جلال خود را فوق آسمانها گذاردهای! | ۱ 1 |
Господе, Господе наш! Како је величанствено име Твоје по свој земљи! Подигао си славу своју више небеса.
از زبان کودکان وشیرخوارگان بهسبب خصمانت قوت را بنا نهادی تا دشمن و انتقام گیرنده را ساکت گردانی. | ۲ 2 |
У устима мале деце и која сисају чиниш себи хвалу насупрот непријатељима својим, да би учинио да замукне непријатељ и немирник.
چون به آسمان تو نگاه کنم که صنعت انگشتهای توست، و به ماه و ستارگانی که تو آفریدهای، | ۳ 3 |
Кад погледам небеса Твоја, дело прста Твојих, месец и звезде, које си Ти поставио;
پس انسان چیست که او را به یادآوری، وبنی آدم که از او تفقد نمایی؟ | ۴ 4 |
Шта је човек, те га се опомињеш, или син човечји, те га полазиш?
او را از فرشتگان اندکی کمتر ساختی و تاج جلال و اکرام را بر سراو گذاردی. | ۵ 5 |
Учинио си га мало мањег од анђела, славом и чашћу венчао си га;
او را بر کارهای دست خودت مسلط نمودی، و همهچیز را زیر پای وی نهادی، | ۶ 6 |
Поставио си га господарем над делима руку својих, све си метнуо под ноге његове,
گوسفندان و گاوان جمیع، و بهایم صحرا را نیز؛ | ۷ 7 |
Овце и волове све, и дивље звериње,
مرغان هوا و ماهیان دریا را، و هرچه بر راههای آبها سیر میکند. | ۸ 8 |
Птице небеске и рибе морске, шта год иде морским путевима.
ای یهوه خداوند ما، چه مجیداست نام تو در تمامی زمین! | ۹ 9 |
Господе, Господе наш! Како је величанствено име Твоје по свој земљи!