مزامیر 78

۱ 1 قصیده آساف ای قوم من شریعت مرا بشنوید! گوشهای خود را به سخنان دهانم فراگیرید!

En sång av Asaf. Lyssna, mitt folk, till min undervisning; böjen edra öron till min muns ord.

۲ 2 دهان خود را به مثل باز خواهم کرد به چیزهایی که از بنای عالم مخفی بود تنطق خواهم نمود.

Jag vill öppna min mun till lärorikt tal, uppenbara förborgade ting ifrån fordom.

۳ 3 که آنها را شنیده و دانسته‌ایم و پدران مابرای ما بیان کرده‌اند.

Vad vi hava hört och känna, och vad våra fäder hava förtäljt för oss,

۴ 4 از فرزندان ایشان آنها راپنهان نخواهیم کرد. تسبیحات خداوند را برای نسل آینده بیان می‌کنیم و قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است.

det vilja vi icke dölja för deras barn; för ett kommande släkte vilja vi förtälja HERRENS lov och hans makt och de under han har gjort.

۵ 5 زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛

Ty han upprättade ett vittnesbörd i Jakob och stiftade en lag i Israel; han påbjöd den för våra fäder, och de skulle kungöra den för sina barn.

۶ 6 تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که می‌بایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛

Så skulle det bliva kunnigt för ett kommande släkte, för barn som en gång skulle födas, och dessa skulle stå upp och förtälja det för sina barn.

۷ 7 و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند.

Då skulle de sätta sitt hopp till Gud och icke förgäta Guds verk, utan taga hans bud i akt.

۸ 8 ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود.

Och de skulle icke bliva, såsom deras fäder, ett gensträvigt och upproriskt släkte, ett släkte som icke höll sitt hjärta ståndaktigt, och vars ande icke var trofast mot Gud.

۹ 9 بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند.

Efraims barn, välbeväpnade bågskyttar, vände om på stridens dag.

۱۰ 10 عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند،

De höllo icke Guds förbund, och efter hans lag ville de ej vandra.

۱۱ 11 واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود،

De glömde hans gärningar och de under han hade låtit dem se.

۱۲ 12 و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن.

Ja, inför deras fäder hade han gjort under, i Egyptens land, på Soans mark.

۱۳ 13 دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود.

Han klöv havet och lät dem gå därigenom och lät vattnet stå såsom en hög.

۱۴ 14 و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش.

Han ledde dem om dagen med molnskyn, och hela natten med eldens sken.

۱۵ 15 در صحرا صخره‌ها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید.

Han klöv sönder klippor i öknen och gav dem rikligen att dricka, såsom ur väldiga hav.

۱۶ 16 پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت.

Rinnande bäckar lät han framgå ur klippan och vatten flyta ned såsom strömmar.

۱۷ 17 و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند،

Likväl syndade de allt framgent mot honom och voro gensträviga mot den Högste, i öknen.

۱۸ 18 و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند.

De frestade Gud i sina hjärtan, i det de begärde mat för sin lystnad.

۱۹ 19 و بر‌ضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا می‌تواند در صحراسفره‌ای حاضر کند؟

Och de talade mot Gud, de sade: "Kan väl Gud duka ett bord i öknen?

۲۰ 20 اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا می‌تواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟»

Se, visst slog han klippan, så att vatten flödade och bäckar strömmade fram, men kan han ock giva bröd eller skaffa kött åt sitt folk?"

۲۱ 21 پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید.

Så förgrymmades då HERREN, när han hörde det; och eld upptändes i Jakob, jag, vrede kom över Israel,

۲۲ 22 زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند.

eftersom de icke trodde på Gud och ej förtröstade på hans frälsning.

۲۳ 23 پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود

Och han gav befallning åt skyarna i höjden och öppnade himmelens dörrar;

۲۴ 24 و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید.

han lät manna regna över dem till föda, och korn från himmelen gav han dem.

۲۵ 25 مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقه‌ای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند.

Änglabröd fingo människor äta; han sände dem mat till fyllest.

۲۶ 26 بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد،

Han lät östanvinden fara ut på himmelen, och genom sin makt förde han sunnanvinden fram.

۲۷ 27 و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا.

Och han lät kött regna över dem såsom stoft, bevingade fåglar såsom havets sand;

۲۸ 28 وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان.

han lät det falla ned i sitt läger, runt omkring sin boning.

۲۹ 29 پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد.

Då åto de och blevo övermätta; han lät dem få vad de hade lystnad efter.

۳۰ 30 ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود

Men ännu hade de icke stillat sin lystnad, ännu var maten i deras mun,

۳۱ 31 که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت.

då kom Guds vrede över dem; han sände död bland deras ypperste och slog ned Israels unga män.

۳۲ 32 با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند.

Likväl syndade de alltjämt och trodde icke på hans under.

۳۳ 33 بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس.

Då lät han deras dagar försvinna i förgängelse och deras år i plötslig undergång.

۳۴ 34 هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند،

När han dräpte folket, frågade de efter honom och vände om och sökte Gud.

۳۵ 35 و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است.

De tänkte då på att Gud var deras klippa, och att Gud den Högste var deras förlossare;

۳۶ 36 اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند.

och de talade inställsamt för honom med sin mun och skrymtade för honom med sin tunga.

۳۷ 37 زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند.

Men deras hjärtan höllo sig icke ståndaktigt vid honom, och de voro icke trogna i hans förbund.

۳۸ 38 اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت.

Dock, han är barmhärtig, han förlåter missgärning, och han vill icke fördärva. Därför avvände han ofta sin vrede och lät ej hela sin förtörnelse bryta fram.

۳۹ 39 و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که می‌رود و بر نمی گردد.

Ty han tänkte därpå att de voro kött, en vind som far bort och icke kommer åter.

۴۰ 40 چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند.

Huru ofta voro de ej gensträviga mot honom i öknen och bedrövade honom i ödemarken!

۴۱ 41 و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند،

Ja, de frestade Gud allt framgent och förtörnade Israels Helige.

۴۲ 42 و قوت او رابه‌خاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود.

De betänkte icke vad hans hand hade uträttat på den tid då han förlossade dem från ovännen,

۴۳ 43 که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن.

då han gjorde sina tecken i Egypten och sina under på Soans mark.

۴۴ 44 و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید.

Där förvandlade han deras strömmar till blod, så att de ej kunde dricka ur sina rinnande vatten;

۴۵ 45 انواع پشه‌ها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛

han sände bland dem flugsvärmar, som åto dem, och paddor, som voro dem till fördärv.

۴۶ 46 و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد.

Han gav deras gröda åt gräsmaskar och deras arbetes frukt åt gräshoppor;

۴۷ 47 تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت.

han slog deras vinträd med hagel och deras fikonträd med hagelstenar;

۴۸ 48 بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق.

han gav deras husdjur till pris åt hagel och deras boskap åt ljungeldar.

۴۹ 49 و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر.

Han sände över dem sin vredes glöd, förgrymmelse och ogunst och nöd, en skara av olycksänglar.

۵۰ 50 و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود.

Han gav fritt lopp åt sin vrede; han skonade icke deras själ från döden, utan gav deras liv till pris åt pesten.

۵۱ 51 و همه نخست زادگان مصر را کشت، اوایل قوت ایشان را در خیمه های حام.

Och han slog allt förstfött i Egypten, kraftens förstling i Hams hyddor.

۵۲ 52 و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود.

Och han lät sitt folk bryta upp såsom en fårhjord och förde dem såsom en boskapshjord genom öknen.

۵۳ 53 وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید.

Han ledde dem säkert, så att de icke behövde frukta; men deras fiender övertäcktes av havet.

۵۴ 54 و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که به‌دست راست خود تحصیل کرده بود.

Och han lät dem komma till sitt heliga land, till det berg som hans högra hand hade förvärvat.

۵۵ 55 و امت‌ها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید.

Han förjagade hedningarna för dem och gav dem deras land till arvslott och lät Israels stammar bo i deras hyddor.

۵۶ 56 لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند.

Men i sin gensträvighet frestade de Gud den Högste och höllo icke hans vittnesbörd;

۵۷ 57 وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند.

de veko trolöst tillbaka, de såsom deras fäder, de vände om, lika en båge som sviker.

۵۸ 58 و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند.

De förtörnade honom med sina offerhöjder och retade honom genom sina beläten.

۵۹ 59 چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت.

Gud förnam det och vart förgrymmad och förkastade Israel med harm.

۶۰ 60 پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمه‌ای را که در میان آدمیان برپاساخته بود،

Och han försköt sin boning i Silo, det tält han hade slagit upp bland människorna;

۶۱ 61 و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را به‌دست دشمن سپرد،

han gav sin makt i fångenskap och sin ära i fiendehand.

۶۲ 62 وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید.

Ja, han gav sitt folk till pris åt svärdet, och på sin arvedel förgrymmades han.

۶۳ 63 جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد.

Deras unga män förtärdes av eld, och deras jungfrur blevo utan brudsång.

۶۴ 64 کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند.

Deras präster föllo för svärd, och inga änkor kunde hålla klagogråt.

۶۵ 65 آنگاه خداوند مثل کسی‌که خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب می‌خروشد،

Då vaknade Herren såsom ur en sömn, han reste sig, lik en hjälte som hade legat dövad av vin.

۶۶ 66 و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید.

Och han slog sina ovänner tillbaka, evig smälek lät han komma över dem.

۶۷ 67 و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید.

Han förkastade ock Josefs hydda och utvalde icke Efraims stam.

۶۸ 68 لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست می‌داشت.

Men han utvalde Juda stam, Sions berg, som han älskade.

۶۹ 69 و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد.

Och han byggde sin helgedom hög såsom himmelen, fast såsom jorden, som han har grundat för evigt.

۷۰ 70 و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت.

Och han utvalde sin tjänare David och tog honom ifrån fårhjordens fållor.

۷۱ 71 از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند.

Ja, ifrån fåren hämtade han honom och satte honom till en herde för Jakob, sitt folk, och för Israel, sin arvedel.

۷۲ 72 پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد.

Och han var deras herde med redligt hjärta och ledde dem med förståndig hand.