مزامیر 78

۱ 1 قصیده آساف ای قوم من شریعت مرا بشنوید! گوشهای خود را به سخنان دهانم فراگیرید!

(아삽의 마스길) 내 백성이여, 내 교훈을 들으며 내 입의 말에 귀를 기울일지어다

۲ 2 دهان خود را به مثل باز خواهم کرد به چیزهایی که از بنای عالم مخفی بود تنطق خواهم نمود.

내가 입을 열고 비유를 베풀어서 옛 비밀한 말을 발표하리니

۳ 3 که آنها را شنیده و دانسته‌ایم و پدران مابرای ما بیان کرده‌اند.

이는 우리가 들은 바요 아는 바요 우리 열조가 우리에게 전한 바라

۴ 4 از فرزندان ایشان آنها راپنهان نخواهیم کرد. تسبیحات خداوند را برای نسل آینده بیان می‌کنیم و قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است.

우리가 이를 그 자손에게 숨기지 아니하고 여호와의 영예와 그 능력과 기이한 사적을 후대에 전하리로다

۵ 5 زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛

여호와께서 증거를 야곱에게 세우시며 법도를 이스라엘에게 정하시고 우리 열조에게 명하사 저희 자손에게 알게 하라 하셨으니

۶ 6 تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که می‌بایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛

이는 저희로 후대 곧 후생 자손에게 이를 알게 하고 그들은 일어나 그 자손에게 일러서

۷ 7 و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند.

저희로 그 소망을 하나님께 두며 하나님의 행사를 잊지 아니하고 오직 그 계명을 지켜서

۸ 8 ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود.

그 열조 곧 완고하고 패역하여 그 마음이 정직하지 못하며 그 심령은 하나님께 충성치 아니한 세대와 같지 않게 하려 하심이로다

۹ 9 بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند.

에브라임 자손은 병기를 갖추며 활을 가졌으나 전쟁의 날에 물러갔도다

۱۰ 10 عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند،

저희가 하나님의 언약을 지키지 아니하고 그 율법 준행하기를 거절하며

۱۱ 11 واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود،

여호와의 행하신 것과 저희에게 보이신 기사를 잊었도다

۱۲ 12 و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن.

옛적에 하나님이 애굽 땅 소안 들에서 기이한 일을 저희 열조의 목전에서 행하셨으되

۱۳ 13 دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود.

저가 바다를 갈라 물을 무더기 같이 서게 하시고 저희로 지나게 하셨으며

۱۴ 14 و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش.

낮에는 구름으로 온 밤에는 화광으로 인도하셨으며

۱۵ 15 در صحرا صخره‌ها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید.

광야에서 반석을 쪼개시고 깊은 수원에서 나는 것 같이 저희에게 물을 흡족히 마시우셨으며

۱۶ 16 پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت.

또 반석에서 시내를 내사 물이 강 같이 흐르게 하셨으나

۱۷ 17 و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند،

저희는 계속하여 하나님께 범죄하여 황야에서 지존자를 배반하였도다

۱۸ 18 و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند.

저희가 저희 탐욕대로 식물을 구하여 그 심중에 하나님을 시험하였으며

۱۹ 19 و بر‌ضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا می‌تواند در صحراسفره‌ای حاضر کند؟

그 뿐 아니라 하나님을 대적하여 말하기를 하나님이 광야에서 능히 식탁을 준비하시랴

۲۰ 20 اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا می‌تواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟»

저가 반석을 쳐서 물을 내시매 시내가 넘쳤거니와 또 능히 떡을 주시며 그 백성을 위하여 고기를 예비하시랴 하였도다

۲۱ 21 پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید.

그러므로 여호와께서 듣고 노하심이여 야곱을 향하여 노가 맹렬하며 이스라엘을 향하여 노가 올랐으니

۲۲ 22 زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند.

이는 하나님을 믿지 아니하며 그 구원을 의지하지 아니한 연고로다

۲۳ 23 پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود

그러나 저가 오히려 위의 궁창을 명하시며 하늘 문을 여시고

۲۴ 24 و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید.

저희에게 만나를 비같이 내려 먹이시며 하늘 양식으로 주셨나니

۲۵ 25 مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقه‌ای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند.

사람이 권세 있는 자의 떡을 먹음이여 하나님이 식물을 충족히 주셨도다

۲۶ 26 بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد،

저가 동풍으로 하늘에서 일게 하시며 그 권능으로 남풍을 인도하시고

۲۷ 27 و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا.

저희에게 고기를 티끌같이 내리시니 곧 바다 모래 같은 나는 새라

۲۸ 28 وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان.

그 진중에 떨어지게 하사 그 거처에 둘리셨도다

۲۹ 29 پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد.

저희가 먹고 배불렀나니 하나님이 저희 소욕대로 주셨도다

۳۰ 30 ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود

저희가 그 욕심에서 떠나지 아니하고 저희 식물이 아직 그 입에 있을 때에

۳۱ 31 که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت.

하나님이 저희를 대하여 노를 발하사 저희 중 살진 자를 죽이시며 이스라엘의 청년을 쳐 엎드러뜨리셨도다

۳۲ 32 با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند.

그럴지라도 저희가 오히려 범죄하여 그의 기사를 믿지 아니하였으므로

۳۳ 33 بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس.

하나님이 저희 날을 헛되이 보내게 하시며 저희 해를 두렵게 지내게 하셨도다

۳۴ 34 هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند،

하나님이 저희를 죽이실 때에 저희가 그에게 구하며 돌이켜 하나님을 간절히 찾았고

۳۵ 35 و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است.

하나님이 저희의 반석이시요 지존하신 하나님이 저희 구속자이심을 기억하였도다

۳۶ 36 اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند.

그러나 저희가 입으로 그에게 아첨하며 자기 혀로 그에게 거짓을 말하였으니

۳۷ 37 زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند.

이는 하나님께 향하는 저희 마음이 정함이 없으며 그의 언약에 성실치 아니하였음이로다

۳۸ 38 اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت.

오직 하나님은 자비하심으로 죄악을 사하사 멸하지 아니하시고 그 진노를 여러번 돌이키시며 그 분을 다 발하지 아니하셨으니

۳۹ 39 و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که می‌رود و بر نمی گردد.

저희는 육체 뿐이라 가고 다시 오지 못하는 바람임을 기억하셨음이로다

۴۰ 40 چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند.

저희가 광야에서 그를 반항하며 사막에서 그를 슬프시게 함이 몇번인고

۴۱ 41 و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند،

저희가 돌이켜 하나님을 재삼 시험하며 이스라엘의 거룩한 자를 격동하였도다

۴۲ 42 و قوت او رابه‌خاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود.

저희가 그의 권능을 기억지 아니하며 대적에게서 구속하신 날도 생각지 아니하였도다

۴۳ 43 که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن.

그 때에 하나님이 애굽에서 그 징조를, 소안 들에서 그 기사를 나타내사

۴۴ 44 و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید.

저희의 강과 시내를 피로 변하여 저희로 마실수 없게 하시며

۴۵ 45 انواع پشه‌ها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛

파리 떼를 저희 중에 보내어 물게 하시고 개구리를 보내어 해하게 하셨으며

۴۶ 46 و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد.

저희의 토산물을 황충에게 주시며 저희의 수고한 것을 메뚜기에게 주셨으며

۴۷ 47 تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت.

저희 포도나무를 우박으로, 저희 뽕나무를 서리로 죽이셨으며

۴۸ 48 بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق.

저희 가축을 우박에, 저희 양떼를 번갯불에 붙이셨으며

۴۹ 49 و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر.

그 맹렬한 노와 분과 분노와 고난 곧 벌하는 사자들을 저희에게 내려 보내셨으며

۵۰ 50 و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود.

그 노를 위하여 치도하사 저희 혼의 사망을 면케 아니하시고 저희 생명을 염병에 붙이셨으며

۵۱ 51 و همه نخست زادگان مصر را کشت، اوایل قوت ایشان را در خیمه های حام.

애굽에서 모든 장자 곧 함의 장막에 있는 그 기력의 시작을 치셨으나

۵۲ 52 و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود.

자기 백성을 양 같이 인도하여 내시고 광야에서 양떼같이 지도하셨도다

۵۳ 53 وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید.

저희를 안전히 인도하시니 저희는 두려움이 없었으나 저희 원수는 바다에 엄몰되었도다

۵۴ 54 و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که به‌دست راست خود تحصیل کرده بود.

저희를 그 성소의 지경 곧 그의 오른손이 취하신 산으로 인도하시고

۵۵ 55 و امت‌ها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید.

또 열방을 저희 앞에서 쫓아 내시며 줄로 저희 기업을 분배하시고 이스라엘 지파로 그 장막에 거하게 하셨도다

۵۶ 56 لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند.

그럴지라도 저희가 지존하신 하나님을 시험하며 반항하여 그 증거를 지키지 아니하며

۵۷ 57 وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند.

저희 열조같이 배반하고 궤사를 행하여 속이는 활 같이 빗가서

۵۸ 58 و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند.

자기 산당으로 그 노를 격동하며 저희 조각한 우상으로 그를 진노케 하였으매

۵۹ 59 چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت.

하나님이 들으시고 분내어 이스라엘을 크게 미워하사

۶۰ 60 پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمه‌ای را که در میان آدمیان برپاساخته بود،

실로의 성막 곧 인간에 세우신 장막을 떠나시고

۶۱ 61 و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را به‌دست دشمن سپرد،

그 능력된 자를 포로에 붙이시며 자기 영광을 대적의 손에 붙이시고

۶۲ 62 وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید.

그 백성을 또 칼에 붙이사 그의 기업에게 분내셨으니

۶۳ 63 جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد.

저희 청년은 불에 살라지고 저희 처녀에게는 혼인 노래가 없으며

۶۴ 64 کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند.

저희 제사장들은 칼에 엎드러지고 저희 과부들은 애곡하지 못하였도다

۶۵ 65 آنگاه خداوند مثل کسی‌که خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب می‌خروشد،

때에 주께서 자다가 깬 자 같이 포도주로 인하여 외치는 용사 같이 일어나사

۶۶ 66 و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید.

그 대적들을 쳐 물리쳐서 길이 욕되게 하시고

۶۷ 67 و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید.

또 요셉의 장막을 싫어 버리시며 에브라임 지파를 택하지 아니하시고

۶۸ 68 لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست می‌داشت.

오직 유다 지파와 그 사랑하시는 시온산을 택하시고

۶۹ 69 و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد.

그 성소를 산의 높음 같이, 영원히 두신 땅 같이 지으셨으며

۷۰ 70 و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت.

또 그 종 다윗을 택하시되 양의 우리에서 취하시며

۷۱ 71 از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند.

젖 양을 지키는 중에서 저희를 이끄사 그 백성인 야곱 그 기업인 이스라엘을 기르게 하셨더니

۷۲ 72 پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد.

이에 저가 그 마음의 성실함으로 기르고 그 손의 공교함으로 지도하였도다