مزامیر 78

۱ 1 قصیده آساف ای قوم من شریعت مرا بشنوید! گوشهای خود را به سخنان دهانم فراگیرید!

Hymne d'Asaph. Mon peuple, écoute mes leçons! Prêtez l'oreille aux paroles de ma bouche!

۲ 2 دهان خود را به مثل باز خواهم کرد به چیزهایی که از بنای عالم مخفی بود تنطق خواهم نمود.

Je vais ouvrir la bouche par des chants, et du passé faire jaillir des sentences.

۳ 3 که آنها را شنیده و دانسته‌ایم و پدران مابرای ما بیان کرده‌اند.

Ce que nous avons entendu et appris, et que nos pères nous ont raconté,

۴ 4 از فرزندان ایشان آنها راپنهان نخواهیم کرد. تسبیحات خداوند را برای نسل آینده بیان می‌کنیم و قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است.

nous ne le cèlerons point à leurs enfants, redisant à la race future les louanges de l'Éternel, et sa puissance, et les miracles qu'il fit.

۵ 5 زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛

Il érigea un témoignage en Jacob, et Il déposa une loi en Israël, qu'il ordonna à nos pères d'enseigner à leurs enfants,

۶ 6 تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که می‌بایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛

pour qu'elle fût connue de l'âge qui suivrait, des enfants qui naîtraient, grandiraient pour la redire à leurs enfants;

۷ 7 و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند.

afin qu'ils missent en Dieu leur confiance, et n'oubliassent point les œuvres de Dieu, et qu'ils gardassent ses commandements,

۸ 8 ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود.

et ne fussent pas, comme leurs pères, une race réfractaire et rebelle, une race qui n'avait pas un cœur constant, et dont l'âme ne Lui était pas fidèle.

۹ 9 بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند.

Les enfants d'Ephraïm furent des tireurs armés de l'arc, qui tournent le dos au jour du combat.

۱۰ 10 عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند،

Ils ne gardèrent point l'alliance de Dieu, et refusèrent de suivre ses lois;

۱۱ 11 واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود،

et ils oublièrent ses hauts faits et ses miracles, dont Il les rendit témoins.

۱۲ 12 و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن.

Sous les yeux de leurs pères, Il fit des miracles, dans le pays d'Egypte, aux campagnes de Zoan.

۱۳ 13 دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود.

Il entrouvrit la mer et les fit passer, et Il fit tenir les eaux comme une digue;

۱۴ 14 و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش.

et Il les guidait le jour par la nuée, et toute la nuit, à la clarté de la flamme;

۱۵ 15 در صحرا صخره‌ها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید.

Il fendit les rochers au désert, et les abreuva comme de flots abondants,

۱۶ 16 پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت.

et Il fit sortir des ruisseaux du rocher, et couler les eaux comme des torrents.

۱۷ 17 و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند،

Mais ils continuèrent encore à pécher contre Lui, à être rebelles au Très-haut dans le désert.

۱۸ 18 و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند.

Et ils tentèrent Dieu dans leur cœur, demandant d'être nourris selon leur fantaisie;

۱۹ 19 و بر‌ضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا می‌تواند در صحراسفره‌ای حاضر کند؟

et ils parlèrent contre Dieu, ils dirent: « Dieu pourra-t-Il dresser une table au désert?

۲۰ 20 اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا می‌تواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟»

Voici, Il frappa le rocher, et l'eau a ruisselé, et les fleuves ont coulé; pourra-t-Il aussi donner du pain et fournir de la viande à son peuple? »

۲۱ 21 پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید.

Et à l'ouïe de ces propos, l'Éternel s'irrita, et un feu s'alluma contre Jacob, et la colère s'éleva contre Israël,

۲۲ 22 زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند.

parce qu'ils n'avaient pas foi en Dieu, et ne comptaient pas sur son secours.

۲۳ 23 پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود

Cependant Il commanda aux nuées d'en haut, et Il ouvrit les portes des Cieux;

۲۴ 24 و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید.

et Il fit pleuvoir sur eux la manne pour les nourrir, et Il leur donna le froment céleste;

۲۵ 25 مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقه‌ای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند.

ils mangèrent chacun le pain des princes; Il leur envoya de quoi se nourrir à rassasiement.

۲۶ 26 بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد،

Il fit lever dans le ciel le vent d'Orient, et amena par sa puissance le vent du Midi,

۲۷ 27 و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا.

et Il fit pleuvoir sur eux la chair comme de la poussière et des oiseaux ailés, comme le sable des mers,

۲۸ 28 وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان.

et Il les fit tomber au milieu de leur camp, tout autour de leurs habitations.

۲۹ 29 پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد.

Alors ils mangèrent et se rassasièrent pleinement, Il avait ainsi satisfait leur désir.

۳۰ 30 ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود

Ils ne s'étaient pas encore dépris de leur désir, ils avaient encore leur aliment dans leur bouche,

۳۱ 31 که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت.

que la colère de Dieu s'éleva contre eux, et qu'il fit un massacre parmi leurs hommes forts, et qu'il coucha par terre la jeunesse d'Israël.

۳۲ 32 با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند.

Néanmoins ils péchèrent encore, et ne crurent point à ses miracles.

۳۳ 33 بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس.

Et d'un souffle Il consuma leurs jours, et leurs années par une ruine soudaine.

۳۴ 34 هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند،

Lorsqu'il les tuait, ils s'enquéraient de Lui, et revenaient, et cherchaient Dieu,

۳۵ 35 و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است.

et se rappelaient que Dieu était leur rocher, et Dieu, le Très-haut, leur rédempteur;

۳۶ 36 اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند.

mais leurs bouches le trompaient, et leurs langues lui mentaient,

۳۷ 37 زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند.

et leur cœur ne Lui fut pas fermement uni, et ils ne furent pas fidèles à son alliance.

۳۸ 38 اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت.

Toutefois, dans sa clémence, Il pardonna le crime et ne les détruisit pas; et souvent Il contint son courroux, et ne donna pas cours à toute sa colère.

۳۹ 39 و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که می‌رود و بر نمی گردد.

Il se souvint donc qu'ils étaient des mortels, un souffle qui s'en va, et ne revient plus.

۴۰ 40 چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند.

Que de fois ils Lui furent rebelles au désert, et ils L'irritèrent dans la solitude!

۴۱ 41 و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند،

Et de nouveau ils tentèrent le Seigneur, et provoquèrent le Saint d'Israël.

۴۲ 42 و قوت او رابه‌خاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود.

Ils ne pensaient plus à ce qu'avait fait son bras, le jour où Il les délivra de l'ennemi,

۴۳ 43 که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن.

lorsque en Egypte Il opéra des prodiges, et des miracles dans les campagnes de Zoan.

۴۴ 44 و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید.

Il changea ses fleuves en sang, et de leurs eaux ils ne purent plus boire.

۴۵ 45 انواع پشه‌ها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛

Parmi eux Il envoya des moucherons qui les dévorèrent, et des grenouilles qui furent leur fléau;

۴۶ 46 و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد.

et Il livra leur récolte à l'insecte vorace, et le fruit de leur labeur à la sauterelle.

۴۷ 47 تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت.

Il fit périr leurs vignes par la grêle, et leurs sycomores par les fourmis,

۴۸ 48 بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق.

et Il livra leur bétail à la grêle, et leurs troupeaux à la foudre.

۴۹ 49 و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر.

Il lança contre eux le feu de sa colère, le courroux, la fureur et l'angoisse, une cohorte d'anges des malheurs.

۵۰ 50 و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود.

Il donna carrière à son courroux, ne refusa point leur âme à la mort, mais livra leur vie en proie à la peste,

۵۱ 51 و همه نخست زادگان مصر را کشت، اوایل قوت ایشان را در خیمه های حام.

et frappa tous les premiers-nés en Egypte, et les prémices de la vigueur dans les tentes de Cham.

۵۲ 52 و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود.

Il fit ainsi partir son peuple comme des brebis, et le guida comme un troupeau dans le désert,

۵۳ 53 وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید.

et le mena sûrement, et ils furent sans crainte, et la mer recouvrit leurs adversaires.

۵۴ 54 و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که به‌دست راست خود تحصیل کرده بود.

Et Il les fit arriver dans ses limites saintes, à cette montagne que sa droite conquit;

۵۵ 55 و امت‌ها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید.

et devant eux Il chassa les nations, et les leur fit échoir en portion d'héritage, et Il établit dans leurs tentes les tribus d'Israël.

۵۶ 56 لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند.

Mais, rebelles ils tentèrent Dieu, le Très-haut, et ne gardèrent point ses commandements;

۵۷ 57 وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند.

ils furent déserteurs et perfides, comme leurs pères; ils tournèrent comme un arc trompeur;

۵۸ 58 و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند.

ils excitèrent sa colère par leurs hauts-lieux, et sa jalousie par leurs idoles.

۵۹ 59 چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت.

Dieu l'entendit, et fut irrité, et conçut pour Israël une grande aversion.

۶۰ 60 پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمه‌ای را که در میان آدمیان برپاساخته بود،

Alors Il quitta la demeure de Silo, la tente qu'il avait dressée parmi les hommes,

۶۱ 61 و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را به‌دست دشمن سپرد،

et Il laissa sa gloire s'en aller captive, et sa majesté tomber aux mains de l'ennemi,

۶۲ 62 وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید.

et Il livra son peuple à l'épée, et contre son héritage Il fut irrité;

۶۳ 63 جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد.

le feu dévora ses jeunes hommes, et ses vierges ne furent plus chantées;

۶۴ 64 کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند.

ses prêtres succombèrent à l'épée, et ses veuves ne pleurèrent pas.

۶۵ 65 آنگاه خداوند مثل کسی‌که خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب می‌خروشد،

Alors, comme celui qui a dormi, le Seigneur s'éveilla, tel que le héros dont le vin avait triomphé;

۶۶ 66 و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید.

et Il repoussa ses ennemis, et les chargea d'une honte éternelle.

۶۷ 67 و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید.

Cependant Il répudia la tente de Joseph, et n'élut point la tribu d'Ephraïm;

۶۸ 68 لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست می‌داشت.

et Il élut la tribu de Juda, la montagne de Sion qu'il aimait.

۶۹ 69 و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد.

Et Il affermit son sanctuaire à l'égal des Cieux, à l'égal de la terre, dont Il posa les fondements éternels;

۷۰ 70 و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت.

et Il élut David, son serviteur, et le tira des parcs des troupeaux;

۷۱ 71 از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند.

Il lui fit quitter les brebis qui allaitent, pour être le pasteur de Jacob, son peuple, et d'Israël, son héritage.

۷۲ 72 پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد.

Et il en fut le pasteur avec un cœur pur, et d'une main prudente il le conduisit.