مزامیر 77

۱ 1 برای سالار مغنیان بر یدوتون. مزمور آساف آواز من بسوی خداست و فریادمی کنم. آواز من بسوی خداست گوش خود را به من فرا خواهد گرفت.

聖歌隊の指揮者によってエドトンのしらべにしたがってうたわせたアサフの歌 わたしは神にむかい声をあげて叫ぶ。わたしが神にむかって声をあげれば、神はわたしに聞かれる。

۲ 2 در روز تنگی خود خداوند را طلب کردم. در شب، دست من دراز شده، بازکشیده نگشت و جان من تسلی نپذیرفت.

わたしは悩みの日に主をたずね求め、夜はわが手を伸べてたゆむことなく、わが魂は慰められるのを拒む。

۳ 3 خدا را یاد می‌کنم و پریشان می‌شوم. تفکر می‌نمایم و روح من متحیر می‌گردد، سلاه.

わたしは神を思うとき、嘆き悲しみ、深く思うとき、わが魂は衰える。 (セラ)

۴ 4 چشمانم را بیدار می‌داشتی. بی‌تاب می‌شدم وسخن نمی توانستم گفت.

あなたはわたしのまぶたをささえて閉じさせず、わたしは物言うこともできないほどに悩む。

۵ 5 درباره ایام قدیم تفکرکرده‌ام. درباره سالهای زمانهای سلف.

わたしは昔の日を思い、いにしえの年を思う。

۶ 6 سرودشبانه خود را بخاطر می‌آورم و در دل خود تفکرمی کنم و روح من تفتیش نموده است.

わたしは夜、わが心と親しく語り、深く思うてわが魂を探り、言う、

۷ 7 مگر خداتا به ابد ترک خواهد کرد و دیگر هرگز راضی نخواهد شد.

「主はとこしえにわれらを捨てられるであろうか。ふたたび、めぐみを施されないであろうか。

۸ 8 آیا رحمت او تا به ابد زایل شده است؟ و قول او باطل گردیده تا ابدالاباد؟

そのいつくしみはとこしえに絶え、その約束は世々ながくすたれるであろうか。

۹ 9 آیاخدا رافت را فراموش کرده؟ و رحمت های خودرا در غضب مسدود ساخته است؟ سلاه.

神は恵みを施すことを忘れ、怒りをもってそのあわれみを閉じられたであろうか」と。 (セラ)

۱۰ 10 پس گفتم این ضعف من است. زهی سالهای دست راست حضرت اعلی!

その時わたしは言う、「わたしの悲しみはいと高き者の右の手が変ったことである」と。

۱۱ 11 کارهای خداوند را ذکرخواهم نمود زیرا کار عجیب تو را که از قدیم است به یاد خواهم آورد.

わたしは主のみわざを思い起す。わたしは、いにしえからのあなたのくすしきみわざを思いいだす。

۱۲ 12 و در جمیع کارهای تو تامل خواهم کرد و در صنعتهای تو تفکرخواهم نمود.

わたしは、あなたのすべてのみわざを思い、あなたの力あるみわざを深く思う。

۱۳ 13 ‌ای خدا، طریق تو در قدوسیت است. کیست خدای بزرگ مثل خدا؟

神よ、あなたの道は聖である。われらの神のように大いなる神はだれか。

۱۴ 14 تو خدایی هستی که کارهای عجیب می‌کنی و قوت خویش را بر قوم‌ها معروف گردانیده‌ای.

あなたは、くすしきみわざを行われる神である。あなたは、もろもろの民の間に、その大能をあらわし、

۱۵ 15 قوم خود را به بازوی خویش رهانیده‌ای یعنی بنی یعقوب وبنی یوسف را. سلاه.

その腕をもっておのれの民をあがない、ヤコブとヨセフの子らをあがなわれた。 (セラ)

۱۶ 16 آبها تو را دید، ای خداآبها تو را دیده، متزلزل شد. لجه‌ها نیز سخت مضطرب گردید.

神よ、大水はあなたを見た。大水はあなたを見ておののき、淵もまた震えた。

۱۷ 17 ابرها آب بریخت و افلاک رعد بداد. تیرهای تو نیز به هر طرف روان گردید.

雲は水を注ぎいだし、空は雷をとどろかし、あなたの矢は四方にきらめいた。

۱۸ 18 صدای رعد تو در گردباد بود و برقها ربع مسکون را روشن کرد. پس زمین مرتعش و متزلزل گردید.

あなたの雷のとどろきは、つむじ風の中にあり、あなたのいなずまは世を照し、地は震い動いた。

۱۹ 19 طریق تو در دریاست و راههای تو درآبهای فراوان و آثار تو را نتوان دانست.

あなたの大路は海の中にあり、あなたの道は大水の中にあり、あなたの足跡はたずねえなかった。

۲۰ 20 قوم خود را مثل گوسفندان راهنمایی نمودی، به‌دست موسی و هارون.

あなたは、その民をモーセとアロンの手によって羊の群れのように導かれた。