مزامیر 74

۱ 1 قصیده آساف چرا‌ای خدا ما را ترک کرده‌ای تا به ابدو خشم تو بر گوسفندان مرتع خودافروخته شده است؟

Un salmo (masquil) de Asaf. Oh, Dios, ¿por qué nos has rechazado? ¿Acaso será para siempre? ¿Por qué tu ira consume como fuego abrasador a las ovejas de tu rebaño?

۲ 2 جماعت خود را که ازقدیم خریده‌ای، بیاد آور و آن را که فدیه داده‌ای تا سبط میراث تو شود و این کوه صهیون را که درآن ساکن بوده‌ای.

Recuerda al pueblo que formaste hace mucho tiempo. La tribu que redimiste e hiciste tuya. Recuerda también al monte de Sión, tu casa.

۳ 3 قدمهای خود را بسوی خرابه های ابدی بردار زیرا دشمن هرچه را که درقدس تو بود خراب کرده است.

Ven y camina en medio de estas ruinas. El enemigo ha destruido tu Templo por completo.

۴ 4 دشمنانت درمیان جماعت تو غرش می‌کنند و علمهای خودرا برای علامات برپا می‌نمایند.

El enemigo ha gritado en victoria justo en el lugar donde te reuniste con nosotros. Han levantado sus estandartes como símbolos de su victoria.

۵ 5 و ظاهرمی شوند چون کسانی که تبرها را بر درختان جنگل بلند می‌کنند.

Actuaron como hombres que talan el bosque con sus hachas.

۶ 6 و الان همه نقشهای تراشیده آن را به تبرها و چکشها خرد می‌شکنند.

Con hachas y martillos destrozaron los paneles tallados.

۷ 7 قدس های تو را آتش زده‌اند و مسکن نام تو را تابه زمین بی‌حرمت کرده‌اند.

Luego prendieron fuego a tu Templo, reduciéndolo a cenizas. Profanaron tu casa, el lugar que lleva tu nombre.

۸ 8 و در دل خودمی گویند آنها را تمام خراب می‌کنیم. پس جمیع کنیسه های خدا را در زمین سوزانیده‌اند.

Dijeron para sí mismos: “¡Destruyámoslo todo!” Así que quemaron cada uno de los lugares de adoración a Dios en la tierra.

۹ 9 آیات خود را نمی بینیم و دیگر هیچ نبی نیست. و درمیان ما کسی نیست که بداند تا به کی خواهد بود.

Ya no vemos ninguna de tus señales. No ha quedado ni un profeta, y ninguno entre nosotros sabe hasta cuándo durará esto.

۱۰ 10 ‌ای خدا، دشمن تا به کی ملامت خواهد کرد؟ وآیا خصم، تا به ابد نام تو را اهانت خواهد نمود؟

¿Hasta cuándo, Dios, te ridiculizará el enemigo? ¿Van a insultar tu nombre para siempre?

۱۱ 11 چرا دست خود یعنی دست راست خویش رابرگردانیده‌ای؟ آن را از گریبان خود بیرون کشیده، ایشان را فانی کن.

¿Por qué te abstienes de actuar? ¡Actúa ahora y destrúyelos!

۱۲ 12 و خدا از قدیم پادشاه من است. او در میان زمین نجات‌ها پدید می‌آورد.

Pero tu, Dios, eres nuestro rey desde hace mucho tiempo. Nos has salvado muchas veces en esta tierra.

۱۳ 13 تو به قوت خوددریا را منشق ساختی و سرهای نهنگان را در آبهاشکستی.

Tu fuiste aquél que dividió el mar con tu poder, y rompiste las cabezas de los monstruos marinos.

۱۴ 14 سرهای لویاتان را کوفته، و او را خوراک صحرانشینان گردانیده‌ای.

Tú fuiste Aquél que aplastó las cabezas de Leviatán, y su cuerpo lo diste a comer a los animales del desierto.

۱۵ 15 توچشمه‌ها و سیلها را شکافتی و نهرهای دائمی راخشک گردانیدی.

Tú fuiste Aquél que hizo fluir los ríos y fuentes de aguas. También hiciste que los ríos permanentes se secaran.

۱۶ 16 روز از آن توست و شب نیزاز آن تو. نور و آفتاب را تو برقرار نموده‌ای.

Tú creaste el día y también la noche. Hiciste la luna y el sol.

۱۷ 17 تمامی حدود جهان را تو پایدار ساخته‌ای. تابستان و زمستان را تو ایجاد کرده‌ای.

Tú estableciste los límites de la tierra; Estableciste el verano y el invierno.

۱۸ 18 ‌ای خداوند این را بیادآور که دشمن ملامت می‌کند و مردم جاهل نام تو را اهانت می‌نمایند.

No olvides cómo el enemigo te ha ridiculizado, Señor, y con cuanto irrespeto han insultado tu nombre.

۱۹ 19 جان فاخته خود را به‌جانور وحشی مسپار. جماعت مسکینان خود را تا به ابد فراموش مکن.

¡No dejes que estos animales salvajes maten a tus tórtolas! ¡No abandones a tu pueblo para siempre!

۲۰ 20 عهد خود را ملاحظه فرما زیرا که ظلمات جهان از مسکن های ظلم پراست.

Recuerda la promesa del pacto, porque la tierra está llena de lugares oscuros y de violencia.

۲۱ 21 مظلومان به رسوایی برنگردند. مساکین و فقیران نام تو را حمدگویند.

No dejes que los que sufren sean maltratados otra vez. Deja que los pobres y necesitados te alaben.

۲۲ 22 ‌ای خدا برخیز و دعوای خود را برپادار؛ و بیادآور که احمق تمامی روز تو را ملامت می‌کند.

Levántate, Dios, y pelea tu causa. No olvides cuánto te han insultado estas personas necias todo el tiempo.

۲۳ 23 آواز دشمنان خود را فراموش مکن وغوغای مخالفان خود را که پیوسته بلند می‌شود.

¡No ignores lo que han dicho tus enemigos, porque sus acusaciones contra ti son cada vez peores!