< مزامیر 74 >
قصیده آساف چراای خدا ما را ترک کردهای تا به ابدو خشم تو بر گوسفندان مرتع خودافروخته شده است؟ | ۱ 1 |
Une contemplation d'Asaph. Dieu, pourquoi nous as-tu rejetés pour toujours? Pourquoi ta colère couve-t-elle contre les brebis de ton pâturage?
جماعت خود را که ازقدیم خریدهای، بیاد آور و آن را که فدیه دادهای تا سبط میراث تو شود و این کوه صهیون را که درآن ساکن بودهای. | ۲ 2 |
Souviens-toi de ta congrégation, que tu as acquise autrefois, que tu as rachetée pour en faire la tribu de ton héritage: Le mont Sion, dans lequel vous avez vécu.
قدمهای خود را بسوی خرابه های ابدی بردار زیرا دشمن هرچه را که درقدس تو بود خراب کرده است. | ۳ 3 |
Élevez vos pieds vers les ruines perpétuelles, tout le mal que l'ennemi a fait dans le sanctuaire.
دشمنانت درمیان جماعت تو غرش میکنند و علمهای خودرا برای علامات برپا مینمایند. | ۴ 4 |
Tes adversaires ont rugi au milieu de ton assemblée. Ils ont érigé leurs normes en signes.
و ظاهرمی شوند چون کسانی که تبرها را بر درختان جنگل بلند میکنند. | ۵ 5 |
Ils se sont comportés comme des hommes maniant des haches, coupant à travers un bosquet d'arbres.
و الان همه نقشهای تراشیده آن را به تبرها و چکشها خرد میشکنند. | ۶ 6 |
Et ils brisent tous ses ouvrages sculptés avec des hachettes et des marteaux.
قدس های تو را آتش زدهاند و مسکن نام تو را تابه زمین بیحرمت کردهاند. | ۷ 7 |
Ils ont brûlé ton sanctuaire jusqu'au sol. Ils ont profané la demeure de ton Nom.
و در دل خودمی گویند آنها را تمام خراب میکنیم. پس جمیع کنیسه های خدا را در زمین سوزانیدهاند. | ۸ 8 |
Ils disaient dans leur cœur: « Nous les écraserons complètement. » Ils ont brûlé tous les lieux du pays où Dieu était adoré.
آیات خود را نمی بینیم و دیگر هیچ نبی نیست. و درمیان ما کسی نیست که بداند تا به کی خواهد بود. | ۹ 9 |
Nous ne voyons aucun signe miraculeux. Il n'y a plus de prophète, il n'y a pas non plus parmi nous quelqu'un qui sache combien de temps.
ای خدا، دشمن تا به کی ملامت خواهد کرد؟ وآیا خصم، تا به ابد نام تو را اهانت خواهد نمود؟ | ۱۰ 10 |
Jusqu'à quand, Dieu, l'adversaire va-t-il outrager? L'ennemi blasphémera-t-il ton nom pour toujours?
چرا دست خود یعنی دست راست خویش رابرگردانیدهای؟ آن را از گریبان خود بیرون کشیده، ایشان را فانی کن. | ۱۱ 11 |
Pourquoi retires-tu ta main, même ta main droite? Prenez-les dans votre poitrine et consommez-les!
و خدا از قدیم پادشاه من است. او در میان زمین نجاتها پدید میآورد. | ۱۲ 12 |
Pourtant, Dieu est mon roi d'autrefois, œuvrant pour le salut sur toute la terre.
تو به قوت خوددریا را منشق ساختی و سرهای نهنگان را در آبهاشکستی. | ۱۳ 13 |
Tu as divisé la mer par ta force. Tu as brisé la tête des monstres marins dans les eaux.
سرهای لویاتان را کوفته، و او را خوراک صحرانشینان گردانیدهای. | ۱۴ 14 |
Tu as brisé en morceaux les têtes des Léviathans. Tu l'as donné en nourriture aux hommes et aux créatures du désert.
توچشمهها و سیلها را شکافتی و نهرهای دائمی راخشک گردانیدی. | ۱۵ 15 |
Tu as ouvert une source et un ruisseau. Tu as asséché des rivières puissantes.
روز از آن توست و شب نیزاز آن تو. نور و آفتاب را تو برقرار نمودهای. | ۱۶ 16 |
Le jour est à toi, la nuit aussi est à toi. Vous avez préparé la lumière et le soleil.
تمامی حدود جهان را تو پایدار ساختهای. تابستان و زمستان را تو ایجاد کردهای. | ۱۷ 17 |
Tu as fixé toutes les limites de la terre. Vous avez fait l'été et l'hiver.
ای خداوند این را بیادآور که دشمن ملامت میکند و مردم جاهل نام تو را اهانت مینمایند. | ۱۸ 18 |
Souviens-toi de ceci: l'ennemi s'est moqué de toi, Yahvé. Des gens stupides ont blasphémé ton nom.
جان فاخته خود را بهجانور وحشی مسپار. جماعت مسکینان خود را تا به ابد فراموش مکن. | ۱۹ 19 |
Ne livre pas l'âme de ta colombe aux bêtes sauvages. N'oubliez pas la vie de vos pauvres pour toujours.
عهد خود را ملاحظه فرما زیرا که ظلمات جهان از مسکن های ظلم پراست. | ۲۰ 20 |
Honore ton alliance, car les repaires de la violence remplissent les endroits sombres de la terre.
مظلومان به رسوایی برنگردند. مساکین و فقیران نام تو را حمدگویند. | ۲۱ 21 |
Ne laissez pas l'opprimé revenir honteux. Que les pauvres et les nécessiteux louent ton nom.
ای خدا برخیز و دعوای خود را برپادار؛ و بیادآور که احمق تمامی روز تو را ملامت میکند. | ۲۲ 22 |
Lève-toi, Dieu! Plaide ta propre cause. Souviens-toi que l'homme fou se moque de toi toute la journée.
آواز دشمنان خود را فراموش مکن وغوغای مخالفان خود را که پیوسته بلند میشود. | ۲۳ 23 |
N'oubliez pas la voix de vos adversaires. Le tumulte de ceux qui s'élèvent contre vous s'élève continuellement.