مزامیر 73

۱ 1 مزمور آساف هرآینه خدا برای اسرائیل نیکوست، یعنی برای آنانی که پاک دل هستند.

(아삽의 시) 하나님이 참으로 이스라엘 중 마음이 정결한 자에게 선을 행하시나

۲ 2 واما من نزدیک بود که پایهایم از راه در رود ونزدیک بود که قدمهایم بلغزد.

나는 거의 실족할 뻔 하였고 내 걸음이 미끄러질 뻔 하였으니

۳ 3 زیرا بر متکبران حسد بردم چون سلامتی شریران را دیدم.

이는 내가 악인의 형통함을 보고 오만한 자를 질시하였음이로다

۴ 4 زیراکه در موت ایشان قیدها نیست و قوت ایشان مستحکم است.

저희는 죽는 때에도 고통이 없고 그 힘이 건강하며

۵ 5 مثل مردم در زحمت نیستند ومثل آدمیان مبتلا نمی باشند.

타인과 같은 고난이 없고 타인과 같은 재앙도 없나니

۶ 6 بنابراین گردن ایشان به تکبر آراسته است وظلم مثل لباس ایشان را می‌پوشاند.

그러므로 교만이 저희 목걸이요 강포가 저희의 입는 옷이며

۷ 7 چشمان ایشان از فربهی بدر‌آمده است و از خیالات دل خود تجاوز می‌کنند.

살찜으로 저희 눈이 솟아나며 저희 소득은 마음의 소원보다 지나며

۸ 8 استهزا می‌کنند و حرفهای بد می‌زنند و سخنان ظلم آمیز را از جای بلندمی گویند.

저희는 능욕하며 악하게 압제하여 말하며 거만히 말하며

۹ 9 دهان خود را بر آسمانها گذارده‌اند وزبان ایشان در جهان گردش می‌کند.

저희 입은 하늘에 두고 저희 혀는 땅에 두루 다니도다

۱۰ 10 پس قوم او بدینجا برمی گردند و آبهای فراوان، بدیشان نوشانیده می‌شود.

그러므로 그 백성이 이리로 돌아와서 잔에 가득한 물을 다 마시며

۱۱ 11 و ایشان می‌گویند: «خدا چگونه بداند و آیا حضرت اعلی علم دارد؟»

말하기를 하나님이 어찌 알랴 지극히 높은 자에게 지식이 있으랴 하도다

۱۲ 12 اینک اینان شریر هستند که همیشه مطمئن بوده، در دولتمندی افزوده می‌شوند.

볼지어다! 이들은 악인이라 항상 평안하고 재물은 더 하도다

۱۳ 13 یقین من دل خود را عبث طاهر ساخته و دستهای خود رابه پاکی شسته‌ام.

내가 내 마음을 정히 하며 내 손을 씻어 무죄하다 한 것이 실로 헛되도다

۱۴ 14 و من تمامی روز مبتلامی شوم و تادیب من هر بامداد حاضر است.

나는 종일 재앙을 당하며 아침마다 징책을 보았도다

۱۵ 15 اگر می‌گفتم که چنین سخن گویم، هر آینه برطبقه فرزندان تو خیانت می‌کردم.

내가 만일 스스로 이르기를 내가 이렇게 말하리라 하였더면 주의 아들들의 시대를 대하여 궤휼을 행하였으리이다

۱۶ 16 چون تفکرکردم که این را بفهمم، در نظر من دشوار آمد.

내가 어찌면 이를 알까 하여 생각한즉 내게 심히 곤란하더니

۱۷ 17 تابه قدسهای خدا داخل شدم. آنگاه در آخرت ایشان تامل کردم.

하나님의 성소에 들어갈 때에야 저희 결국을 내가 깨달았나이다

۱۸ 18 هر آینه ایشان را در جایهای لغزنده گذارده‌ای. ایشان را به خرابیها خواهی انداخت.

주께서 참으로 저희를 미끄러운 곳에 두시며 파멸에 던지시니

۱۹ 19 چگونه بغته به هلاکت رسیده‌اند! تباه شده، از ترسهای هولناک نیست گردیده‌اند.

저희가 어찌 그리 졸지에 황폐되었는가 놀람으로 전멸하였나이다

۲۰ 20 مثل خواب کسی چون بیدار شد، ای خداوندهمچنین چون برخیزی، صورت ایشان را ناچیزخواهی شمرد.

주여, 사람이 깬 후에는 꿈을 무시함같이 주께서 깨신 후에 저희 형상을 멸시하시리이다

۲۱ 21 لیکن دل من تلخ شده بود و در اندرون خود، دل ریش شده بودم.

내 마음이 산란하며 내 심장이 찔렸나이다

۲۲ 22 و من وحشی بودم ومعرفت نداشتم و مثل بهایم نزد تو گردیدم.

내가 이같이 우매 무지하니 주의 앞에 짐승이오나

۲۳ 23 ولی من دائم با تو هستم. تو دست راست مراتایید کرده‌ای.

내가 항상 주와 함께하니 주께서 내 오른손을 붙드셨나이다

۲۴ 24 موافق رای خود مرا هدایت خواهی نمود و بعد از این مرا به جلال خواهی رسانید.

주의 교훈으로 나를 인도하시고 후에는 영광으로 나를 영접하시리니

۲۵ 25 کیست برای من در آسمان؟ و غیر ازتو هیچ‌چیز را در زمین نمی خواهم.

하늘에서는 주 외에 누가 내게 있리요 땅에서는 주 밖에 나의 사모할 자 없나이다

۲۶ 26 اگرچه جسد و دل من زائل گردد، لیکن صخره دلم وحصه من خداست تا ابدالاباد.

내 육체와 마음은 쇠잔하나 하나님은 내 마음의 반석이시요 영원한 분깃이시라

۲۷ 27 زیرا آنانی که ازتو دورند هلاک خواهند شد. و آنانی را که از توزنا می‌کنند، نابود خواهی ساخت.

대저 주를 멀리하는 자는 망하리니 음녀 같이 주를 떠난 자를 주께서 다 멸하셨나이다

۲۸ 28 و اما مرانیکوست که به خدا تقرب جویم. بر خداوندیهوه توکل کرده‌ام تا همه کارهای تو را بیان کنم.

하나님께 가까이 함이 내게 복이라 내가 주 여호와를 나의 피난처로 삼아 주의 모든 행사를 전파하리이다